Future
Nagising ako dahil sa sikat ng araw na tumana sa mukha ko. Papungas-pungas ay dapat babangon na ako nang mapansin na may nakadagan sa'kin. I groaned because half of his was on the top of me while his neck was on my neck and one of his leg was on my thighs.Laging ganito ang posisyon namin tuwing nagigising ako nang umaga. Noong una, hindi pa ako komportable dahil nasanay akong natutulog at nagigising na mag-isa. But for almost a year of living together, it has made me comfortable now.I guess, ganito siya maglambing.Kinapa ko ang cellphone ko sa nightstand table since I can't get up. Imbis na cellphone ko ang makuha, cellphone ni Blake ang nakuha ko. I opened it to see what time it is. And it's already 7 AM in the morning.It's still early. My class starts at 10 AM while Blake's 9 AM. Mas maaga ang pasok niya kesa sa'kin kanya minsan hindi kami sabay umuwi. He sometimes went home early but sometimes wait for me until my class ended so we can go home"Ava, boyfriend mo binabakuran ni Micah sa building nila!"Busy ako pag-aayos nang mga gamit ko ng marinig ko ang sigaw ng mga classmates ko. I raised my eyebrows and looked at Kath, who smirked at me. "Sugudin na ba natin?"Umiling ako. "Huwag na. She's just a waste of time "Nagulat siya sa sinabi ko. "Oh! You're not jealous?""Nagseselos malamang!" sagot ko. "ikaw ba, pag may umaaligid kay Simon, hayaan mo?" tanong ko pabalik."Hindi, 'no!" mataray na sagot niya. "over my beautiful body!""See?" ani ko bago siya hinawakan sa kamay. "puntahan natin!"Ngingiti siyang nagpahila sa'kin. Bumaba kami at pumunta sa lugar kung saan ginaganap ang final demo ni Blake. Maraming tao sa labas at mukhang nakikichimis din."Ava is here!" I heard someone whispered when they saw me."Ang sabi girlfriend niya raw si Blake kay Jenny. Ang kapal talaga ng mukha!" "Desperada!"Rinig ko ang bulong-bulungan ng mga estudyante habang papalapit kami sa pinto. Then, I saw Blake holding Micah's arms. He looks
YesSinandal ko ang likod sa swivel chair sa office ko. I groaned when I felt my back ached. Buong maghapon nang araw na 'to'y puro meeting ang pinuntahan ko. I've been busy since we're planning to expand our Hotel, not just in Philippines but in Ireland too.For the last four years that I've been working in our hotel, nasanay na ako na laging puyat at maraming ginagawa. Kahit na laging pagod ay okay lang dahil para sa future namin ni Blake ang ginagawa ko.All of my hard work will paid off someday. Blake and I has been planning our future since he graduated from college. Hanggang ngayon ay nagta-trabaho kaming dalawa sa business ng family ko. Pero hanggang ngayong taon na lang siya since his own restaurant near in our Hotel are almost done by now.Tinotoo niya lahat ng sinabi at pinangako niya. He wants to build his own name by himself and he did that in four years. Lumalabas na siya sa mga interviews at magazine simula nang bumisita dito sa Hotel namin ang isa
"Oy, Pandak!" pinindot niya ang pisngi ko.I was still shocked because of what he said earlier. Umayos ako nang upo sa hita niya bago siya tiningnan ng seryoso.Day off namin pareho ng Sunday. And every Sunday we go to church and eat lunch outside. Simpleng date kumbaga pagkatapos no'n ay maggo-grocery kami at uuwi para mag-movie marathon sa gabi.Ganoon ang routine namin tuwing day off namin. Spend time together. Tapos ngayon, habang nanonood kami ng Armageddon ay bigla na lang siyang nag-alok ng kasal sa'kin."Ava, ang sabi ko magpakasal na tayo," ulit niya kaya halos manlaki ang mga mata ko habang nakatingin sa kanya."Y-you're really asking me to..." I gulped once again. "to marry me?"Humaba ang nguso niya. "It's actually a statement not a question. I'm not asking you to marry me, because it can be answered by yes or no and I don't want you to reject me... kaya walang tanung-tanong, pakasal na tayo."I looked at him for a second time then I rolled my
Engagement partyAfter being here in Isle Esme and having friends who are always there for me, it's really good but seeing one of them hurting is the one I can't afford. We are all worried about Gino finding that. Althea is getting married three months from now.And now seeing him here in Isle Esme, saying to us that he already saw Althea in Manila last month makes my heart ached even more."She's a different person now. She didn't even glanced at me and acted like she doesn't know me at all," malungkot na ngumiti si Gino. Umuwi si Gino kahapon lang. He's invited to Althea and Xavier's engagement party next week. Ang buong barkada ay nasa bahay nila Lucas at April.Sa susunod na linggo na ang engagement party ni Althea. We tried to contact her from her secretary but she didn't responds to us. Laging ang sekretarya niya ang sumasagot sa'min. Ilang oras kaming naghintay sa kanya na tumawag siya, pero wala."Are you sure Gino that you want to come with us
Kinabukasan nang umaga ay nilibot namin ang cruise ship. We had a fine breakfast at the buffet and in the afternoon noon we decided to swim.Glistening pool with an unforgettable vista beckons, that's the Pool Deck. Outfitted in teak accents which make it one of the most elegant at sea, the Pool Deck features a lavish pool and two whirlpools. You’ll also find an amiable and dedicated crew standing by to provide refreshing beverages and lounge chairs with plush towels.Si Kath at Simon ay nagbabangayan na naman."I can wear anything I want Simon and you can't do anything about that! This is my body and I have a nice body!" bulyaw ni Kath kay Simon.Simon is just being possessive again. Kath is wearing her blue two pieces. Kitang-kita ang hubog ng katawan niya. Sexy na siya noon, mas lalo siyang naging sexy ngayon. Her butt and boobs got even bigger too and she's getting the attention of every foreigner who looks at her."I know that you're sexy, pero minamanyak ka
Little BeanHindi pa rin kami makapaniwala sa nangyari. That's what Althea says before she vanished like nothing happened. Akala namin kakausapin niya kami sa engagement party nila ni Xavier pero hindi. Mukha siyang umiiwas sa'min, more like she's avoiding Gino. Akala namin maaayos na ang lahat, pero nakauwi na lang kami sa Isle Esme ay ganoon pa rin. Gino stayed here in Isle Esme dahil panahon ng harvest ng mga bulaklak.Maayos na ang lagay ng plantation nila ng bulaklak dito sa Isle Esme. Nakakapag-export na rin sila sa Manila at ibang bahagi ng bansa sa ngayon.Naging busy din ako sa Hotel namin. Blake's restaurant finally opened last week and it was a success. Ang dami agad costumer at maganda ang feedback ng mga tao sa restaurant niya. Kaya busy din siya habang ako'y pumunta nang Baryo Maligaya para tiningnan ang Hotel namin doon.We were away from each other for two days, but he managed to visit me there. Akala ko hindi siya makakapunta
Kaya ngayon ito ako at hindi maintindihan ang sarili. I rubbed my temple gently as I closed my eyes. Bigla na lang akong nahilo kanina habang nasa board meeting kami."Are you okay now?" my sister asked, worriedly.Pumasok siya sa opisina ko na may dalang pineapple juice sa baso at nilagay 'yon sa table ko. She sat in front of my table.Tumango ako bago uminom ang juice. "I'm fine now, Ate," tugon ko bag binaba ang baso sa table. "pagod lang siguro ako.""Mag-half day ka na lang muna kaya? Ako nang bahala sa meetings mo mamayang hapon." Umiling ako. "I can handle myself, Ate. Magpapahinga lang ako ng kaunti."Siya naman ang umiling. "I can't, Ava. Baka pagalitan ako ni Blake pagnalaman niyang masama ang pakiramdaman mo tapos hindi kita agad pinauwi."I pouted my lips. "Salamat, Ate Emerald!" tumayo ako bago siya niyakap."Of course, you're my sister and your health is more important than anything," She said, tenderly.I kissed her on her cheeks before I grabbed my bag. Diretso ako sa
Pain and confusionI couldn't move my body. I couldn't feel anything as if my body was numb enough to feel nothing. Parang naging manhid ang buong katawan ko sa nalaman. Masakit ang ulo at katawan ko dahil sa nangyari pero mas masakit ang nararamdaman ko sa puso.I shed my tears running down to my cheeks and I couldn't help but sob. I feel like I was torn apart because of everything they said to me earlier as soon as I woke up from comatose.All I could feel was pain and confusion. Parang sasabog ang ulo ko dahil sa mga sinabi nila. I was comatose for six months after being involved in a car accident six months ago. And here I am, laying in my hospital bed, confused and don't know what to do because I can't remember anything!"Mommy, call the doctor!" my sister said, panicking as soon as I woke up.Sumunod agad si Mommy kasama si Lola. Lahat ng tao sa paligid ko ay nag-aalalang nakatingin sa'kin habang ako'y lito habang nakatingin sa kanila dahil hindi