Chapter 21

BITBIT ang malaking payong sinuong ni Amara ang malakas na buhos ng ulan patungong gazebo na nasa gitna ng kanilang hardin. Sinabayan pa ito ng malakas na pagkulog at pagkidlat na ikinaigtad naman niya.

‘Sobrang init naman kanina ang panahon. Bakit bigla na lamag bumuhos ang malakas na ulan ngayon? Tila ba dinadamayan siya sa lahat ng paghihirap ng kanyang kalooban. Hapon pa lang pero tila gumagabi na dahil sa madilim na ang paligid dahil sa masamang panahon. Mas lalong binilisan ni Amara ang kanyang mga hakbang para makarating agad sa gazebo. Ngunit kabang nararamdaman ay nahaluan na ng takot dahil wala man lang siyang natanaw na tao sa gazebo. Nagpalinga-linga siya sa paligid pero hindi pa rin niya nakita ang binata.

Halos magkasing lakas na ng kulog ang malakas na kabog sa kanyang dibdib. Kahit malamig ang panahon pero ramdam pa rin niya ang pag-iinit sa bawat sulok ng kanyang mga mata dahil sa nagbabadya niyang mga luha. Nag-aalala na siya sa binata.

“Ikaw dapat ang sisihin kung