Chapter 28"D*mn, bobo ka pala. You are not really smart," muling sabi niya saka umiling dahil sa nalaman.I sighed."Kahit saang parte tingnan ikaw ang mali. If I were his girlfriend I'll kill you," Kyla added so I glared at her.Inirapan niya ako at inirapan ko rin siya.I know that I was wrong. That is why I am trying to do the right thing from now. But it's harder than I think. I didn't plan to fall in love with him. Hindi ko plinano na mawawala sa isip ko noon na nagpapanggap lang kami. Nabulag ako sa saya at kalayaan noong mga oras na kasama ko siya. His comfort decieved me."Anong gagawin mo?" tanong niya ulit na ikinailing ko."That's why I need to go back to London," sagot ko na ikinabuntong hininga na niya."Pinagulo mo lang ang sitwasyon. I think Dad won't let you," napalunok ako.I need to go back to London as soon as possible. "They won't know about my pregnancy. Don't tell anyone," sabi ko habang nakayuko.I am so afraid for my baby."D*mn you, Chloe. I don't know what
Chapter 29I drove my way home while crying. Pilit kong pinapatigil ang mga luha ko sa pagtulo pero sadyang ayaw nilang tumigil. Why the h*ll I'm crying?!I love him!I didn't how I managed to fall asleep that night bringing that heart ache. Paggising ko nandoon pa rin ang sakit pero tanggap ko na. My heart was used to get heart. Kaya kapag nasasaktan ako parang normal na lang. Mabilisang dadamdamin pero matatanggap ko rin.What's the matter if they kissed?They are engaged so they must really kiss.Nakuha ng pagsusuka ang buong pag-iisip ko sa umagang iyon. And after that I am so tired to even go to work but I forced myself. Nang tingnan ko ang mukha ko sa salamin ay kitang-kita ko ang pamumutla ko.Nag-aayos pa lang ako ay biglang nag-text si Kyla na ipinagtaka ko.Kyla:Dad's here, hurry up.Nangunot ang noo ko.Bakit na naman siya nandoon?Mas binilisan ko ang pag-aayos. After awhile I received a message again from a foreign number. Nangunot ang noo ko saka mabilis iyong binuksan
Chapter 30I was surprised the next day to see John in our company. He's with Dad. At kakalabas ko pa lang sa elevator ay nakita ko na silang naglalakad papunta sa opisina ni Dad.Sinundan ko iyon ng tingin bago ako dumiretso sa opisina ko. After awhile John entered my office with his big smile. Tinaasan ko siya ng kilay."Won't you welcome me?" natatawang tanong niya na inirapan ko na lang."Did Dad present the proposal?' balewalang tanong ko. I made that proposal last night. Pinagpuyatan ko iyon dahil iyon ang gusto niya.Nagkibit balikat siya saka marahan na tumango."Yes," sagot niya bago umupo sa silyang nasa harap ng lamesa ko."Aside from business proposal he also proposed something," he said and this time I looked at him."What is it?" kuryusong tanong ko. "He wants me to marry you to strenghten the bond of our companies," sabi niya kaya namutla ako at napakuyom na lang sa kamao ko."No way," madiin na sambit ko kaya marahan siyang tumawa at umiling."I guess he doesn't know
Chapter 31Hindi ako hinayaang lumabas ng building kung hindi natapos ang oras ng trabaho. Dad's really serious about caging me. Mas nadagdagan ang galit ko dahil habang nagmamaneho ako pauwi ay may nakasunod sa akin na alam kong mga tauhan ni Dad.Hindi pa ba siya kuntento na hindi niya ako hinayaang makakuha ng ticket? I'm sure he used his connections so I can't leave this country. This is too much.Nang makauwi ako ay mabilis akong naghanap ng makakain pero wala akong mahanap. My fridge is empty and I have no stocks. Kahit pagod na pagod ang katawan at ang isip ko ay mabilisan akong nagbihis ng damit saka pumunta sa malaking grocery store.I was too exhausted when I get there. Ngayong nandito na ako sa grocery ay saka ko naisip na sana nag utos na lang ako ng kung sino para bumili ng grocery para sa akin. But that realization is already too late because I am here.I rolled my eyes for my stupidity before getting a push cart to start.Inuna ko ang mga ibang kakailanganin ko tulad ng
Chapter 32"Stop, we can't let Dad's men follow us," biglang sabi ko kaya mabilis niyang tinabi ang kotse. She went out and she talked to Dad's men. Ilang sandali pa ay bumalik siya sa loob ng kotse."I told them that I'll be with you so they don't need to follow us. Sinabi ko rin na dalhin nila ang groceries and kotse mo sa penthouse mo. They have access, right?" tanong niya na ipinagkibitan ko lang ng balikat."They will find ways," sabi ko saka dahan-dahan muling napapikit.Ilang sandali pa ay nakarating kami sa sinasabi niya. The clinic was about to close but we used our names so they still let us in. Sobrang kinakabahan ako. I've been so stress this past few days. At ilang beses na ring sumakit ang tiyan ko.I am afraid of the possibility that my baby is in danger. Kung may mangyaring masama sa anak ko ay hindi ko mapapatawad ang sarili ko.The Doctor smiled at me. I guess she's just in her mid forties."Good evening," she greeted and I nodded a bit because of that.After a while
Chapter 33Hindi ko alam kung mapapanatag at makakahinga na ba ako ng malalim ngayong wala na si Zale sa kompanya. Part of me wants to be happy because I want to avoid him right?Pero sino ba ang niloloko ko?I wasn't happy.But it's fine. Mas mabuti itong ngayon.We won't see each other again. It's fine. And I am glad because Dad listened to me so his men were not treating me like a prisoner. Pero hindi pa rin ako makaalis ng bansa. Dad more powerful than me. Ang dami niyang connections kaya kahit anong gawin ko ay hindi ako makakuha ng ticket paalis ng bansa. At alam kong hinding-hindi na ako makakakuha hangga't hindi ako hinahayaan ni Daddy.The company is doing great. Nakabawi na. But I can't leave."Bar?" I rolled my eyes at Kyla."I am pregnant," inis na sambit ko sabay tayo para makauwi na."I didn't tell you to drink. Just chill amd unwind," she said so I rolled my eyes once again."If I want to unwind I would go to a peaceful place not in a bar," sabi ko saka mabilis na tu
Chapter 34I slowly opened my eyes and a white ceiling welcomed me. Kaagad na bumalik sa isipan ko ang mga nangyari kaya mabilis akong bumangon at napahawak sa tiyan ko.What happened?My baby?Did I lost my baby?Biglang bumukas ang pinto ng hospital room kung nasaan ako at pumasok si Kyla. Despite of her tired face she manage to still look elegant. Nang makita niyang nakaupo na ako sa kama ay mabilis siyang lumapit sa akin. "W-what happened? My baby?" nanginginig na sambit ko.She sighed.Mas lalo akong kinabahan.Nanlamig ako sa kaba. It's possible that I lost my baby. Dinugo ako. No, hindi pwede.Please, no."Thanks god that you are awake—""Kyla! My baby! Call the Doctor!" malakas na sigaw ko at unti-unti nang dumaloy ang masaganang luha mula sa mga mata ko.She sighed."The baby's fine but we need to leave now that you are awake. Dad can't know about this. At kapag nagtagal pa tayo dito ay baka malaman niya," sabi niya kaya napahinga ako ng malalim at napahimas sa tiyan ko."Ye
Chapter 35He's spacing out so he doesn't feel my presence. Dahil doon ay mahina akong tumikhim dahilan para mapatingin siya sa akin. Umayos siya ng tayo nang makita ako saka napalunok ng mariin."Didn't I tell you to go home, Zale?" malamig na may halong inis na sambit ko."I'll wait here until you're ready to talk to me," marahang sambit niya kaya sinamaan ko siya ng tingin.What? He'll stay here until when? I don't want to talk to him!"Go away, I won't talk to you!" inis na sambit ko kaya dumaan ang biglaang panghihina at pagmamakaawa sa mga mata niya. Mabilis akong nag-iwas ng tingin at naikuyom ko ang kamao ko."Please, I badly want to know the truth," nanghihinang sambit niya.I wonder if he ever fell asleep? Of course no! Sino ang makakatulog sa pag-upo sa sahig?"Just go, Zale," malamig na sabi ko.Nang muli ko siyang tingnan ay doon ko nakita ang nagingitim na ilalim ng mga mata niya. I rolled my eyes in annoyance. At ilang sandali pa ay bumaba ang mga mata niya sa tiyan ko.