Chapter 88

Nang makarating sa bahay ay sinubukan kong gawin ang lahat ng makakaya para lang makumbinsi sina Nanay at Tatay na umuwi kasama namin. Kahit tunog desperada na ako at halos lumuhod sa kanila.

Bigla kong naisip na hindi ko masikmura kung ano ang pagtrato nina Lola sa mga magulang ko rito. Ayokong isipin ang mga salitang maaring ibato ni Lola kay Tatay at kasalanang nagawa ni Nanay na hanggang ngayon ay hindi parin nalilimutan ni Lola.

"Hindi pupuwede, anak." Mahinang ani Nanay. "Mahina na ang Lola at Lolo mo, walang magbabantay sa kanila rito dahil ayaw nilang mag-hire ng kasambay. Matanda na sila at mahina ang tuhod kaya kahit sa ganitong paraan man lang ay naparamdam ko sa kanila na mahal ko parin sila at kahit gano'n ang nangyari noon ay malaki parin ang respeto at utang na loob namin ng Tatay mo sa kanila."

Kahit anong gawin ko ay ayaw ni Nanay na iwan sina Lola rito. I even desperately proposed some ways to Nanay in reconciling with her parents, yet he