WARNING. This work is not suitable for young audiences. Matured and explicit contents are expected ahead. Read at your own risks.Crimson's POV“How are you, Knythe?” Pangangamusta ko sa aking kaibigan. Sinadya kong ihuli siya.He stared at me and disappointment is visible in his eyes. Sandali pa kaming nagtitigan bago siya magsalita.“Who are you?” May bahid ng pagkamuhi sa tanong niya.Napahinga naman ako ng malalim at tumawa ng bahagya. “What is it with you people and that question?” Nagsasawang tanong ko. Palagi na lamang nila iyong tinatanong sa akin.Hindi niya ako sinagot at nanatili lamang na nakatitig sa akin. He's Knythe, at ayaw niyang nagpapaulit-ulit siya.“I'm no one.” I looked away after responding to his question earlier.“I need an answer, Crimson.”“And you already got one. What more do you want?” Mataas ang boses na saad ko. Ayaw ko sa lahat ang tinatanong ako sa mga bagay na ganiyan. Lalong-lalo na kapag tungkol sa sarili ko.“Then why are you doing this?” Seryosong
Crimson's POV“Are you sure about this?”“Yeah, kung hindi siya maibabalik sa wisyo baka tuluyan na siyang tumiwalag sa grupo.”I heard two faint voices. Hindi ko sila nakikita pero naririnig ko sila. Pamilyar ang kanilang mga boses. Nanghihina ako, ngunit malinaw sa pandinig ko ang bawat salitang binibitawan nila.“Did the Director agree to this?” Muling saad ng lalaki, mahihimigan ang pagkadisgusto nito sa kung ano man ang balak nilang gawin sa akin. Kung utos nga ito ng Director, kailangan kong malaman kung bakit. His voice sounds so familiar. It reminds me of someone I know. Napangisi ako nang bahagya. Hanggang sa kamatayan ata ay dala-dala ko ang ala-ala niya.“Yes, he said he will be attending so let's give him a good show.” Dinig kong tugon ng lalaki sa tanong na iyon.Nakapikit ako ngunit ramdam ko ang mga yabag na dahan-dahang papalapit sa akin. I tried to keep my state calm when I felt his cold palm on my cheek.“You'll be okay, as soon as this is all over, kukunin na kita. J
WARNING. This work is not suitable for young audiences. Matured and explicit contents are expected ahead. Read at your own risks.Crimson's POVNapakunot ang noo ko sa ibinulong sa akin ni Hellios. It kept playing on my mind.‘Nix... Nix? What about her? Ano ang kinalaman niya rito?’Paulit-ulit kong tinanong iyon sa aking sarili. Napuno ng pagtataka ang aking isipan. Nix was a common friend. We met at Hadean's party six years ago. She has always been so open to me, she was very approachable. Pero hindi kami gaanong malapit sa isa't-isa dahil sina Hellios at Knythe talaga ang madalas na nakakasama niya. Lalo na si Calista.“Lost somewhere?” Tanong sa akin ni Yvan habang nakaluhod sa harap ko, ang isang braso ay nakapatong sa kanang hita niya. Wala sa sariling napailing ako. Pati ang kalagayan ko ay nalimutan ko na. Muli akong tumingin sa itaas at pilit na binabasa kung ano ba ang nasa utak ng Director.“Ugh!” Dáing ko nang bigla akong sinikmuraan ako ni Yvan.He smirked and lifted my c
Hellios' POVflashback..“Lights out, Hellios.” Malamig na saad ni Calista habang nakatitig mismo sa aking mga mata bago niya tuluyan ibaon sa akin ang hawak na patalim.Sandaling katahimikan ang nanaig hanggang sa nangibabaw ang mumunting bungisngis na nagmumula kay Crimson.“Pfft...”“BWAHAHAHAHAHAHAHA!”“HAHAHAHA!” Nag-umpisa kaming tatlo na tumawa nang malakas.“HAHAHAHAHAHAHA patay ka na! Bakit natawa ka pa rin? Hellios!” Malakas na tawa ni Calista habang nakaturo sa akin. Nalaglag ang patalim na dapat ay tatama sa díbdíb ko.Hindi na halos makapagsalita pa si Calista dahil sa kakatawa. Planado lahat. Lahat-lahat. Kung sino ang ititira at sino ang malalagutan ng hininga. Sa kabila ng lakas ng tawanan ay biglang nanahimik si Crimson. She looked at Calista. Satisfaction can be seen on her eyes.Hindi ko rin alam kung bakit inutusan ni Crimson si Calista para gawin ang trabahong dapat siya ang gumagawa. Pinanood lang namin sila habang iniisa-isa sila ni Cali. And I can't blame her, s
Hellios' POVBumuntong hininga ako at lumabas na mula sa Settlement. I wore my coat and fixed my tie. Nakasalubong ko sa hallway si Alaric, habang nasa isang stretcher si Crimson, tulak-tulak ng isang nurse galing sa fourth sector. A lady was beside Alaric, probably trying to explain something.‘Hanako’, she's a senior from their sector. Supposedly, every group has a Mender. Pero dahil nagsasanay pa rin ang miyembro na dapat kabilang sa amin ay mga substitute muna ang naghahandle.Delikado ang tahak na dinaanan namin. Delikado ang pinili namin na maging trabaho. Hindi maiiwasan na hindi kami uuwing sugatan dahil karamihan sa itinutumba namin ay iyong may malalaking pangalan.Kaya naman matunog din kami sa mga tenga ng batas. We get away with everything, we all have someone to back us up.Worry filled Alaric's face as I watched them walk pass me. Pinanood ko lamang sila habang pinipigilan ang sarili na sulyapan ang itsura ni Crimson.Baka hindi na rin ako makapagpigil kung makikita ko s
3rd Person's POVKumatok ng tatlong beses ang dalaga sa pintuan. She looked out the wide glass window across the hall of the building. Makulimlim sa labas, mukhang hindi maganda ang panahon. Any minute now, rain will fall.Kumatok siyang muli at isang malalim na boses ang tumugon.“Come in.” Usal ng nobyo niya.Binuksan niya ang pintuan at bumungad sa kaniya ang pigura ng kaniyang nobyo. Mukhang pagod ito at hindi pa umaalis sa kinauupuan mula kanina. Nakasuot ng salamin habang tutok sa mga papeles na nasa ibabaw ng kaniyang mesa. Tambak iyon at mukhang walang katapusan sa dami. Napabuntong-hininga naman ang dalaga sa naabutan.“What's bothering you?” He asked without taking his glance off of the papers.Instead of answering his question, she sat down the couch near his table. Hindi siya nagsalita at tinitigan lamang ang kaniyang nobyo. He continued scribbling down his papers before sighing letting out a heavy sigh.“What is it now, Nix? What's with that I-don't-know-what-to-call look
WARNING. This work is not suitable for young audiences. Matured and explicit contents are expected ahead. Read at your own risks.Hellios' POVI wasn't always the strong type.“AHHH!” Malakas na sigaw ng lalaki matapos kong baliin ang braso niya.I wasn't always the one they were scared off.“P-Patawarin mo ako! Aalis na lang ako, hindi na ako magpapakitang muli! Parang awa mo na! May mga anak ako!” Pagmamakaawa niya habang dahan-dahan ko siyang nilalapitan.“Naawa ka ba noong isinigaw niya ang mga katagang iyan? Naawa ka ba noong pinakiusapan ka niyang tigilan na ang paghálik! Paghawak! Panghihipo mo sa maseselang bahagi ng katawan niya?!” Galit na sigaw ko. I grabbed his collar and stared at him darkly. Enough to make him whimper because of fear. Enough to let him know that this will be his last time on earth.“H-Hindi ko sinasadya...” Umiiling pang usal niya.Napangisi ako dahil sa inis. Pabagsak ko siyang isinandal sa malamig na pader na nagdulot ng pagkauntog niya sa matigas na ba
Hellios' POVKasalukuyan akong nasa loob ng silid kung saan nagpapagaling si Crimson. Nakatayo ako sa tapat ng hospital bed niya at pinapanood siya habang natutulog siya. She was peacefully sleeping. I wonder what's going on inside her head right now. I wonder if she's enjoying the moment she has, just for a little time, did she find peace? It has been months since that night happened.‘Argh! A-Argh f*ck you!’‘Get your filthy hands off of me! No--!!’‘Hellios... h-help me...’Napapikit ako ng mariin nang maalala ang mga pangyayaring iyon. Lumapit ako sa kaniya at marahan na hinimas ang kaniyang pisnge. I pulled a chair and sat on it beside her bed. I held her hand, carefully, as if she was some precious artifact. I kissed the back of her hand and sighed.“You can take your time to rest. I can always wait.” Mahinang bulong ko sa kaniya. I heard a knock on the door.Dahan-dahan kong nilingon iyon at iniluwa no'n ang katawan ni Hanako. Ngumiti siya ng bahagya at sumenyas kung maaari ba s