Chapter 340 “You need too Monina.”

(Monina POV)

Pinaghanda ako ni Rhoa nang damit na kulay puti. Tinulungan niya ako magbihis. Itinali ang buhok ko at bahagyang kunting make up lang. 

Nang bumaba ako sa hagdan, naghihintay na si Cedrick. 

“Tss. Mga matang makikita ko na naman na iiyak mamaya.” Ngumiti lang ako sa kanya. Wala pa nga, parang maiiyak na naman ako. “Tss.”

Hangang nasa sasakyan kami, walang umimik. Nagmamasid lang ako sa labas. Pero sa totoo lang lumalakas ang kabog nang puso ko. Kinakabahan ako. Kapatid ko yun. Masakit sa akin.

Kaya wala pa nga tumulo na ang luha ko sa aking pisngi. Natatakot ako.

Namalayan ko na lang, hinila ako ni Cedrick. Isinandal ang ulo ko sa balikat niya. Niyakap ako ng isa niyang kamay mula sa aking likuran. Sinuklay ang daliri niya sa aking buhok at hinalikan ang ulunan nang ulo ko. 

Wala siyang sinabi. Walang lumalabas sa bibig niya. Hinayaan lang ako nito na paran