(Jeff POV)
Nauna na kaming umalis ni Shin. Dinala niya ako sa hardin ng hospital. Kung saan may mga ilan ding mga pasyente doon.
“Tungkol saan ang pag-uusapan natin?”
“About your woman. About your game. About your feeling.” Siyang prangka ngang sinabi sa akin ni Shin.
Iba ang pagkatao niya sa harapan ng ibang tao. Masayahin siya, ngunit kilala ko si Shin. Di naman sa pini-peke niya ang ugali. Ayaw lang niyang ipakita na apektado siya sa mga problema na nasa paligid.
“Too straightforward.”
“Yun ang kailangan sayo Jeff.” Napangisi ako.
“Okey let’s start with your game.”
“Alam ko naman Shin na malalaman mo ang tungkol dito kung maku-curious ka nga.”
“Actually hindi nga makiki-alam but the elder give me this task.”
“Alam na
(Jeff POV)“After our wedding, nagkasagutan sila ni Ivy then naitulak nito saka nakauntog ang ulo sa bato.”“A-alam na ba ito ni Missamy?”“Yes. But hindi niya alam na si Ivy ang may kagagawan. Alam niya dahil sa sakit na itinatago ni Juan Carlos. Ang nagpalala lalo ng dahil sa aksidente.”“Are you sure na di mo sasabihin ang lahat ng impormasyon kung bakit nagkakaganoon ang kapatid niya?”“Shin, ayoko nang dagdagan pa ang hinanakit ni Missamy. I don't want to see her hurt lalo na nga wala nang chansa na maimulat pa ni Juan Carlos ang mga mata niya.”“Oh no. Kaya ba kahit malaki ang demand ng kompanya mo, nanatili ka paring…”“Yeah. Sinusuportahan ko si Juan Carlos para magising lang siya. Tinutulungan ko siya sa laban na ito para kay Missamy.”
(Missamy POV)Si Shin naman makatitig sa akin para na daw akong baliw. Aso na lang iniiyakan pa.Saan naman pupunta si Jeff? Binubully na ako ng kapatid niya oh.Kaya lumabas na ako ng sasakyan.Di ako makapaniwala kung ano itong akay ni Jeff.“Pimples!” Nakangiti ang Daddy Jeff niya. Agad niyang binigay sa akin.“Madumi masyado siya Missamy.”“Anong pinagdaanan mo Pimples? Hayaan mo kahit marami kang pinagdaanan, kapag tiniris ka talagang magkakaroon ng scar ang taong yun.”“Baliw.” kumento na lang ni Jeff.“Let's go back. Pakiramdam ko kasi parang lalagnatin ako.”“Bakit kasi—.”Natigilan ako.Kung wala si Jeff, di mahahanap si Pimples, kaya tumahimik ka Missamy.Pagdating namin sa hospital di pa nga k
(Missamy POV)“Pa-paanong nalason si Jeff? Kumakain din ako ng pagkain niya.”“Gamot, Missamy.” Seryoso na lamang na sinabi sa akin ni Auntie Bell.Si Shin naka-cross arm lang sa sulok.Alam ko nag-aalala sila kay Jeff, pero bakit parang binuhusan sila ng kung ano. Ang tahimik nila.Niyakap ko na lamang si Pimples.“Ma'am Bell, everything is installed already.”Saka nga nagulat ako ng hilain ako ni Auntie Bell at sumunod si Shin sa harapan ng malaking TV.Bigla na lang nakita ko ang Elder. Jusko po.Pinagalitan si Auntie Bell dahil hinayaan lang kami manirahan sa ganoong lugar at di nito ginawa ang trabaho niya sa amin. Dahil sa mga ipinakita ng Elder na larawan na kuha nga na nasa ibang bans si Auntie Bell.Ibig lang sabihin huli kami ng Elder.At si Shin, siningil lang kung bakit andito siya.
(Missamy POV)Papikit na sana ako ng mga mata ko ng marinig kong, nilock yung pinto.Ikinabalikwas ko ng bangon.Tumakbo ako sa pinto at ikinasikip nga ng dibdib ko. Binubuksan ko, nakalock talaga. Di ako makahinga.Napahawak ako sa dibdib ko. Natatakot ako.Sa huling pagkakataon, napasigaw ako bigla. Siyang ikinawalang malay ko.(Shin POV)Natigilan ako ng may tumili sa isang silid. Nanumbalik sa alaala ko ang umiiyak na bata na nakulong nga sa library.At ang batang yun ay walang iba kundi si Missamy.Nilapitan ko ang doorknob.“Missamy!” katok ko sa pinto. Di ko mabuksan ang pinto, kahit anong pilit ko.Napatakbo nga ako kung nasaan si Auntie Bell.“Auntie Bell, si Missamy sumigaw!”“Bakit naman yun sisigaw? Oras na para matulog. Wag kang mag-aa
(Missamy POV)Tumabi sa akin si Jeff. Ayaw na bumalik sa silid niya dahil mas mapapabilis daw pag-galing niya kapag nasa tabi niya ako.Somehow namiss ko nga siya.Magkaharap kaming dalaw. Napangiti sa akin.“Sana gumaling ka na Jeff. Nag-aalala na si Auntie Bell sayo.”At marami ang nagtatangka sa buhay nila. Kagaya na lang nang nasa hospital kami. Di ko nga talaga nagawa na protektahan siya.Anong klaseng kapareha ako ni Jeff?Talaga bang mapapanindigan ko siya sa kabila ng marami ngang panganib ang nakaabang sa amin?“Goodnight Jeff.” Siyang ikinapikit ko ng dahan-dahan.(Jay POV)Magmamadaling araw ng dumating ako sa bansa. Personal na pinapasundo sa akin ng Elder sila Jeff at Missamy.Nang dumating ako, tulog parin sila. Dahil maaga pa nga.&
(Missamy POV)Huminga ako ng malalim at napatango.Yun ang ibig sabihin ni Kuya Carlos sa panaginip. Hindi nga kadali mabuhay sa mundong ito na di ka mananatiling innosente sa mga nangyayari sa paligid.“Good. Dahil, the Elder want me to take his position. Bababa na siya. At marami akong kailangang asikasuhin.”“Jeff sa lagay mong yan?”Ngumiti siya sa akin.“I'm fine as long your safe and sound.”“Congrats Jeff.”“Thank you.”Gusto ko pa sana pag-usapan namin ang tungkol sa kontrata at yung weird ngang ugali kanina ni Auntie Bell. Ngunit itinago ko na lang.Nang mai-handa na ang lahat sa pag-uwi namin ni Jeff. Bumaba na ako. Nadatnan ko ngang may kinaki-usap si Jeff sa kabilang linya.Ngumiti sa akin ulit si Jay.
(Auntie Bell POV)“Who are you?”“I'm Mariebell Lee Chan.” Siyang ikinangisi nito.At sinenyasan ang mga kasama niya na maari na itong magsi-alis.Head Physician ba siya para sundin siya ng ganoon?“Your father is absolutely a good physician, you know?”Di ko alam kung bakit mas siya pa itong binibigyan ko ng oras kesa sa pamangkin ko.Naupo siya.“I see.”“How is you father?”“Already gone.”Gone? Ibig bang sabihin patay na si Leonard?Biglang kumirot ang dibdib ko. Heto na naman ang anxiety ko. Napa-let go na nga ako para maging masaya ito, tapos agad naman siya kinuha.“I'm sorry to your lost.”“Tss. Are you a Lee Chan?”“Oo. Heto.” Bigay ko ng calling card
(Missamy POV)Gusto ko talaga umiwas sa di naman naduduwag.Pero hangang kaya ko pa nga Kuya Carlos, lalaban ako para sayo. Sana di matuklasan ni Jeff, na nanatili lang ako dahil sayo.“Sorry.” Yun na lamang ang inilabas nang bibig ko.Kaya nawala na din ang paningin niya sa akin.Sorry kung masakit ako sa ulo masyado Jeff. At lalo kitang iiritahin hangang sa sumuko ka sa akin.Are you sure Missamy?How about ang pakiramdam mo sa kanya?Arghhh! Ganito ba talaga kagulo kapag nagmamahal ka?! Ang gulo masyado. Oo, mahal ko si Jeff ngunit natatakot ako sa pamilya niya. Lalo na nga siya ang magiging elder.Gusto ko yung malayang tao. Hindi parang kuneho na ishu-shotgun kapag nakita nga ng mangangaso. I don't want to be the basic target.At ng lingunin ko si Jeff. Mukha niya, problemado.Bumalik nga ang sakit mo niyan Jeff.