THE CALL

IT WASN'T SUPPOSED TO FEEL LIKE IT DID. Nang kumpirmahin ni Rome ang kinatatakutan ni Margaux ay dapat na sinampal niya ito. Tama lang na magalit at magsisigaw siya. Dapat sinabi niya rin dito na araw-araw siyang kinakabahan na baka makasalubong niya sa kalsada ang kanyang isang-gabing-esposo at makilala siya nito.

Who would have thought that it was her caro all along?

Nakakaloko ang nangyari...

Pakiramdam niya ay pinaglaruan siya nito. Pero...

"I'm sorry," narinig niyang malungkot na bulong ni Rome. He then slowly bent down to her and softly kissed the side of her lips. Halos hindi sumayad sa kanya ang halik na 'yon— napakagaan. Nonetheless, sapat ang naging epekto ng pagdampi ng mga labi nito sa kanya para magwala ang kanyang puso.

"Hindi ko intensyong lokohin ka." He kissed her eyes before dropping another gentle kiss on the tip of her nose. "Hindi ko sinasadya. Marami akong bagay na hindi ko sinasadya, cara mia. I'm—"

Margaux shut Rome up with a wild kiss. Hindi na kasi niya kayan