(Monina POV)
“Since andito ka na, pili ka ng damit mo.”
“Birthday ni Dominick ang pupuntahan namin diba?”
“Oo.”
“Bakit puro itim?” dahil nga itim lang na mga dress ang andito. Saka di ako nagsusuot ng kulay itim na damit. Dahil sabi ni Papa, ang dalaga daw di nagsusuot ng ganyang kulay na damit.
“Yan ang gusto ni Master Cedrick.”
“Haist. Di ako nagsusuot niyan. Dalaga pa ako Rhoa.” Napangisi ito sa akin. Di makapaniwala sa sinabi ko. Di talaga ako magsusuot noon. Ako na nga ang kinaladkad nila dito.
Dinismiss niya ang kausap niya. Saka hinila ako sa isang walk in closet. Di ko alam to ah? Sa loob ng kwarto ko nga sa pamamahay na ito.
Yung lighting… ang elegante. Yung totoo kanino ba talaga ang mga gamit na narito?
“Maghanap ka ng damit mo. Wala na tayong oras, bilisan mo.”
Kaya naman naglakad n
(Monina POV)“Mahirap maging breadwinner. Kaya swerte ka na pinanganak kang ganyan. Sa nakikita ko di naman pasaway si Dominick sa pag-aaral niya. Swerte ka na sa katayuan mo. Di ko lang maintindihan kung bakit napakalungkot ninyong dalawa.”“I'm not sad.”“Whoa. Talaga? Halata.”“I'm just thirsty to kill your happiness. Curious din ako kung bakit ang saya mo sa kabila nga ng katayuan mo.”“Alam mo, pikon ako sa sinabi mo. Pero, sanay na ata ako. Sa natural na sa akin maging masaya. Marami ang nai-insecure sa akin. Hahaha. Isa ka na doon.”“I'm not. You're a trash Monina.”“Whoa! O bakit ako ngayon ang ipagmamayabang mong Muse?! Basura pala!” sarap talaga niyang ihawin.Tipong namumula na ang mukha ng baboy dahil nga sobra na nitong pagiging crispy letchon. Hahaha. Ako na ata itong kukurot na maririnig ang crack ng letchon. Yumm
(Monina POV)“Alam mo na ngayon kung bakit kailangan din ng pera para maging masaya.”“Lilinawin ko Cedrick. Ang kaligayahan ko di nakarelay sa pera. Yung ibang tao ata na kagaya mo, Oo.” Sa wakas may pinag-uusapan na din kami.Sige, labas mo lang ang prinsipyo mo. Prinsipyo mo na napakalayo ng akin. Tss. Swerte ka lang at ipinanganak kang mayaman.“Money is nothing to me Monina. Kaya wag mo akong isasali sa mga taong kilala mo na masaya sa pera.”“Bakit? Paano ka ba nagiging masaya?”“Are you curious enough to ask me that?”“Medyo. Baka kasi may konektion kung bakit mo ako pinagtitripan. Sa dami ng babae, ako pa talaga ang gustong kaladkarin dito.”“Then drink this.” lapag niya ng baso sa akin.“Di nga ako umiinom niyan. Naniniwala parin ako sa kasabihan na, kung may alak, may balak. Di mo ako riyan mapapakagat Ced
(Monina POV)“Go away.” banta niya kay Dominic.“Tss.” At pagkatalikod si Dominic.Bigla kong inupakan si Cedrick.Wow! Parang nakaganti ako ng dis-oras. Sarap sa pakiramdam. Isa pa Monina! Dami ng kasalanan niyan sayo!“Birthday na birthday ng kapatid mo! Binubully mo!” sa nangigil ako ng sobra. Buti na lang talaga itong kinakaupuan namin may privacy at nakapaligid tauhan niya.Di ko na nabilang kung ilang upak ang inabot ni Cedrick sa akin.Natigilan lang ako dahil parang sumobra ata ako. Hehehe. Lagot ka Monina.“Yan makuha mo!”Sus. Kala niya di nauubos ang pasensya ko. Lumaki sa akin ang tatlo kong kapatid. Kaya natural lang na mahaba ang pasensya ko. Pero kapag ako talaganaubusan. Walang sorry-sorry dahil kasalanan din naman nila!Naupo ako sa upuan na hinabol nga hinanga ko. Yung ngipin ko kasi, talagang nangigil.Wag kang mag-ala
(Monina POV)Ngunit ano pa ba ang magagawa ng pag-iyak ko? Mababalik ba yun.Saka Monina nasa modern world na tayo.Sa dami ng lalaki, bakit si Cedrick pa ang mapag-abuso ng labi ko!Inubos ko laman ng baso ko. Talagang iniinitan na ako. Jusko po. Wag mong sasabihin Monina na lasing ka na nga.Inilapag ko sa mesa ang baso.“Gusto ko nang umuwi.”“Sit.” sita sa akin ni Cedrick. Nagulat na lang ako na lagyan niya ng alak ang baso ko.“Akala ko ba di ka umiinom? Wag kang pakipot Monina.”“Aksidente ko lang nainom yung alak Cedrick.”“Then? Naduduwag ka? Mahina ka pala Monina.”“Haist!” saka nga kinuha ko ang baso ko at nilagok.Ang paiiittttt! Anong pinasok mo sa bibig mo Monina?!“Kung ganyan ka kung uminom. Tiyak malalasing ka talaga kaagad.”“Di ako duwag Cedrick. At hi
(Cedrick POV)“Tsk. Anong wala. Sa lahat ng tao sa mundong ito. Si Papa ang pinaka-idol ko. Alam mo ba yun Manyak?” Malayo na ang sinasabi niya.“Anong nakita mo sa kanya?”Sinasabayan ko na lang para di ako itong ginagawa niyang subject. Tsk! Ulo nito sarap na sarap kung umunan sa balikat ko.“Si Papa. Magaling siyang Photographer. Madaming humahanga sa kanya.”“I see. Sa kanya ka nagmana.” Tama yang ginagawa mo Cedrick. Kausapin mo lang siya. At sakto lang dahil mamaya nasa bahay na kayo.“Parang Oo. Idol ko yan si Papa. Lalo na ng dahil sa career niya. Nailigtas niya ang isang daang babae noon sa human trafficking. Ang lakas ng loob ni Papa na kumalaban ng sindikato. Tumayo siyang witness. And tuluyang napadiin sa sindikato, yung mga larawan na inilabas niya. Hahaha. Ang galing ni Papa. Sa panahon na yun, ang tingin sa kanya bayani. Kaya lang may expiration date at nak
(Secretary Lee POV)“Di parin matrace ng mga lintik na tauhan mo ang photographer na hinahanap nila?”Napatango ako. Sa totoo naman na mga lintik sila. Ako itong nabubuhusan ng galit ni Master Cedrick dahil sa kanila.“Monina's father. Digdeeper about his information. Saka matagal ko na itong inutos sayo.”Di ba ako nagkakamali? Pinaghihinalaan ni Master Cedrick na ang ama ni Monina ang hinahanap naming Photographer? Napatango na lamang ako.“They are doing it. Nakalimutan ko lang ma collect ang reports nila.”“Good. You may go.” dismiss na nga niya sa akin. “You may rest for twenty-four hours Mike. Send me the reports direct to my email.” pahabol nito sa akin.“Thank you.”Sinarhan ko na nga ang pinto ng silid nito. Napabuntong hininga ako. Naglalaro sa isipan ko kung may kinalaman nga ba ang ama ni Monina sa nangyari. Di naman impos
(Monina POV)Thank you na lang Cedrick sa mga bagay na na-experience ko nga mag-ala sosyalera. Mamimiss ko itong silid ko dito.Yan na nga ba ang sinasabi ko. Iwas mapamahal sa mga bagay na hindi sayo. Lalo na sa asawa ng iba. Tss. Wag kang bobo, Monina.Hinanap ko yung damit ko.Wala talaga eh! Kailangan ko si Rhoa. Dahil kung kukuha ako ng damit dito. Paniguradong kailangan ko isuli.Muli akong lumabas ng silid. Trying hard na hinahanap si Rhoa. Naalala ko nga lumabas pala ito.Nakita ko si Cedrick. Nakatulalang nakatitig sa bintana na naroroon nga ang dalampasigan. Ang lakas ng alon, naririnig ko. Sa umuulan din.“Psst.” tawag ko sa kanya. “Last na ito. Tawagan mo na si Rhoa. Kailangan ko yung uniform ko sa gas station na pinagtatrabauhan ko.”Hindi parin ito lumingon. Edi wow. Siya na ang galit. Tss!“Kundi ganito na lang Cedrick, hiram ako ng damit. Tapos si Mike mo na
(Monina POV)“Oo. Ang dami ko sigurong na-ikwento.” Tinalikuran ako para kunin ang mga sangkap at kailangan niya.Di ko siya inutusan na ipagluto ako ha. Nagkusa siya.Kanina inaaway ako. Ngayon, change of mood. Dinaig pa ang babae sa ka-abnormalan ng mood nito.“Kwento ka naman ng buhay mo Cedrick sa akin. Curious lang ako.”“Tss.” tugon nito na ayaw nga magsalita.“About sa family mo. Sa yumao mong asawa. Mga pangyayari sa buhay mo kung bakit ka ganyan.”“Are you a psychiatrist?”“Haha. Syempre. Hindi naman. Journalist lang.”“Mas lalong wala kang makukuha sa akin. I hate media.”“Di naman kita i-cocover sa magazine o kahit ano pang writing platform. Curious lang talaga ako. Sagad kasi ang ka-abnormalan mo.”“Talaga lang?”“Pero thank you na lang. Pagkatap