Kabanata 28

NAGTAGO ako sa likod ng puno. Dinig ko ang malakas na pagtangis ni Jascha doon sa casita at ang kalmadong pang-aalo sa kanya ni Gwen. Hindi ko maintindihan pero alam kong nasasaktan siya.

Pinalis ko ang luha ko dahil alam kong hindi ako ang makakapagpagaan non at naging doble ang sakit non. Nakita kong sinarhan ni Gwen ang pinto ng casita, ilang sandali pa ay namatay na din ang ilaw.

Tumigil ang pag-iyak ni Jascha o hindi ko na lang iyon narinig. Napalitan iyon ng pagbagsak ng malalaking patak ng malungkot na ulan. Hindi ko ininda iyon. Baka sakaling kailanganin niya ako, hindi na niya kakailanganing maglakad, sasalubungin ko siya. Niyakap ko ang sarili ko sa pag-ihip ng malamig na hangin at ang pag-tulak ng alon sa may dalampasigan. Kasabay ng pagbuhos ng ulan ay ang pagpatak ng luha ko.

I stayed there until I don't remember anymore. May payong na tumakip sa akin at sa aking pagtingala, nakita ko doon si Ashton, umiling siya at hinaplos ang balikat ko para patigilin din ako sa pag-iya