Kabanata Cuarenta y ocho

Nagluto ako nang mga pagkain para sa pagbabalik ng anak ko sa condo namin mahirap tanggapin na may sakit sa puso ang anak ko.

"Mama," narinig kong tawag nang anak ko dahilan para mapalingon ako sa likuran ko.

"Oh, bakit anak?" pagtatanong ko naman sa kanya.

"Bakit ang dami na natin napagdadaanan pero, nakakaya nating lampasan?" banggit ng anak ko sa akin tinabihan niya ako.

"Sumusuko ka na ba, anak? Ayaw mo na ba?" deretsahang tanong ko at bumitaw ako sa ginagawa ko.

"Hindi na oo, Mama ang hirap tanggapin ang lahat, Mama." sabi ng anak ko sa akin.

"Napaka-matured na nang panganay ko, Ricky anong mang pagsubok huwag natin sukuan maski ako nahihirapan na talaga pero kinakaya ko para sa inyo," pag-amin ko sa anak ko.

Bata pa pero, matured na ang panganay ko kung mag-isip. Nang matapos ako magluto para sa kakainin namin naghain muna ako sa mesa. Naghintay kami sa pagdating ng anak namin inaayos ko ang kwarto nang mga bata.

"Dad, anong oras darating ang kapatid namin?" tanong ng anak ko sa