Chapter 53

Napatigil ako sa pagtawa nung makita ko sa mukha niya ang pagkaseryoso. Nagkunwari ako na na-ubo para mawala ang tingin niya sa akin.

Nung tignan ko ulit siya ay nanatili pa din ang kaniyang mga mata sa akin. Naka focus lamang ito sa akin na para bang takot na takot ito na baka mawala ako bigla.

Parang nung isang araw lang ay sinabi niya sa akin na may nagugustuhan na siyang iba pero bakit ngayon ay nandito siya sa aking harap at parang muli ulit sinasabi sa akin ang kaniyang tunay na nararamdaman.

"Kalimutan mo nalang ang aking mga sinabi." Ngumiti siya sa akin pero nahahalata sa kaniyang mga ngiti na may kasama itong lungkot.

Pinilit ko na ibahin ang aming topic para hindi naman awkward para sa aming dalawa. Nakisama naman siya sa akin.

Dahil wala na din naman kami na magawa pa dito sa garden ay nag-umpisa na kaming maglakad pabalik sa room ni mama nung may dumaan sa harap namin na mga doctor.

Nagmamadali sila habang may nakahiga na pasyente sa stretcher. Sa ibabaw ng pasyente ay ma