(Missamy POV)
Ano kaya talaga ang pinaplano mo ngayon Kuya? Sana naman di mo pa ako sinisipa sa plano mo. Wala pa po akong asawa Kuya. Pasensya na kung laging nakarelay ako sayo. Pasensya na talaga.
Ngayon iniisip ko kung ano ngang klaseng Jeff ang maabutan ko sa bahay niya.
Kaawaan nawa ako Papa God. Bahala na po kayo kapag na-wrestling ko ang walanghiyang yun.
Isinakay na namin ni Aling Agnes ang bagahe ko. Saka nagpa-alam na ako sa kanya. Huli na nang magsi-sulputan yung mga kapitbahay namin.
Alis na po ako. Ba-byeeeee.
Ini-instruct ko si Manong driver at dahil nga marami atang tumangi kay Aling Agnes na Taxi dahil di pa plantsyado masyado ang kalsada papunta sa bahay namin. Heto mahal ang singil sa akin ni kuya Driver.
Kaya naman di talaga umaasenso ang Pilipinas.
Pero sabagay may rason nga din si kuya driver.
Nang maflatan kami. Medyo may kalayua
(Missamy Charm POV) Nang narinig ko may kumakatok sa bintana. Wag kang titingin Missamy. Multo yan panigurado. Multo! Kaya wag na wag! Maawa ka sa sarili mo. Bata ka pa! Malakas ng napapakatok sa pinto at baka si Manong driver? Kaya napabalikwas ako. Ngunit halos lamunin ako ng upuan dahil sa mga matang nakikita ko. At halos napatili ako sa loob ng sasakyan! Nagulat na lang ako ng basagin ni Jeff ng tuluyan ang bintana ng sasakyan sa pamamagitan ng siko niya. Binuksan ang nakalock na pinto at hinila ako palabas. “Are you crazy!” galit niyang sigaw sa akin. Wala na akong mapulot na salita dahil sa wakas nakahinga na ako ng sariwang hangin. Biglang napayakap na lang ako kay Jeff. Sobra akong natatakot. Di ba niya alam?! Naiyak na ako sa kanya. Wala siyang magawa bigla. Natigilan siya. (Jeff POV)
(Missamy POV)“Shin, thank you sa pagpunta mo dito!” Dahil parang wala pang balak na umuwi. Kung tatagal pa siya, baka mabuko kami niya. Dahil nagpipigil nga lang talaga sa sasabihin at gagawin sa akin, itong si Jeff.“Welcome.” Harap niya sa akin saka muling tumalikod. Napamasid kay Manong Driver kung paano alisin yung mga bubog.Tinapik tapik ulit ako ni Jeff. Ako nga ang pinapagawa niya ng trabahong, itaboy si Shin. Kailangan ko ito mapa-uwi sa lalong madaling panahon.“Shin, gabi na. Di ka pa ba uuwi?” Umiling ito.“I'm curious enough to stay here.”Curious saan?! Sa bubog?Napailing na ako kay Jeff na di ko kayang pauwiin itong si Shin.Nang…“Pinapa-uwi niyo na ba ako?” biglang naitanong ni Shin. At ako kinapalan ko na mukha ko.“Parang ganoon n
(Missamy Charm POV) “Tss. Kung di ko lang kaibigan ang kuya mo Missamy, di ko alam kung saan kayo pupulutin. Pinagbili ko ang ari-arian ng kuya mo dahil kailangan niya ng pera. Ano ngayon? Sa kanya naman yun diba? Pinaghirapan niya.” “Kahit na! Bahay namin yun Jeff. Pagkatapos nitong limang buwan, saan na kami titira ni Kuya?!” “Get a husband Missamy.” Wow. Ganda ng sagot niya. “Don't relay anymore to your brother!” Pag-aasawa ba ang sagot para nga mawala na ang tali ko sa aking kapatid? Nangigil na ang kamay ko. Pabigat ba talaga ako kay Kuya? “Honestly Missamy Charm, kaya di umuusad ang pagkatao ni Juan Carlos ay dahil sayo!” Hahaha. Charm please lang wag kang iiyak sa sinabi niya. Eh, sa multo ka lang umiiyak diba? Wag. Ngumisi na lang ako ng pilit at napatalikod sa kanya. Useless makipag-usap sa kanya. Yan na lang isipin mo Charm. Magkaaway kayo. I
(Missamy Charm POV) Napatango-tango ako sa dalawang bata at kahit nga luhaan ang mga mata nagsitakbo na sa higaan nila. Naghihintay yung mga Nanny nilang nakatayo. Humarap ako kay Jeff. “Mag-usap tayo sa labas Jeff.” Ngumisi sa akin si Jeff. “Are you trying to make me bad sa harapan ng mga bata?” Bakit nagtatanong pa siya? “Jeff! Bakit ang dami mong tanong! Sabi kong lumabas ka na!” Nanlaki na ang mga mata ko sa talagang highblood na ako eh! Ready to fight na Jeff. Di kita uurungan. “Labas!” sabay turo ko ng pinto. Jeff shakes his head at wala siyang nagawa kundi lumabas. Bago din ako sumunod sa kanya. Napaharap ako sa mga bata and wink. Saka flying kiss. Talagang nag jojoke lang ako. Kinakabahan ako kay Jeff. Ngunit ang kaba ko nahihiyang lumabas. Mahiyain eh. Nasa Terrace si Jeff hinihintay ako. “Jeff layo ng agwat ng edad mo sa mga ba
(Missamy POV) Next week, balikan na sa school. Nakaramdam ako ng pangungulila ulit kay Mr. Missamy Charm. Yung lalaking pinagbintangan kong kumuha ng Scientific Calculator ko. Ever since classmate ko na siya noong highschool at hangang ngayon nga. Nagsama na naman kami sa college. Meant to be nga. Nang marinig kong may umiiyak na naman. Lumabas ako. Nagwawala sa iyak si Icy. Halos mabugbug na niya yung Nanny sa kakahampas dito. At bago pa nga ako maka-react, lumabas na sa pinto si Jeff. Para na naman itong bulkan na aktibo. Argh! Ganito pala magkaroon ng asawang kailangan mo ipa-relaxs lagi. Ang mga batang dinaratnan ng katantruman. Normal na yun Jeff. Ulit, tinulak ko si Jeff. “Umalis ka nga dyan, di ganyan ang pagsaway sa bata. Haist. Di ka pa pwedeng maging ama.” Reklamo ko kay Jeff. Saka nga umalis na siya. Ayaw sa akin lumapit ni Icy.
(Missamy POV)Kinuha ko yung unan ko saka nga bumalik sa silid ng mga bata. Baka nga kailangan ko lang ng kasama.Nang madatnan kong may hinahanap si Seven! Yung phone niya.“Di ka pa natutulog!” At napatabon na ng kumot sa sarili niya.“Matulog ka na. Ang huling di makatulog may white lady na magpapakita sa kanya!” Takot ko kay Seven na parang ako itong natakot.Hahaha. Sige lang Charm. Imagine pa ng maraming illusion. Ikaw din naman matatakot diba?Napalunok laway na lamang ako at kay Icy nga ako tumabi.Charm, bata ang katabi mo ha. Wag na wag kang mag-mumurder.Goodnight mga babies ko. Mwah.Soon, mga pamangkin ko naman kay Kuya ang papatulugin ko.(Jeff POV)Napapahilot na ako sa leeg ko. Sa kaka-absorb ng document na pinadala ni Jay sa akin.Nang makaramdam ako ng uhaw.Nanla
(Missamy POV) Tumakbo na ako sa laptop ko nang marealize kong… “Jeff teka lang.” Lumingon siya sa akin na sinalubong ko ng ngiti. Dahil kapag may hihingi ka ngang pabor, make sure na pagbibigyan ka. Smile is powerful pagdating sa pagpapacute at pagkukumbinsi. Hehehe. Life facts. “Meron bang Wi-Fi dito? I-connect mo muna ako.” “No!” Flat no. As in. Agad niyang sagot na tinalikuran nga ako. At bago lumabas… “Make sure na di na ako babalik sa silid na ito Missamy. Matulog ka na habang nagtitimpi pa ako.” Roar na parang Lion. Kaya naibalik ko ang laptop ko. Useless din naman pala. Asar Kuya Carlos. Sabagay kailangan ko na matulog, dahil nga enrolment bukas at baka makita ako ni Mr. Missamy Charm. Pero alam ko bukas, instant artista ako nito sa school. May conference bang mangyayari para sa interviews and tanong ng madla sa akin? Kung bakit nga asawa ko itong si J
(Missamy Charm POV) “Ang layo mo talaga kay Miss Ivy. Dami mong reklamo! Isuot mo na lang yan.” Ivy. Yung fiancée ni Jeff. Ahhh. So ang mga katulong dito, Pro Ivy? Kaya wala kang kakampi Missamy Charm. Yan tandaan mo. Napakamot na lang ako saka naligo. Tipong binabagay mo na nga lang ang sarili mo sa pamamahay na ito. Kuya, di ko na talaga gusto ang vibes dito. Ang susungit nila. Nahihirapan ako kung paano paamuhin silang lahat. Tinatangap ko ang challenge na ito. Tignan natin kung sino ang susuko sa aming lahat. Hahaha. Kala nila isa lang ako, isang libong tao ang katapat ni Charm. Yan ang tatandaan niyo. Sumpa ko sa tubig. (Jeff POV) Bumaba na ako ng hagdan. “Si Missamy?” tanong ko kay Jay na naghihintay din. He just answered me with a shrug. Ibig sabihin di pa bumababa ang babae