JAEL'S POINT OF VIEWKinabukasan, pumasok na ako nang school. Hindi ko alam kung anong madadatnan ko pag karating doon pero sigurado akong nag aalala na saakin sila Cy at Ivy. Bumaba na ako nang jeep at patakbong lakad na ang ginawa ko dahil sigurado ay late na ako. Pag karating ko sa main gate, naabutan ko si Kuya Guard, binati ko s'ya at iniscan na ang i.d ko. "Good Morning, Ma'am Jael. Mabuti naman po at pumasok na kayo." ani ng gwardya. Nagulat pa ako dahil hindi ko inakala na makikilala ako nito at sa sobrang daming estudyante ang nag lalabas-pasok, naaalala nya ang pangalan ko at alam nitong ilang araw na ako hindi pumapasok."Naku, nag tataka siguro kayo. Wala na po kasing bumabati saakin nang magandang umaga at mag sasabi saakin nang ingat pauwi maliban sayo kaya alam ko pong medyo matagal din po kayong hindi naka pasok." Aniya habang may ngiti sa kanyang mga labi. Bigla naman akong nahabag. Nag paalam na ako sa gwardya at nag mamadali nang pumasok. Nag kataon pa na hindi n
JAEL'S POINT OF VIEWParehas kaming naka upo ni Ross sa sofa dito sa loob ng music room. Halos 30 minutes na kaming nananahimik at mukhang walang may balak saamin na basagin 'yon. Alam ko naman ang gusto kong malaman ni Ross pero gusto kong mang galing mismo sakanya."What happened?" Ross asked. "Araw-araw kitang pinupuntahan sa convenience store pero sabi ng cashier, hindi ka na raw nag tatrabaho doon." "Nag resign ako," sagot ko sakanya. Tumango ito na parang alam n'ya na iyon. "Kinailangan namin ng pera eh. Kailangan ko mag sakripisyo para sa mga kapatid ko, sila muna bago yung iba." "Hmm," he hummed."Mahirap kase maging mahirap, Ross. Wala naman na kaming mga magulang na mag tatrabaho para may makain kami, mag bigay sa pangangailangan namin. Ako lang yung meron ng mga kapatid ko," mapait akong ngumiti sakanya."Isipin mo 'yon, at the age of 12 kumakayod na ako para may ipang kain at ipang gatas sa mga nakaka bata kong kapatid but at the same time, nag babayad ng utang na iniwan
JAEL'S POINT OF VIEWKina-umagahan, pag gising ko tumila na ang araw. Ilang beses ako naalimpungatan dahil natatakot ako sa mga kulog at kidlat at malalakas na bagsak ng ulan. Alas kwatro palang ng umaga bumangon na ako dahil ala sais ang pasok nila Levi at Rhys sa school. "You wake up so early," Nagulantang ako sa baritonong boses na nag salita pag punta ko nang kusina. Nakita ko roon si Ross na nag babati ng itlog. Napa hinto ako sandali at prinoseso muna sa utak ko ang nangyayare hanggang sa na realize kong dito ko pala sya pina tulog. Naka limutan ko."Ikaw nga 'tong maaga. Mag luluto ka?" tanong ko at sinilip ang kawali na naka salang."Yup. Okay lang ba? Gusto ko sana lutuan ng breakfast sila Levi." aniya na agad ko namang ikinatango. "Oo naman, marunong ka ba?" I asked without sounding offensive."Of course, silly." He chuckled. "Do you drink coffee?" Kinuha ko ang takore para mag painit. "Oo. Ikaw ba?" "Uhm... yes," sagot nito pero bakas ang pag aalinlangan. I smiled secret
JAEL'S POINT OF VIEWPag tapos ng awardings namin sa gymnasium, agad kaming dumeretso sa classroom para kuhanin ang report card. Kasama ko sila Ivy, Clarence at Cypress, wala si Ross dahil dumeretso ito ng office kasama ang mga kaibigan nya dahil nga pinatawag sila. Hindi ko pa rin mapigilan mapangiti dahil sa achievement na nakuha ni Ross. Hindi lang ako ang nagulat pati na rin ang lahat.Pag pasok namin sa room, nasa may arm chair na namin ang card. Agad kong kinuha ang sakin at tiningnan.Oral Communication - 98Komunikasyon - 97General Mathematics - 96Earth Science - 97Physical Education - 98English for Academic and Professional Purposes - 99Pre Calculus - 96General Biology - 98Halos malaglag ang panga ko habang pinag mamasdan lahat nang grado ko. Hindi ko inakala na ganito kataas lahat ng 'to! "Patingin ako sayo 'te, ang baba mag bigay ng EAPP, kainis." Wika ni Ivy at saka kinuha ang card ko sa kamay. Tulala pa rin ako sa gulat at hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko.
JAEL'S POINT OF VIEWMaraming nag sasabi saakin na may hawig daw ako kay Olivia Hussey nung kabataan nito. Her eyes, with that unique almond shape and long, expressive lashes, seem to carry a depth that blends innocence and intensity, a trait I've heard people mention about my own gaze."Grabe naman si Lord, binuhusan ka ng kagandahan." Ani ni Zendaya, isa sa mga students ng TVL at photographer. Kailangan raw kase nito ng model para sa journal n'ya."Grabe, hindi naman..." wika ko. Halos mamula anh mukha ko sa mga puri saakin ni Zendaya. "Anong hindi naman, sobrang ganda mo 'te! Kaya baliw na baliw sayo yung mga seniors eh!" aniya."Huh?" "Ay? Hindi mo ba alam? May freedom wall yung school tapos may confession 'don, halos puro pangalan mo nga lang ang naka lagay!" Nag labas si Zendaya at may kinalikot at saka nya inilahad saakin ang telepono. AZURE'S CONFESSION WALL"Bago lang 'yan pero halos lahat pangalan mo na," aniya habang may kung anong koloreta s'yang nilalagay sa mukha ko. N
JAEL'S POINT OF VIEW"Jael!" Pag pasok ko palang ng classroom, boses agad ni Ivy ang narinig ko. Hinila n'ya ko papunta sa upuan. "Bakit?" Kunot-noon kong tanong. Umikot ang tingin ko sa paligid ng silid namin. Sobrang busy ang mga kaklase ko sa kanya-kanya nilang ginagawa."Anong meron?" Muli ko na namang tanong. Hinanap ko si Cypress hanggang sa dumako ang tingin ko sa upuan ni Ross. Pakiramdam ko ay bigla akong namula nung maalala ko ang sinabi nya nung nakaraang araw. "Gagi! Nabasa mo ba yung naka post sa official page ng school?" Natatarantang tanong naman saakin ni Ivy. Umiling ako kaya nag mamadali syang kunin ang cellphone nito sa kanyang bag. Ilang minuto itong may dinutdot sa kanyang cellphone bago iabot saakin. May pinakita itong post mula sa page ng school, it was posted 2 days ago.🎵🎉 Calling all music enthusiasts, dreamers, and believers! 🎉🎵Prepare to embark on a journey through the symphonic realms of the extraordinary as we unveil a spectacle unlike any other! A
JAEL'S POINT OF VIEWThe auditorium was buzzing like a beehive on caffeine, chants for the Ephemours echoing off the walls at full blast. Everyone was hyped, and I couldn't help but join in, yelling along with the rest of them.But as the chants reached a crescendo, plunging the room into darkness, a collective gasp rose from the crowd. In the absence of light, the excitement only seemed to amplify, every student on the edge of their seat, waiting with bated breath for the moment the stage would come to life.Suddenly, the big screen lit up, flashing a countdown like we were about to launch into space or something. With a burst of light and sound, the stage erupted into life, and there they were-the Ephemours Sanctuary. My gaze was immediately drawn to Ross, resplendent in white, wielding his guitar and microphone with an otherworldly grace. But it was the unfamiliar face beside him that caught my attention, Kelvin, the man who had given me the ticket. Sya ba yung sinasabi ni Cy na b
JAEL'S POINT OF VIEWIsang oras din siguro kaming namatili sa loob ng auditorium, pinapakiramdaman namin ang isa't isa hanggang sa tumayo si Kelvin. "A-alam n'yo ba kung saan ang puntod n'ya?" Tanong nito saamin. Nilingon ko si Cypress, kanina pa ito tahimik ngunit mugto rin ang kanyang mga mata. Malapit ito sa banda at pinsan nya rin si Bishop kaya posibleng alam n'ya ito. "S-sa Haven of Peace, m-malapit sa San Lorenzo..." aniya. Unti-unting kumunot ang noo ko, Haven of Peace. Isa iyon sa pinaka malaking pribadong sementaryo malapit sa San Lorenzo. Kaya ba palaging nasa San Lorenzo si Ross dahil doon naka libing ang nakaka tanda nitong kapatid? "S-salamat sainyo... mauuna na ako," ani nang lalaki bago kunin ang gitara n'ya. Mukha pa itong nang hihina dahil muntik na itong matumba kaya naman agad akong tumayo para tulungan sya ilagay sa balikat ang kanyang gitara ngunit may napansin akong sulat sa gilid. Ingatan mo 'to, bro. Show your talent to the world and I will always support