Kabanata 32

Sa mga nakalipas na araw ay hindi na muling nagpakita pa si Levi. Hindi ko alam na iyon na pala ang huli naming pag-uusap.

"Nasaan na si tita?" Tanong ni Marcus.

Nandito kami ngayon sa bahay nila dahil nga tinatamad akong magluto ay sa kanila muna ako makikikain.

"Umalis na nung isang araw pa." Kumuha ako ng mga plato sa kusina nila para tulungan siya sa paghahanda.

"Aba ang lakas ng atab mo at dito ka pa talaga makikikain." Sabi niya sa akin.

Sasabunutan ko na sana siya pero mas naunahan na ako ni manang. Nakita ko ang pagkagulat at sakit sa mukha ni Marcus.

"Hindi kita pinalaki ng ganiyan." Tinawanan ko ng sobrang lakas si Marcus para mas mainis pa siya lalo.

Ilang araw na din ang lumipas simula nung lakan at lakambini matapos noon ay hindi ko na talaga nakita si Levi. Hindi siya pumapasok sa school at trabaho. Hindi ko alam kung anong nangyare sa kaniya.

Sinubukan ko siyang tawagan pero lagi ko itong hindi macontact. Gusto kong magtanong sa mga kaklase namin pero alam kong wala ako