~ XLVI

NAKABABA na si Aslan sa cafeteria ng kumpanya ng ina. Hindi na siya nag-abala pang lumabas dahil marami pa siyang trabaho na kailangan tapusin sa opisina niya at iniisip niyang mahihirapan lang siyang makabalik agad kung sa labas pa siya kakain. He grabbed his tray full of foods and seat at the empty table he had seen near. Nauna na siyang bumaba kay Rosee dahil inaasikaso na nito ang pagpapadala niya ng peace offering sa kambal.

“Sure, eating alone is kind of boring.” he murmured to himself. Sinimulan niya ng kumain dahil sigurado naman siya na maya-maya ay nandiyan na ang sekretarya at sasabayan siyang kumain.

Halos patapos na siya sa tanghalian ng umupo si Rosee sa tabi niya na may tray na dala pero tanging sandwich at kape lang ang laman. Nagtataka siyang nag-angat ng tingin para tignan ang sekretarya.

“You're only eating that?” Aslan asked his secretary. Tumango naman si Rosee.

“Your orders are on their w