Share
Chapter 26
Kinabukasan tinanghali ako ng gising dahil hindi ako nakatulog kagabi dahil sa pag-iisip ng kung ano-ano. Kaya nang pumasok ako sa kwarto ni Jeck para sana mag-prepare ng susuotin niya wala na siya doon kaya matamlay na lang ako na bumaba.
"Manang, umalis na ba si Jeck?" inaantok na tanong ko nang makita si Manang sa living room.
"Oo, hindi nga nag-almusal," sabi niya saka isang sulyap lang ang binigay sa akin kaya napa simangot ako at mabilis na pumasok sa kusina para uminom ng tubig.
Nang mapatingin ako aa breakfast table nakita kong may mga pagkain na doon kaya nagpasya na lang ako na kumain. Matapos kong kumain nag-ayos ako ng walk in closet ko. Nagpunas ako ng mga collections kong heels, bags saka jewelry. Inabot ako ng ilang oras sa pag-aayos pero laking pasasalamat ko dahil nang bumaba ako nakapag handa na si Manang ng lunch kaya kumain na lang ako bago nagkulong sa kwarto ulit.
Related chapters
Cry for Love Chapter 27
I cried the whole night because of what happened. Pero alam kong wala na akong magagawa kasi nagmakaawa na ako. Lumuhod na ako pero wala pa rin. Hindi ko alam kung tuluyan na nga ba siyang umalis. Pero sana, sana mag bago ang isip niya."Anak, nilalagnat ka ba?" marahan kong minulat ang mga mata ko at kaagad kong nakita si Manang Selya na bahagyang nakayuko habang may pag-aalala sa mga mata.I shook my head softly and gave her a fake smile. Wala akong tulog kaya hindi maganda ang pakiramdam ko. I tried to force myself to sleep but I just can't. Hindi mahinto ang mga luha ko simula pa kagabi. Pero mabuti na lang dahil parang naubos na ngayon."No, okay lang po ako," mahinang sagot ko bago dahan-dahan na umupo kaya inalalayan niya ako.
Cry for Love Chapter 28
Another week has passed. Hindi pa rin umuuwi si Jeck. Hindi na talaga siya umuwi kahit para kumuha na lang ng gamit. At araw-araw na sinasaksak ng patalim ang puso ko dahil doon.I was too emotional unstable. Umiiyak ako kahit nakatunganga lang ako. Natatakot ako dahil baka mapunta ito sa depression. But I can't do anything. My heart is still in pain because of Jeck.Nahihilo ako pero pinilit ko pa rin na bumangon para dumiretso sa banyo. Joy called me last night that we'll go out today. Hindi na rin ako nakatanggi kasi kailangan ko ring libangin ang sarili ko para kahit paano makalimot ako sa sakit. And I appreciate her efforts to make me feel better.Matapos kong mag-ayos ay mabilis akong bumaba. Naabutan ko si Manang sa living room kaya kaagad akong ngumiti
Cry for Love Chapter 29
Nagising ako sa loob ng kwarto habang nasa tabi ko si Mommy. Mabilis akong bumangon kaya naging aktibo rin siya sa pagpigil sa akin. Bigla akong napapikit ng mariin dahil sa biglang pagsakit ng ulo dahil sa biglang pag bangon."Are you okay?" nag-aalalang tanong ni Mommy kaya marahan akong tumango saka ngumiti ng pilit sa kanya pero hindi niya sinuklian iyon.Marahan kong nilibot ang mga mata sa buong kwarto pero wala akong nakitang iba maliban sa akin ni Mommy kaya wala sa sarili akong napakurap. I gently cleared my throat and turned to my Mom who's watching me seriously."Where's Jeck? And Dad?" hindi ko mapigilang tanong kaya napakurap si Mommy ng bahagya."Jeck left after you fainted and I told you
Cry for Love Chapter 30
Nang makuha ko ang first aid kit sa banyo niya kaagad akong lumabas. Natigilan ako ng makita ko siyang nakaupo sa kama niya habang wala ng damit sa pang itaas.Natulala ako sa itsura niya dahil doon. My face heated when I noticed his hard muscles and perfect cuts. Nang bigla siyang napatingin sa akin doon lang ako natauhan.Nag salubong ang kilay niya ng kaunti kaya naiilang akong humakbang papalapit doon. Nang umupo ako sa kama sa tabi niya doon siya bahagyang humarap sa akin. I could smell his natural scent that made me tremble.Nanginginig akong kumuha ng cotton saka gamot. Nang maayos ko iyong nakuha kaagad akong napatingin sa mga pasa niya. Bahagyang napaawang ang labi ko dahil sa guilt at awa. He got all of these because of me.&
Cry for Love Chapter 31
Now that we are going to part ways I can't stay in this house anymore. This house is a gift from our parents but I need to leave. Dahil bawat sulok ng bahay na 'to nagpapaalala sa akin kay Jeck. Iyong pagiging malamig niya hanggang sa mapansin niya ako kahit paunti-unti lang.Those memories are for keeps. Gaano ko man kaayaw kalimutan iyon hindi ko kayang tumira sa bahay na ito. Hindi ko alam kung aalis na siya ng tuluyan. Hindi ko gustong malaman kung saan siya titira. I am done here. Wala na akong karapatan. Dahil sa araw na 'to pinutol na niya ang lahat.I can't stay here alone. Hindi ko gustong dito tumira kasi para akong pinapatay kapag ganoon. I will leave for good. I will leave for the better. I will try to be okay. Kahit alam kong mahirap. Kahit alam kong hindi ko kaya susubukan ko pa rin.&n
Cry for Love Chapter 32
Pilit kong pinatigil ang mga luha ko sa pag buhos. Inayos ko rin ang mukha ko nang huminto kami sa harap ng gate ng bahay ng parents ko. Wala akong ibang mapuntahan kundi dito lang. Alam kong magtataka sila lalo na si Daddy. But I am planning to go abroad. I'll just process my papers and while processing it I'll stay with them.Huminga muna ako ng malalim nang biglang bumukas ang gate. Mabilis ang kabog ng puso ko dahil sa kaba ng tuluyang huminto ang kotse. Tanaw na tanaw ko ang kuryusong mukha ni Mommy sa main door ng mansyon kaya para akong batang humikbi ulit.Walang kasing bilis akong lumabas ng kotse saka tumakbo papunta sa kanya para yakapin siya ng mahigpit habang umiiyak. Walang kwenta ang pagpipigil ko kanina kasi humagulgol rin ulit ako sa balikat ni Mom.
Cry for Love Chapter 33
As expected, Dad processed our papers so fast. Nabanggit ko rin kay Joy na aalis ako kaya hinalungkat niya lahat ng dahilan at wala na akong ibang choice kundi sabihin ang lahat. As expected she was mad. She's mad because like what Dad said, Jeck, treated me like a trash.Hindi ako naniniwala sa mga iyon. Hindi ko alam kung bakit pero sa mga panahong kasama ko si Jeck hindi ko naramdaman na trinato niya akong basura. He was cold but he's nice. Nakikita kong mabuti siya. At minahal ko siya dahil sa lahat ng katangian niya.Patuloy pa rin akong hindi makatulog sa gabi dahil sa pag-iyak. Kahit ako nababahala na kasi parang katawan ko na lang ang kusang gumagawa ng mga iyon. I am hurt but I want to protect my child so I badly need to rest but I can't. Hindi ako makatulog at hindi rin ako matigil sa pag-iyak kapag nag-iisa.
Cry for Love Chapter 34
My daughter was diagnosed with diabetes. Hindi pa ako makapaniwala noong una pero ilang hospital na ang sinubukan namin pero isa-isa lang ang findings. Hindi ko maiwasang sisihin ang sarili ko dahil doon. Kung sana naging mas maingat lang ako. Kung sana naging mas matapang lang ako noong mga panahon na pinagbubuntis ko pa lang siya. "It's fine," pag-aalo ni Mommy nang maabutan ako na umiiyak habang kandong ang anak. Marahan kong pinunasan ang luha saka pilit na ngumiti. "Mom, it's my fault—" "No it's not." Tumango ako ng marahan saka binigyan ng isang h***k ang anak sa noo na mahimbing ang tulog. She really looks like Jeck. We
Latest chapter
