Kinabukasan ay nagising ako dahil sa tunog ng cellphone ko. It looks like someone's calling me kaya inaantok ko iyong sinagot without looking on the caller's ID.
"Hello?" Inaantok kong saad.
"Girl! Where are you? May tatapusin pa tayong requirements 'di ba?" Inilayo ko ang cellphone sa tainga ko dahil sa lakas ng pagsigaw ni Aria.
"What? Anong oras na ba?" I replied at her. Inaantok pa talaga ako kaya pumikit muna ako habang nakikinig sa sinasabi niya.
"Girl, pumunta ako sa unit mo kanina, you're not there and kailangan na natin itong matapos kasi may lakad ako tomorrow," she said seriously.
Napadilat ako bigla dahil sa sinabi niya at doon ko lang narealize na wala ako sa condo ko. The fuck? Nakalimutan kong nakitulog pala ako sa condo ng iba.
"Y-Yeah, uhh bumili ako ng breakfast, oo bumili ako. Text me where are you, susunod ako."
Hindi ko na pinakinggan ang sasabihin niya at napatayo sa kama. I looked at the clock and it says 7 AM. Fudge, late na talaga ako.
Mabilis akong pumunta sa CR, only to see Cupid sleeping. Well, it's 7 AM and anong oras na kami nakatulog kagabi.
Speaking of kagabi, I remembered what he said.
"Yes, I like you Psyche, I liked you the first time I saw you."
Nakatulala lang ako sa kawalan habang paulit-ulit na nagpaplay sa akin ang sinabi ni Cupid sa akin. What does he mean by that? Did he mean it or he's just joking. K-Kung totoo man ang sinasabi niya, hindi ba masyadong mabilis? I mean, kakameet lang namin tapos gusto niya agad ako?
Piniling ko agad ang ulo ko at dali-daling kinuha ang jeans tsaka ang top ko. Pinalitan ko ang suot kong sweatpants at kumuha ng paper bag na nakita ko sa gilid ng kanyang TV.
Hindi naman pagnanakaw 'to 'di ba? I mean, this is just a paper bag, ano namang gagawin niya dito.
Nagvibrate na naman ang cellphone ko at nakita kong tinatadtad na ako ni Aria ng text.
Nilagay ko ang gamit ko sa paper bag bago lumabas ng kuwarto at dumiretso sa living.
I saw him, peacefully sleeping while his arms are covering his eyes, flexing his biceps. He looked tired. Nakaawang ng kaunti ang labi niya at kitang-kita ang matangos niyang ilong na nasisinagan ng kaunting araw. His black messy hair is touching a little portion of his forehead.
How can be someone became so sexy while sleeping?
I didn't realize I was smiling while looking at him until Aria called me again. Doon ko naalala na nagmamadali pala ako.
Si Cupid kasi, ang sexy matulog. Unfair!
---
Sa sumunod na araw ay naging busy kami dahil sa tinatapos naming requirement. Since Aria is done with her part, umalis siya papunta sa lakad niya. I don't know kung saan siya pupunta dahil wala namang sinabi.
I feel exhausted after cleaning my condo. It's Sunday, I have time to clean my unit after a very tiring day yesterday.
Napangiti ako, at last I'm graduating two months from now and I'm excited. I'll be free from all stress college gave to me but I know I'll start a new journey once I've got my dream job.
It's 4 PM when Aphrodite called me. Anong ganap ng babaeng ito?
"Yes, Lei?" I asked while looking at my fingers.
"Aria's in the hospital, Venice. The hospital called me, but I'm malayo from there, sabi nila need ni Aria ng kasama from one of us but malayo ako e. I'm in Pampanga and you're the one who's malapit." Mahabang explanation niya.
Napaupo ako ng maayos dahil sa narinig ko. I combed my hair using my hands. "What? Why? What happened?"
"The hospital called me since I was the last person she called and I can't go there. I'll text you the address," inulit niya ang sinabi niya kanina.
Pagkapatay niya ng tawag ay nagvibrate na ang cellphone ko, she texted me the address.
Tinanggal ko ang pagkakatali ng buhok ko at sinuklay gamit ang daliri. I go to my room and picked a random oversized shirt, tucked it in my highwaisted shorts and wear my white sneakers. I opened ny wardrobe wider to find my favorite denim jacket.
"Where's that jacket?" Frustrated na tanong ko.
It's my favorite so hindi ko iyon hahayaang mawala.
Nang hindi ko talaga nahanap ang jacket ay kumuha nalang ako ng isang cardigan at kinuha ang cellphone at wallet.
Habang nasa elevator ay pilit kong inaalala kung saan ko nailagay ang jacket. I mean, I'm sure it's not in the laundry kasi wala ng damit na natira doon.
I remember wearing it the other day and then...
Halos manlaki ang mata ko dahil sa naalala. Now I know kung saan ko naiwan ang jacket ko.
Yesterday morning, when I realized that I was late, I quickly change from his sweatpants into my jeans and get my top.
Sa sobrang pagmamadali ko ay nakalimutan kong palitan ang shirt na suot ko at hindi na nakapagpaalam kay Cupid na natutulog pa.
Pagdating ko sa condo ko ay naligo ako at nagpalit ng damit. I was preoccupied the whole day to remember about his shirt.
Napa-face palm ako dahil sa nagawa ko. I felt bad for not saying goodbye and for bringing his shirt.
Sumakay ako ng taxi at sinabi ang address. Nakapatong ang cellphone at wallet ko sa lap ko habang inaayos ang suot ko. Doon ko lang napagtanto na hindi pamilyar sa akin ang suot kong t-shirt.
What the fuck?
Dali-dali kong chineck ang sarili ko, that's why it's too big than my normal oversized shirt because this is his shirt!
Well, this is great. Just great!
When I reached the hospital, bigla akong nakadama ng kaba. I mean, maybe because it's my bestfriend, right?
"Miss, uhm, Ariadne Silvestre?" Kinakabahan kong tanong sa nurse na nasa reception.
She checked something and then faced me. "Ma'am I'm sorry pero wala pong Ariadne Silverstre, dito."
Napakunot noo ako sa sinabi niya. How come? Ito ang hospital na sinabi ni Aphrodite 'di ba?
"Try, Ariadne Carmilla Silvestre." I tried once again.
"I'm sorry po ma'am but wala pong Silvestre. Ariadne Monteverde lang po ang nandito."
I was gonna speak again when a handsome guy walked towards me.
"You're Aphrodite?" He asked in a deep voice.
"No, I'm Psyche. How did you know my friend's name?" I asked curiously.
"Yes, Psyche, I remember you. Uhh, you're the best friend of my wife, right?"
Gumilid kami sa isang sulok habang ako ay nakakunot noo pa rin.
Wife?
Sinong wife ang sinasabi niya? And how did he know our name? Ni hindi ko nga siya kilala.
"I'm sorry? I don't know you, mister."
Nilahad niya ang kamay niya sa harap ko. "Dionysus Monteverde, your friend's husband."
Tinanggap ko pa rin ang kanyang kamay kahit litong-lito na ako.
"And what's the name of my friend?"
"Ariadne Monteverde, I mean-- Ariadne Silvestre."
Literal na nalaglag ang panga ko sa sinabi niya. Is he nuts? Parang nung nakaraan lang ay single ang kaibigan ko tapos ngayon ay may asawa na siya.
"Mister, please if you're joking, stop it. I don't remember attending my friend's wedding."
Napakamot siya sa batok at may binulong pero hindi ko naman narinig.
"Okay? If you're really telling the truth. I want to see her." Matapang na sabi ko.
Sabay kaming naglakad patungo sa isang private room. Then I saw my friend there, lying unconcious.
I was shocked, so he's not joking. Ang daming tanong sa aking isip na gusto kong mabigyan ng sagot pero isinawalang bahala ko muna dahil ang priority ay ang nangyari sa kaibigan ko.
"What happened?" I asked as I walked to her side.
"I don't know. I just told her we're married tapos bigla siyang nahimatay! I panicked so I bring her to the hospital." Natatarantang sagot niya sa akin.
"Malamang! Kahit ako kapag sinabi mong kasal tayo mahihimatay ako," I said in disbelief.
Aktong sasagot pa siya nang magsalita si Aria.
"W-Water, I w-want water." Parehas kaming napalingon sa kanya. Her husband quickly fetch a glass of water and gave it to her.
"Hey, you okay?" I asked her.
"W-What happened?" Pabalik-balik ang tingin niya sa aming dalawa.
"You happened. You didn't told me you're married," I raised my brow at her.
He looked at her husband and gazed at me. "Ako rin, hindi ko alam na kasal na ako, kanina lang." she shrugged at me.
I faced palmed and looked at them. "So, you're married, legally?" I asked.
"Oo daw, sabi ng lawyer namin. It's legial," he answered.
"What's your name again? Sorry I forgot." I didn't mean to forget his name, nalimot ko lang talaga.
"Dionysus, but my cousins call me Dio so call me Dio," he formally introduced himself.
Magsasalita pa sana ako pero tumunog ang cellphone niya so he excused herself.
"Really, Ariadne? What really happened?"
Nagkibit balikat siya. "I don't know. I was drunk that night. Hindi ko naman alam na nagpakasal pala ako!"
I sighed and looked at Dio while talking to someone.
"Bro, I'm fine.. what? Sabi mo hindi ka makakapunta?... Okay sige sunduin kita diyan."
Hinarap niya kami. "My brother's here, sunduin ko muna," he looked at my friend, "then we'll talk."
Paglabas niya ay tiningnan ko ang kaibigan ko. "Do you like him?"
Namula ang pisngi niya at doon palang ay alam ko na ang sagot. I know her plus she's honest.
"Why? Who wouldn't? Ang gwapo niya kaya girl! I'm just shocked to be married pero kung sa kanya naman ay okay lang," I rolled my eyes, bumalik na naman ang pagiging maharot niya.
"Ikaw, you liked him din noh?" Mataray ha dagdag niya.
"Nope, yes he's handsome but not my type." I said because I was imagining someone, just my type.
The door opened, iniluwa non si Dio na may kasamang lalaki sa likod.
"Ladies, this is my brother, Cupid."
His what?!
"Psyche, this is my brother, Cupid."Oh my gosh, you got to be kidding me."Y-Your brother?" Nauutal kong tanong."Yes, you know him?" Kunot noong tanong ni Dio.Nag-iwas ako ng tingin bago sumagot. "Nope, I don't know him. Ngayon lang kami nagmeet."Napayakap ako sa sarili ko. Shit, I forgot na suot ko pala ang kanyang damit what the fuck.Look how small the world is."Psyche, can you leave us for a moment please? Mag-uusap muna kami." Napalingon ako kay Aria. She's seriously looking at me."Y-Yeah, sure. Sa cafeteria muna ako." Dinaanan ko si Dio hanggang sa makarating ako sa may pinto kung saan nakatayo si Cupid."E-Excuse me." Hindi ko mapigilang hindi mautal dahil naaamoy ko ang pabango niya. His addictive scent lingers in my nose.Binigyan niya naman ako ng daan ba
"Uhm, dito nalang, thank you."I un-buckled my seatbelt and face him. Nasa tapat na kami ng condo building na tinitirhan ko. After that incident, we decided to go home, hinatid niya ako hanggang dito sa condo. Tumanggi pa ako nung una dahil nakakahiya pero hindi siya nagpatalo."Do you want me to accompany you hanggang sa unit mo?" He asked me, tinanggal niya rin ang pagkakabuckle ng seat belt niya, bali nakaharap kami sa isa't isa."Hindi na, nakakahiya naman," tanggi ko at tumingin sa kanya. Parehas kaming nakatitig sa isa't isa, nakakabinging katahimikan ang bumalot sa amin.I was staring at his black eyes, tila may hipnotismo na bumabalot sa mga mata niya na hinahalina akong tumitig at malunod sa tingin na binibigay niya.Kung hindi pa nag ring ang hawak kong cellphone ay hindi pa ako mag-iiwas ng tingin sa kanya."I-I should get going, salamat." Lalabas na sana ako ng kot
Nagising ako sa lamig kaya ibinalot ko ang sarili ko ng kumot ay kinuha ang remote ng aircon para patayin. I looked at my phone and it says it's just 6 AM.Pumikit muna ako sandali dahil inaantok pa ako pero kailangan kong mag-asikaso ng 6:30 para pumasok.Umayos ako ng upo sa kama at binuksan ang Instagram sa cellphone ko. I was scrolling and looking at my home page when a request message popped.Agad kong tiningnan kung sino iyon at nagulat ako kung sino. Saang lupalop niya nahanap ang instagram account ko?mntvrd.cupid:Ang aga mo magising.Biglang nawala ang antok ko at napasuklay sa buhok. Cupid as in Cupid-cupid?Hindi ko namalayan na may namuong ngiti sa labi ko. Mabilis akong sumeryoso at tumikhim.Paano niya nakita ang IG ko?Nagdadalawang-isip pa ako kung i-seseen ko ba o huwag na.I was still think
"Hoy ang daya mo! Bakit si Ariadne lang 'yung kinuwentuhan mo?" Reklamo ni Lei na katapat kong kumakain."Well, aren't you busy with that military major?" Sagot ko sa kanya sabay nag roll eyes.Nag pout lang siya sa akin bago binuksan ang chocolate drink na dala niya. Look at this girl and her obsession in chocolates."Hmp, still ang daya mo pa rin, kung hindi pa sinabi sa'kin ni Aria na may chika ka, hindi ko malalaman. You're taksil!" Pagtatampo niya.Natawa naman ako sa inakto niya. Well, sanay kaming nagsasabihan ng chika namin sa life."Hindi naman kasi importante," sagot ko sabay subo ng strawberry na hawak ko."Anong hindi importante? Girl love life mo 'yun!" Singit ni Aria. Akala ko busy siya sa cellphone niya tapos biglang sisingit sa usapan.Dinuro naman ni Lei si Aria. "Hoy isa ka pa, ikaw nga 'di mo sinabi sa'kin na may asawa ka na." She rolled her e
Song used: I'll never go by Erik Santos. Credits to the real owner.It's already eleven o'clock when we finished watching the last movie. We're both laughing since it's a comedy movie. I mean, I'm laughing while he's just chuckling and smiling a little.I mentally rolled my eyes, kahit kasi nakakatawa ang scene ay ngingiti-ngiti lang siya. Akala mo walang emosyon.Nagliligpit na kami ng kalat sa buong sala. Tinatapon niya ang mga pinagkainan naming chips at soda habang ako naman ay nagwawalis ng palagid."It's already late, uuwi ka pa ba?" I asked then realized something. I sounded like I want him to stay.Well, gusto ko nga. Just a little.Napailing ako sa naisip ko. Nako naman Psyche, umiiral na naman ang kaharutan hormone mo."Yeah, I need to go home kasi maaga ako aalis bukas." He then combed his hair with his fingers. I felt a little bit
Song used: Ipagpatawad mo by Mayonnaise. Credits to the real owner."Okay ka lang?" Naramdaman ko ang paghawak ni Aria sa balikat ko. Lumingon ako sa gawi niya at marahang tumango.Okay lang ako.That's what I've said to my self kahit hindi naman talaga.Hanggang sa matapos ang klase ay wala akong kibo. Hindi niya rin ako kinakausap dahil alam niyang ayaw ko ng kausap kapag hindi ako okay.Sanay ako sa self comfort without needing other's presence, siguro 'yun 'yung hindi magandang ugali ko."Are you gonna be okay?" Nag-aalalang tanong ni Lei. Yes, kasama na namin siya. Dapat galit siya kanina pero nang makita ang mukha ko ay hindi na siya nagalit sa akin.The day's over, we're going home. Maglalakad nalang siguro ako pauwi.I hummed. "Bakit naman hindi?"She smiled sweetly. "I know you're malakas. Kaya mo 'yan, fi
"Hindi porket wala kang karapatan, hindi mo na pwedeng maradaman. It's fine, you know what you have to do to make me yours, baby."I was just staring at his eyes the whole time. Trying to absorb what he have just said. I blink my eyes multiple times. He's looking at me lovingly. 'Yung tingin na mukha akong importanteng tao na ayaw niyang mawala.I felt a lump in my throat, tila may pinipigilan na hindi ko alam kung ano. Mabilis ang pagtibok ng puso ko, sarado ang isip ko at tanging magsigaw lang ng pangalan niya ang naririnig ko."Do you really love me?" Hindi ko alam kung bakit ayun ang lumabas sa bibig ko. I want assurance. Gusto kong marinig mula sa bibig niya mismo ang salitang mahal niya ako.He smiled that was enough to make my heart melt. Isang ngiti palang hulog na ako. Hindi ko alam kung bakit tila napakabilis kong mahulog, hindi pa kami ganon katagal magkakilala at kakagaling ko lang sa break-up pero bakit
I'm looking at the girl in front of me, wearing something that symbolizes her success made me smile. A beautiful and independent woman wearing her graduation toga and will start a new journey in her life.Seeing my reflection in thr mirror brings me joy. Finally, this day has come. Maya-maya lang ay gagagraduate na ako.Hinubad ko muna ang toga at muling ibalik sa paper bag na dala ni Aria nung nakaraang linggo para hindi madumihan. Ibinalik ko ang tingin ko sa salamin at inayos ang pagkakalugay ng kulot kong buhok. I curled my hair into large ones while wearing a simple make-up. I'm wearing a sleeveless dirty white dress and a beige stiletto.Natuon ang tingin ko sa paper bag na nasa tabi ng couch. Naalala ko 'yung araw na dinali 'yan sa akin ni Aria. Sa sobrang kakahiyan ang naramdaman ko nang panahon na 'yun ay parang gusto ko nalang magpakain sa lupa.I remembered Cupid chuckling and keep on teasing me abo