(Missamy Charm POV)
Paglingon ko, dalawang katulong na naka-unipormeng ruffles-ruffle. Ang cute nila sa uniform.
“Yes?” Kung ako nga ang tinatawag nilang ‘Miss.’
“Inutusan kami ni Master Jeff na ipaghanda kayo ng agahan. Nakahanda na sa hapag.”
“Ah eh. Salamat na lang. Nakakain na ako.”
Saka bumalik ulit ako sa upuan.
Hay naku Charm stay upo lang. Baka ano pa mabasag natin dito.
Pero pala-isipan talaga sa akin kung bakit naroroon ang bracelet ko. Oo kumpirmado na akin yun, dahil last minute na lang nakita ko pangalan ko.
Charm. Naalala ko kung paano yun pinagawa ni Mama para sa akin.
Anong ginagawa ng bracelet na yun doon?
“Kung ganoon, maghahanda na po tayo para sa kasal ninyo mamaya.”
Natigilan ako sa narinig ko.
Mamaya? What!?
“Hehe. I'm not yet decided na magpapakasal nga ako. Tapos di ko pa alam yung agreement.” Baka sakali na alam nilang laro nga lang ito.
“Charm.” pagbabalik ni Kuya. “Sundin mo sila.”
“Pero…”
“I already talk to him. Kumakain pa siya ng agahan. Mas better na mag-prepare ka na. The time is running.”
Hinila ako ni Kuya.
Wait! Bakit in rush?!
Saka ako pinagtulakan sa mga katulong.
Sama naman ng kapatid ko. Masyadong kinakareer ang laro ng Boss niya. Kala mo naman laro niya ‘to.
Pumasok kami sa napakalaking room. Kanya-kanya hila na sila sa akin. Kung ano-ano ang ginawa. Di sila yung tipong maingay at umiimik.
Nagulat na lang ako ng tumampad sa akin ang isang bathtub na may lumulutang na mga petals ng rosas.
Ayyy. Hahaha. Langya naman. Bakit ako yung nahiya sa Bathtub?
“Maligo na muna kayo. After fifteen minutes, balikan namin kayo. O kailangan ninyo ng assistant?”
Naligo na ako sa amin.
Assistant? Hahaha. Di na ako Baby!
“Wag na. Kaya ko sarili ko.” Kaya nagsi-alisan na sila.
Parang binabangungot ako sa sobrang elegante ng paliguan.
Hahaha. Uwi na ako sa amin. Kuya Carlos! Asan ka na ba?!
Nang di pa ako kumilos yun tinulak na nila ako. May natira pa pala, para siguraduhin na kikilos ako.
Di ko nga kailangan ng assistant diba? Saka ang sungit naman nila. Dahil nga siguro sa sinabi ni Kuya na kung patulala-tulala daw ako hilahin na at wag daw sila patalo sa akin.
Kaya siguro tinulak na ako ng mga to!
Kuya, alam mo bang, napaka maldita nila. Tapos binigyan mo pa ng authority ang mga to sa akin?!
Di naman malamig yung tubig. Okey lang. Pa-bubbles pa ang peg ko. Hahaha. Feel na feel sa ilog ni Mother Nature naliligo.
Nang magsidatingan ang mga katulong. Time's Up!
Gaga naman, masisilipan ako sa mga ginagawa nila ng dis-oras sa akin.
Paglabas ko naka-bathrobe. Syempre bagong underwear's ang nasa ilalim. Ganda kaya ng tela. Yung tipong di makati. Charot lang. Haha.
Hinila naman nila ako sa isang mini spa at doon ako halos matawa dahil sa nakakakiliting masahe!
Bwisit naman. Kailangan talaga may masahe! Ganito ba nafeel ni Mama nung nagpapamasahe siya noon kasama ako nung nagdadalaga pa lang ako?
Namiss ko tuloy si Mama.
Nang tumagal yung kiliting nakaka-ihi, nasanayan na din ng katawan ko. Magian sa pakiramdam, kaya namalayan ko na lamang nakatulog ako.
Nagising lang ako ng maramdaman kong halos mapunit ang tenga ko dahil sa pingot ni Kuya.
Oo, ang sadista nang kapatid kong yan. Sarap ipakain sa pating. Kala mo di nagkamali ever since.
“Arrrayyyyy naman Kuya!”
“There's no time for having a nap! Malayo pa ang simbahan dito!”
“Kuya naman eh! Kahit malayo yun, wala naman yung paa para makalayo ng sagad sa atin.” Di niya ako pinakingan. Sa Pilosopo nga ako. Hihihi.
“Asikasuhin na ninyo siya!”
Ay aba maka-utos sa mga utusan dito, utusan niya?! Sabagay, bata pa ako nung may utusan pa kami. Kaya Bossy itong kapatid ko.
Sabi nga nagmana daw sa Papa ko, na ubod sungit at kay Mama naman minana ko ang aking kabaitan at mapagmahal ng sobra.
Charrr… Hahaha.
Hinarap nila ako sa napakalaking salamin. Hinila yung upuan. Na-upo ako. May nag-ayos ng buhok ko habang yung iba sinusukatan ako.
Pulbos dito. Make up diyan. Lipstick at kung ano-ano pang kaartehan sa mukha.
Napapikit na lang ako na baka, maya-maya lang tapos na ang mga pag-iinarte na ito.
After ilang taong nagdaan… pagmulat ko.
Wow. Is this me? Bakit parang ang nakikita ko, si mama?
Kaso habang nakapikit ako kanina nakaramdam ako ng sobrang kaba. Parang di tama itong ginagawa namin. Mali ang biglaang kasalan na ito. Kahit mawala pa ang gravity ng mundo.
Tinapunan ko ulit ng titig ang sarili ko sa salamin. Nakatayo ako ngayon na kitang –kita ang refleksyon ko. I didn't wear my smile. Ang lungkot ko.
Dahil siguro, di ko nagugustuhan ang nangyayari ngayon.
“Miss, kailangan na natin ito isuot.” Sabay pakita sa akin ng Wedding gown na halos napanganga ako sa sobrang ganda.
Bakit ang daming magaganda ngayong araw?
Isang Wedding gown na halos tatalon na ang puso ko sa sobrang kaba.
Napakabilis ng tibok na puso ko. Natatakot ako.
Yes, this is a game. Laro lang to? Laro na sa mata ng ilan, totoo.
Saka, marriage is a serious matter, sacred. Diba?
“Miss?” napailing ako.
“No, hindi ako susuot niyan.”
Kaya naman may isang babae na lumabas ng silid.
Nanginig na ako kaya napaupo ulit. Biglaan lang to at si Kuya lang ang kilala kong kakampi sa laro. Higit sa lahat, this is not our game.
Bumukas yung pinto…
“Charm…” Si Kuya na parang may pinag-paguran kaagad. “We are in hurry. Anong problema?”
“Kuya, hindi biro ang pinapagawa mo sa akin.” Reklamo ko na.
@Death Wish
Hi sa lahat!
Alam ako na ang makakapagbasa lang naman nito ay yung marunong umintindi ng tagalog. Ahahaha. So Nice to meet you all! Pa-REVIEW NA DIN PO.
Marami akong tagalog books and will update sooner. Love you guys!
Drop kayo ng napakagandang comment!Taming the Dangerous CEO [TAGALOG]Fated to Mary the Devil [TAGALOG]Doctor Alucard Treasure [TAGALOG]Alpha King Checkmate [TAGALOG]Nine Months [Tagalog]The Devilish Billionaire [Tagalog]
Love you all! And thank you sa supporta ng napakarami!
(Missamy Charm POV) Bumukas yung pinto… “Charm…” Si Kuya na parang may pinag-paguran kaagad. “We are in hurry. Anong problema?” “Kuya, hindi biro ang pinapagawa mo sa akin.” Reklamo ko na. Napabuntong hininga siya ngunit nanatili ang seryoso niyang mukha. Malungkot din ito. “Charm. One Question. One answer. Just answer me with yes or no. Do you believe on me?” “Kuya…” Anong klaseng tanong naman yan Kuya? “Just answer me.” “Kuya, oo pero.” “Wala nang pero-pero. I already heard the conditions. At binasa ko ng maigi yung agreement. Tatagal lang ang larong to, good for five months. Pagkatapos, wala na. I believe on you Charm. Your strong enough para sa larong to. I promise hindi kita ipapahamak at pababayaan. Okey?” Paki-usap at pagpapaliwanag ni Kuya na parang kailangan ko talaga ito gawin. &nb
(Carlos POV) Ngunit pagdating ko. “Nagdadalawang isip yata ang kapatid mo.” “Nakausap ko na siya.” “Ang akin lang Carlos. She must play her role nicely. Ayoko sa mga sakit sa ulo. You know me.” “She will do her part.” “Ayoko masira ang plano ko ng dahil sa kanya.” “She will not ruin it. But Jeff, I mean Master Jeff may ipapaki-usap ako sayo. Please don't hurt her. Kahit ano pa ang mangyari.” Tinignan niya ako at ngumisi. “I can’t promise.” “You should.” “The only thing I can promise to you Carlos. Susundin ko rin yung conditions and agreement. Ikaw ang naghanda noon diba? So alam mo na ata. Di ko na kasalanan kung mahulog ang damdamin niya sa akin. Meron akong fiancée, Carlos.” Mayabang niyang pahayag sa akin. Tss. Wag niya minamaliit kapa
(Missamy Charm POV) “I guess, my flower girls are not yet ready.” Sabi ko na lang ng medyo makalapit ako dito. Napalingon sila sa akin. Di man lang sila nagandahan sa akin dahil patuloy na nag-away yung dalawa. I mean ultimate nga ang tantrums nila. “As you see!” Ang cute nila! Puso-puso na ang mata ko oh! Ang hilig ko sa mga cute! Overload cuteness! “Bakit daw?” Tanong ko sa Nanny nito. “Miss. Gusto kasi nila iyong bouquet mo eh.” Tukoy nito sa katulong na may hawak ng bouquet ko. “I don't like this basket! I want those flowers Nanny!” Spoiled brat. Pero cute parin. “Me too!” Are they Twin? “Akin na yan.” Kinuha ko yung bulalak ko. Lumapit na sa amin si Kuya. “You want this?” “And your gown too!” Napakamot si Kuya nang marinig yun. Natawa na lamang ak
(Missamy POV) “What do you mean? May mayaman pa sa kanya?” “Tss. Syempre naman. Mahirap siya kung ikukumpara sa mga kapatid niya. His two brothers are the most successful than him. Master Shin Lee Chan own an organization who manage several operations of business. Likewise with Master Jean Lee Chan.” “Ha?” Di ko kasi mareach kung anong klaseng yaman ba ang mini-mean ni Kuya. “Bobo! Tss! Ang bibwita mo talaga.” Ayan na naman si Kuya. Pikon na naman sa akin. “Wait. Ibig mong sabihin barya lang ang pera ng boss mo sa dalawang kapatid niya?” “Nakuha mo rin.” “Eh anong connect no'n dito sa larong to?” “Becoming the Family Head of Chan. Siya lang naman ang magiging Presidente ng Chan Empire Group. Kasama na ang pangingi-alam sa business ng kapamilya niya. In another term. He can control all the busin
(Missamy Charm POV) Di ko nakita yung gulo kasi sinarhan kaagad ni Kuya. Nasilaw nga ako sa flash ng camera kanina. Parang yelo na ako sa sobrang kaba talaga. O yung aircon ng sasakyan? Na sa totoo lang dinaig ko pa ang aircon sa panlalamig ng kamay ko. Whooooo! Relaxs Charm! Di ka naman talaga ikakasal para kabahan ng ganyan. Relaxs. Umusad na yung sasakyan papasok sa gate ng simbahan. Totoo ba itong nakikita ko? Halos mga taga- media ang nakikigulo? Promise bigla na lamang maraming kabayo ang tumatakbo pabalik balik sa aking dibdib. Tubig! Oo, di ako nakainom ng tubig. I need water please! Kuya asaan ka? I need water na po. Until nakapag-park na yung sasakyan sa labas mismo ng simbahan. Sa tapat ng pintuan na nakasara at may naghihintay lang na ilang tao. Habang nakapaligid ang mga lalaking naka-suit.
(Missamy Charm POV) Parang lalamunin na ako sa kaba. Yung bulaklak na hawak ko parang mafo-froze na sa sobrang lamig. God, give me strength po. Kakayanin ko'to. Fight lang Missamy Charm! Inayos nila yung damit ko. Yung belo na parang Calla Lily ako tignan dahil slim ang gown sa katawan ko. Napapikit ako. Sa pagmulat ko sumalubong sa tenga ang kantang, Thousand Years… Nang bumukas ang pinto sa harapan ko. Lahat sila nakatayo. Ang mata nila, sa akin nakapako. Parang di ko kaya ihakbang ang mga paa ko. At halos mangiyak ako ng makita ko nga si Kuya. Naghahantay sa akin para ihatid ako ng tuluyan sa larong to. Ngumiti ito sa akin. Napatango. Lalong nagpapakaba sa akin ang kanta. Parang totoo na matatali ako sa kasalan na ito. Kahit nagdadalawang isip, sumilay ang mga ngiti sa aking labi ng mak
(Jeff POV) “Look Jian! Bumabawi ang big Bro natin. Ang galing naman ni Bro Jeff. Di natin to inaasahan.” si Shin. Kasabay ng pagpapakita niya ng dyaryo. Ngunit inis naman na pinalipad yun ni Jean. “Tss. Determinadong maging Family Head.” Irap nito sa kapatid niyang nakangiti sa ibinalita. “Wag niyong sasabihin na magpapatalo kayo kay Jeff. Alam niyo namang nakabuntot sa kanya ang kamalasan.” Ang stepmom ko. “Ma, reason why he won right now. Heto pala yung alas na tinatago ni Big Bro! Ang galing niyang magtago ah!” “Ma! Bakit di niyo alam na ganoon na pala ang takbo ng buhay ni Jeff?!” Galit na diin ni Jean sa kanyang ina. “Jusmiyo Jean.” Kinuha ni Stepmom ang tsaa. Humigop at mahinang iginiit na… “Nagulat rin kami ng malaman namin sa kanya ang tungkol sa pamilyang itinago niya sa loob ng limang taon.”
(Jeff POV) “Jeff, kapag nasa puder mo na ang kapatid ko. Wag na wag mo siyang sasaktan kung maari alagaan mo siya.” Parang matatawa ako sa sinabi ni Carlos. Trabaho ang ipinunta ng kapatid niya sa puder ko. At alam naman niya kung paano ko tratuhin ang mga empleyado ko. “Ilang taon na ba ang kapatid mo para alagaan ko pa?” sakrasto kong tugon kasama ang ngiting aso. “I didn't mean she need a childcare. She is still a woman Jeff. Specially she’s, my sister. You can harm me instead kesa ang kapatid ko. Mas mahalaga para sa akin ang kalagayan niya.” Tumayo siya. “Excuse me, may kailangan pa akong ayusin.” But before he left, I told him. “One thing I can promise Carlos. Sundin ang ginawa nating agreement.” Di niya ako nilingon. Tss. Too stubborn. Carlos was my childhood friend. Still, he is stubborn one. Kaya