(Jeff POV)
“Jeff.” Kumaway ito sa akin. Ikinadikit ng kamay ko sa salamin ng marealize ko na nasa likuran ko nga ang totoong Missamy.
“Anong ginagawa mo. Inlove ka sa sarili mo? Kung ako sayo, papakasalan ko sarili ko.” Punas niya ng buhok na basa.
Mabuti na lang talaga mahina ang kukute ng babaing to.
Dinaanan ko na lamang siya para maligo na rin.
“Jeff, teka lang. Wala pa akong damit.”
I stare blankly to her. I sigh deeply.
“At my luggage.” saka ko siya tinalikuran.
“Ibig sabihin, manghihiram na naman ako ng damit mo?”
“Obvious.” Tss.
(Missamy POV)
Wag niyo itatanong sa akin kung ano ba ang nangyayari.
Nanghihiram ako ng damit kay Jeff, siguro dahil komportable na ako sa kanya. Kuhang kuha ko na ang kiliti ni Jeff, at d
(Missamy Charm POV) I am ready Jeff! RESUME! “Ano ito Missamy?!” unang pagputok ng bulkan. Napangiti ako. “Di mo ba nagustuhan? Ang cute nga diba? Bumagay. Di mo ba alam noon, kapag may tribo ka, the more na marami kang tattoo, the more na ikaw ay kagalang galang sa tribo.” Pamimilosopo ko, na asa kong makatakas kay Jeff. Nagulat na lamang ako ng hinagis niya yung phone. Wow. Ganito na siya kagalit? Nagising ba at kulang yung tulog niya? Nang ako na itong napayukom ng kamay ko. Sinuntok ko lang naman siya sa pisngi. “Bakit ang arte arte mo?! Saan ka ba pinaglihi ng Mama mo?! Ako! Sobrang hinahighblood na talaga sa ugali mo! Promise!” Matapos ko nga ibigay ang one punch ko sa kanya. O, ano Jeff? Napahimas na lang siya ng pisngi. Tipong di nasaktan. “Sayang ng mga sinelfie ko doon.” Talikod ko sa kanya at lumapit na ako sa
(Missamy Charm POV) “Tss.” Natural niyang sagot sa akin. Hinila ko na yung upuan, at tahimik na nga kaming kumain. Inis na inis na ako Papa God kay Jeff. Kumukulo na ang dugo ko sa kanya. Promise po. Talaga bang siya lang ang sagot sa sinunog nitong Jacket ni Jude? Sana di na lang ako sumugod sa kanya, nang nakapaghanap na ako sa mall o kahit sa ukay-ukay. Nakabusangot na lang talaga ako. And worst pumatak na yung luha ko sa aking pisngi. Oo, iniinom ko na yung luha ko. Sa ang sama ni Jeff. Napansin ni Jeff si ako. Ngunit nagkunwaring di napansin ang pag-iyak ko. Alam mo ba Jeff na malaginto ang luha ko? Si Kuya lang ang nakakakita nito at alam na niyang malaki ang problema ko kapag umiiyak na ako! Ang sama mo talaga Jeff. Umalis na siya sa hapag na wala man lang sinasabi. Kahit tanungin man lang ako diba? Gaganti ako Jeff. Makikita mo. Namalayan ko na lang napaburp ako ha
(Missamy Charm POV) Matapos nga ako imasahe, thankful di ako nakatulog at naresist ko yung kiliti. Wala si Jay, kaya yung isang babae ang umaasist sa akin kung saan na nga ba ako susunod. At yung salon, bonga. Madami din yung customer nila at parang may kinalaman nga sa mangyayaring birthday celebration ng isang pinsan ni Jeff. Paniguradong spoiled na naman yun. Ang iingay ng ilang babae at nagsisitawanan sila na parang ewan. Di ko tuloy mafeel yung music sa loob ng salon. Inayusan na nila ako, at nasa tabi ko lang nga yung paper bag na gastos lahat ni Jeff ang laman noon. Sana naman binili na lang niya yung jacket ni Jude. Hangang ngayon, yun parin ang iniisip ko. Nang matapos sila sa mukha ko, ang ganda ko ulit. May ngiti sa labi ko ng maalala ko si Kuya noong araw na ikakasal ako kay Jeff. Kung paano niya sinabi sa akin, na mas maganda ako kapag nakangiti nga.
(Missamy Charm POV) “Jay.” “Wag niyo lang ipapahalata na may nawawala.” Babala niya sa akin. Parang di ko kayang magpakita kay Jeff, halos mamatay na ako. “Relax's Miss Missamy, mahahanap namin yun.” “Please Jay.” Tumango sa akin si Jay. Sobra akong kinakabahan. Sana nga di mapansin ni Jeff. Hinatid ako ng isang tauhan sa venue, at di ko alam kung saan ako pupunta. Napansin ako ng ilan, pero di ko naman sila kilala. Naglakas loob na lang ako kumuha ng maiinom, pero may kamay na pumigil sa akin. Si Jeff. Nagtama ang paningin namin. At yung hawak niya sa kamay ko, parang kung anong kuryente ang bumalot sa katawan ko. Di ko alam kung kaba ba ito. Tipong ngayon lang kami nagkita tapos na starstruck ako. Di ko alam ang gagawin ko. “Don't drink anything.” Saka hinila na ako at pinaghila ako ng mauupuan. Itinago ko kaaga
(Missamy Charm POV) Kuya, kailangan ka ng kapatid mo ngayon. Di ko kayang makatayo sa nangyayari ngayon sa akin. Napasapo si Jeff sa noo niya. Saka inis at galit na sinipa ang pader. Huminga siya ng malalim. Hinablot niya ulit ang kamay ko, at tuluyan nang kinaladkad sa silid namin. Binalibad niya ako sa sofa. Nasasaktan na talaga ako. Naiintindihan ko naman. Naupo rin siya at ang tanging naririnig sa loob ng silid ang hikbi ko. Kuya Carlos, umiiyak ngayon ang kapatid mo oh. Sa di naman siya binubully ng boss mo, sadyang may katangahan lang akong nagawa. Di ko alam ang gagawin ko Kuya, kundi umiyak lang ng ganito. Lagi mo sa akin sinasabi Kuya na di sapat na iyakan ko ang problema. At hindi dapat iniiyakan. Anong maari kong gawin ngayon? Tumayo na si Jeff, at tinawagan si Jay. Saka hinagis niya sa sofa yung phone. “Missamy.” Tawag niya sa akin.
(Jeff POV) “Master Jeff, nagkakagulo sa venue.” Kaya sabay kaming napatakbo ni Jay. Nadatnan naming pinapalibutan na si Missamy. At maarteng pinapaliguan ng alak at binabato ng kung ano-ano. Magulo na ang buhok ni Missamy. Senyales na sinaktan na nila ito. “Di ka pa aamin?! Gusto mong nakawin ang bracelet ko!” si Jessamin. Di ako makahinga sa nakikita ko. Ngunit… kailangan ko kumilos. Isa ito sa katangahan na ginawa ko. Agad kong hinubad ang coat ko, saka sumugod sa kinakatayuan nila. Natigilan silang lahat. Binalot ko na ng coat si Missamy. At hinila na palayo sa mga tao, at bago kami umalis sa lugar. Nilingon ko si Jessamin. “Tell your father, we will be going to drop his investment to my company. I don't want to tolerate my investor to buy a fake jewelry. And to clear this mess, my wife didn't steal anything from you, right Jessamin?” “Bu-b
(Jeff POV) Kumuha na ako ng maliit na badya at face towel para asikasuhin si Missamy. Ang ginawa lang ata niya sa loob ng banyo ay umiyak. Babae Jeff. Mabuti na nga lang hindi sa napakaraming tao umiyak. Kasalanan mo ito kung bakit ng ganito ang situation niya. Napabuntong hininga ako. Sinimulan ko nang ayusin siya. Pinunasan ang mukha nito. Napalunok na lamang ako ng laway. No need ko siya hubaran diba? Ngunit, amoy alak siya at basa dahil sa mga isinaboy sa kanya. Ako ba ang kailangan na maghubad at bihisan siya? Natural Jeff asawa ka niya. No. Asawa niya lang ako sa larong ito. I have no privilege to take advantage ang nangyaring to sa kanya. Di ko siya deserve. Babae siya, lalaki ako. Di pa ba sapat Jeff na pinahiya mo na siya? Kaya naman tumayo na ako to call someone na makakatulog kay Missamy. Nang dumating ito, agad nilang inasikaso si
(Jeff POV) Lumaki ang ngiti sa labi ko dahil napagtanto ko, malaki ang tama ni Missamy sa ulo. Napailing na lamang ako. Walang dapat ika guilty Jeff, matapang ang babaeng yan. Saka tuluyan ko na ngang ikinahiga sa kama. Somehow heto na nga ang antok na hinihintay ko. “You can take your breakfast Missamy.” Yun na lang ang sinabi ko, bago nga ako umidlip. Ngunit di ako makatulog dahil sa bunganga ni Missamy. “Ano nakita mo?!” “Katawan mo.” Sagot ko na nakapikit ang mata ko. Nang hinampas ako ng unan. “Di ka man lang tumawag ng katulong at nagpaka generous ka pa talaga. Di mo ba alam na manyak ka?!” muli akong pinaghahampas. Kaya hinugot ko ang kamay niya. Nawalan siya ng balance at sa katawan ko napasubsub. We stare to each other eyes for a while. Parang ikinatigil ng pagikot ng mundo. Suddenly, I heard my phone ringtone. Someone was calling me. Nanumb