Kabanata Veintiseis

Nang maihatid nila kami sa tinutuluyan ko nagpasalamat ako.

"Dra. Aki, salamat sa tulong mo." sabi ko at niyakap ko ang doctor na kasama namin.

"Nakita ko ang pagsisikap mo na maging maganda ang buhay mo," sabi ni Dra. Aki sa akin at niyakap niya ako.

"Salamat, doc tutulong pa rin ako sa inyo, at salamat kay sir Robert," sagot ko dahil nalaman ko na siya din ang dahilan kung bakit ko nakasama ang mga anak ko.

Hinawakan niya ang kamay ko at ngumiti siya pagkatapos.

"Masaya ako na nakikita kong masaya ka na," sabi ni Dra. Aki mas lalo akong ngumiti sa kanya dahil totoo ang sinabi niya na may tamang panahon para magkasama kami ng mga anak ko.

Umalis na sila at pinatulog ko sa kwarto ko ang mga anak ko dalawa ang kwartong inupahan ko pero mas gusto ko magsama-sama kami sa iisang kwarto namiss ko sila ng sobra.

"Mama, masaya akong kasama ka na namin." sabi ng anak ko at humikab na ito sa harap ko.

"Si Mama rin, anak