CHAPTER 42

"Saan ka ba nanggaling? Alam mo bang pinag-alala mo 'ko? I tried to call you and text you pero hindi ka naman nagri-response."

I faced Davon pagkaraan ng ilang minutong pagyayakapan namin dito sa rooftop. Gosh, for fvck sake, para akong binunutan ng daang-daang palaso sa dibdib nang sa wajas ay heto na siya sa tabi ko pagkatapos ng ilang araw na pagkawala niya. Sa wakas ay narito na siya. Oh ghad, saan ba siya nanggaling?

Nang salubungin ko ang mga mata niya ay kinulong niya akong muli sa bisig niya. Saka ay nilabanan niya ang mga titig ko. Pinipigilan ko ang pagbagsak ng aking mga luha lalo na nang masilayan ko ang kabuoan niya. He looks so tired and sad at the same time. Kung titingnan ko siya ngayon ay para siyang mayroong pinoproblema.

"Alam mo ba yung feeling na halos... halos mabaliw na 'ko kakaisip kung nasaan ka? Kung bakit hindi mo sinasagot yung tawag ko? Alam mo ba kung i-" I was froze when he grabbed my waist and pulled me closer to him. And after that,he kissed me. Ramd