(Ivy POV)
“Missamy, meet my fiancée, Miss Ivy Leiy.” Si Jeff na pababa na nga ng hagdan. Napatitig sa akin si Missamy saka inilipat ang paningin kay Jeff. Napa-akbay na nga sa akin.
“Ano? fiancée mo Jeff?” parang tanga niyang tanong ulit.
“Yep.” At ako ngumiti na rin sa kanya.
“Teacher ko?! Fiancée mo?!” gulat na sabi ni Missamy. Parang ngayon pa lang na digest yung impormasyon na narinig niya. Kaya napatango si Jeff at inalis ang kamay niya sa balikat ko.
“Umakyat ka na. Magpalit ng damit at sabayan mo kaming magdinner.”
Yun ang sinabi ni Jeff kay Missamy, saka kami tinalikuran na wala man lang espesyal sa pagpapakilala sa akin.
Di ko ini-expect na ganito ang kakalabasan. Nagpapatawa ka ba Jeff? Bakit parang…
Tinapik ako ni Missamy sa balikat ko.
“Bagay na bagay pala kayo Ma’am talaga ni Jeff.
(Missamy Charm POV) Bumaba kaming apat. Malinis na yung mesa. Napa check na lang kami sa refrigerator at aba parang ang takaw ng dalawa. Di man lang kami tirhan saka wala nang katulong. “Ano gusto niyo kainin? Magluluto ako!” Kita ko naman na maraming lulutuin at ang kusina ata ni Jeff palengke na halos. Lahat ng kailangan meron. Mabilisan akong nagluto. Sa focus naman talaga ako magluto with heart syempre. Lahat ng ginagawa dapat lang na may puso. Hindi aburido at di napilitan dahil disaster lang kakalabasan kung aburido ka nga. Busy si Jay na magkwento sa dalawang bata. Medyo nakikinig din ako at grabe naman yung masamang lobo kinain si Red Riding hood ng buo. Di man lang nginuya. Yan tuloy buhay pa ito. Fairytales nga naman. Speaking of fairytales. Sa itaas, paniguradong may gumagawa ng milagro. Yung dalawang yun. Nay ko po. Si Jeff na manyak at si teacher
(Missamy Charm POV) Yung mundo na parang mabilis na umikot. Tapos ngayon tumigil. Tibok ng puso namin ni Jeff ang naririnig. O puso ko lang ata? Tumigil yung segundo na di namin alam ang gagawin sa isat-isa. Hahaha. Wake up Missamy! Di sayo bagay mawala sa sarili mo. Kalas kaagad sa isat-isa. Sabay hampas kay Jeff. “Nasa loob Misis mo Jeff, sa kanya ka yumakap.” Tuluyan ko nang talikod sa kanya at pumasok ng silid ko. Saka lock. Napasandal ako sa pinto. Ang lakas ng tibok ng puso ko at kagaya sa Disney movie, mapapakanta na lang ng “This is love…” Yeah! Kaya lang wala tayo sa Disney to do it Missamy. Sleep na. At wag nang mag-isip ng kung ano-ano. It's bad to the health. Lalo na kung tungkol yan kay Jeff. Napadive na ako sa kama ko. Miss you Kuya. Wag mo namang hahayaan na si Jeff ang pumalit sayo sa puso ko. T
(Jeff POV) Wala ito sa higaan niya. Kaya napapasok ako sa banyo at halos… nanlaki ang mga mata niya. Mas lalong nanlaki din yung akin. Halos mabasag ang eardrums ko ng tumili si Missamy. Pero ginising ako sa katotohanan na andito yung Elder at si Shin! Kumuha ako ng twalya niya at ipinulupot ko sa hubad niyang katawan. Binuhat siya kahit nga bugbug sarado na ako. I need to transfer this woman to my room. (Missamy POV) Nanamlay pa katawan ko ng magising ako. Pero ng bumangon na ako. Napa shake it off ako sa kanta ni Taylor Swift. Shake it off Missamy Charm! Fighting! This is ever great morning! Masaya at walang kailangan i-indang negative vibes! Di uso yan Missamy sa umaga! Yeah! Fighting! Sugod sa banyo. Do the morning routine at napamogmog. Good morning my beautiful lady!
(Missamy Charm POV) Asaan kaya yung shuta niya para kumalma ang lalaking to? Gusto ko lang ma-test kung kumakalma ba ang lalaki kung ang usapan na nga tungkol sa babae nila. Ngunit. Ang sama talaga ng tingin ni Jeff sa akin. Nagpapahinga. At talagang ang mata niya, humanda ako kapag nakarecover siya sa sakit. “Labas lang ako para humanap ng isusuot Jeff. Kasalanan mo din kasi yan. Suffer ka muna. Labas lang ako.” Tumayo na ako. Ngunit isang malakas na kamay ang humila sa akin pabalik. “Where are you going?” harap niya sa akin na medyo nahiwalay yung kaluluwa ko sa aking katawan. Wait. Naiwan Jeff kaluluwa ko. Retake, action muna tayo. Ngunit ayoko talaga sa mga mata niyang lumalagablab sa inis. “Bingi ka ba? Nagpa-alam na ako kanina ah.” At natira sa aking kaluluwa yung pagiging Pilosopo ko. Lalong umapoy ang mga mata ni Jeff. Talagang, sumasa
(Missamy Charm POV) “Then, wag mo akong sisihin. Ibahin mo ang kahulugan ng salitang yan! Ouch! Sh*t!” Bitaw niya sa kamay ko. Sa kinarate ko ulit. May pananakot pang nalalaman. Wag ako Jeff. Wag ako! Ilang ulit ko na bang sinabi yan sayo?! Saka nga tuluyan na akong tinalikuran. Nagkulong sa banyo at doon ata umiyak na parang bakla. Ang tanong saan ako kukuha ng damit ko? Bubuksan ko na yung pinto nang marinig kong sumigaw si Jeff. “Don't ever try na lumabas ka ng silid na ito!” “Jeff! Wala akong damit. Ano magpapakita ako sa tatay mo at kapatid mo na ganito saplot ko?” Saka lumabas ng banyo na nakahilamos na nga at iniinda ang kalmot ko sa braso niya. Plus, yung kagat mo pa sa kanya Charm. Saka yung sipa mo din sa gitna niya. Grabe ka din Charm kay Jeff. Mag sorry ka. Kaya naman, napangiti na ako ng sagad sa kanya. Dahil baka, bumawi sa akin,
(Jeff POV) “Shin.” And I stare him deadly. Pero may kasunod pa yung tanong. “May bagong pamangkin na ba ako?” tanong niya ulit kay Missamy. “Hey stop that Shin!” at wala akong paki-alam kung andito sa harapan namin yung Elder. “Nakakabastos ka sa asawa ko.” Natural lang na ipagtangol ko si Missamy. “At bakit bumaba kaagad kayo?” At ang inabot talaga sa akin ni Shin, upak. “Ito naman, di na mabiro.” Sandal na lamang ni Shin sa kinakaupuan niya. “Uhmmm. Shin kailan ka ba mag-aasawa?” tanong na lamang ni Missamy. Pero natawa ng mahina si Shin. Napatitig sa akin. “I'm not in rush Missamy. Sila lang ni Jean.” “Are you talking about the throne, Shin?” “Is that not obvious?” May galit ba din si Shin sa akin? Napangisi na lamang ako. Napa-akbay kay Missamy.
(Jeff POV) I asked my fiancée to stay away as much as possible kapag umaarte kami ni Missamy. Ngunit heto na naman siya. Sumasakit na ang ulo ko sa kanya. Bakit dumaragdag pa siya? Di ba malinaw na ayoko lang na masaktan siya sa maaring makita. As soon she heard the compliment of the Elder to Missamy, siya na itong naghanda ng tsaa sa amin. Tahimik na kaming apat at ayokong magkwentuhan na naman kami tungkol sa… Tsk. Magparami ng lahi. Lalo na sa harapan ni Ivy. Parang pana lang ito na susugat sa puso niya. I don't want to hurt her. See. I'm still in love with her. Dad was sensitive and keen about proper serving of tea. Kaya nga nanahimik si Shin at walang gustong gumulo ng katahimikan. How I wish na biglang bumaba yung dalawang bata. Asaan ka na Jay. Where are the kids now?! Seems the Elder don't like the gentleness of my
(Jeff POV) “Gaya nga po ng sinabi ng asawa ko, bigyan po ng huling pagkakataon. They are good naman in different ways Dad.” Shin smile to her. Mauupakan ko na talaga ang kapatid kong to. Bakit kung makangiti siya, parang siya itong may scoreboard na wala man nga akong puntos? Tinapunan ko ng titig si Ivy, she was not wearing a maid outfit pero napagkamalan siyang katulong. Inilayo ko na ang paningin ko bago pa man magtama ang paningin namin. The sweet laugh of my five months wife catches my ears again. It is sweet, true and magnificent. Reason, magaan ang pakiramdam sa kanya ng pamilya ko. Maybe another reason kung bakit lapitin siya ng biyaya, at ako nga itong namumuroblema sa kapatid niya. While she is like this, happy and laughing freely. Ivy don't like them. The Opiana siblings. Wala naman silang ginagawa laban sa kanya. I don't understand, but all I know, Missam