(Jeff POV)
Naabutan ko si Ivy na umiiyak nga ito. Halos nagwala na din pala sa restaurant kung di pa dumating ang assistant niyang si Dexs.
Namumugto ang mga mata at nang makita ako napangiti siya. Tipong nawala lahat ng ka-trantrumans niya.
I smile a bit. Sinalubong niya ako ng yakap.
Ngunit ng kumalas sa akin, sampal ang inabot ko sa kanya.
Masakit. But I know, I deserve it.
Pero dapat marinig parin niya ang paliwanag ko, kung bakit ngayon lang ako dumating.
“Bakit ngayon ka lang?” and there she is. Huli talaga niyang itinanong. Napabuntong hininga ako.
“I'm sorry may emergency lang akong natangap along the way.”
“Emergency?! At dahil na naman kay Missamy?!”
Narinig ko na naman ang pangalan ni Missamy. Selos nga ata ang nangyayari kay Ivy, kung bakit nagpapaka hysterical siya ngayon.
“Let's talk ng masinsinan Ivy.”
(Jeff POV) “Kakayanin mo na ba sila Sweetheart?” “Oh yes. Don't worry about me. Let him check you.” Saka halik sa pisngi niya ng inabot ko. Ikinagulat na naman niya sa akin. Stop doing that Missamy. “Susunod na lang ako.” sabi ko sa kanila. At yung dalawang bata, napatago na nga kung saan. (Missamy POV) Minsan, sarap nang upakan ni Jeff sa pasupresa niyang halik sa pisngi ko. Nagiging dart board ang pisngi ko ng labi niya. Tinitake advantage ni Jeff ang halik mode niya kapag may ibang tao. Jusko po Jeff, pwede naman diba iwasan? Tinignan nga ako. Aang pulso ko. At may mga kasama itong alalay na may dala ngang kung ano-anong machine. Sila pa talaga ang pumunta dito. Mas madali kung ako na lang pumunta diba? Nang dumating si Icy at yumakap sa akin bigla. Umiiyak
(Missamy POV) Kala ko ba nag-date sila ng Jowa niya? Bakit parang gutom na gutom? Di ba nakakain ng maayos? Oo nga naman di ka makakain ng maayos dahil nasa harapan mo ang pinapasikatan mong tao. Yieee. Nagagawa ng pag-ibig nga naman. Nagiging pabebe ang isang tao. Napangiti na naman ako na parang tanga. At si Jeff biglang binitiwan ang tinidor at kutsara niya. Nawala na nga atang gana sa akin. Feeling niya siya itong pinagtatawanan ko. Hahaha. Siya naman talaga. Ang sensitive niya. Grabe. Gaya ng dati di ko makasundo ang mga utusan dito. Ang susuplada. Lalo na kapag nawawala amo nila. Siguro nakikita nila kung anong treatment ang binibigay sa akin ni Jeff. I miss you na Kuya. Dapat sa Jeff na ito yung lalaki sa, Taming the Dangerous CEO ni International_Pen. Hahaha. Na-advertise na kita mahal kong Author. Wag mo akong papasakitan kagaya ng nangyari k
(Missamy Charm POV) “Pikon ka ba sa akin?” tanong ko na lang kay Jeff. Tinugunan ako ng ngisi. Ahhh. Talagang pikon ang lalaking to sa akin. Yun, umalis na nga silang dalawa. At lock na ako sa silid na ito. Napabuntong hininga ako. Knowing na malayo si Kuya. Talagang namimiss ko na siya. Matulog na Missamy. Sooner makikita mo din naman kapatid mo. Fighting Kuya! (Jeff POV) Kinabukasan, kinukumbinsi ako sa hapag kainan ni Missamy na papasok siya. “No!” matikas kong sabi. Halos naka-uniporme na nga siya. Bihis na bihis na kala mo babaliin ko ang sinabi ko. Padabog na lumayas sa harapan ng hapag kainan. Ako naman ngayon ang ngi-ngiti Missamy. Pikunan lang naman pala. Di ka sa akin uubra. “Master Jeff, this call is for you.” Nang inabot sa ak
(Jeff POV) I knock at Missamy room. Walang sumagot. Hinahamon ako ni Ivy, na palabasin sa lunga si Missamy. O kung hindi siya ang pupunta sa silid nito. Binuksan ko. Ilang ulit kong tinawag ang pangalan niya. Walang Missamy. Sa loob ng banyo, sa ilalim ng kama. I check her belonging. Wala yung nag-iisa niyang uniporme at bag niya. Anong ibig sabihin nito? Napapikit ako at naramdaman kong pumasok ang PA ni Missamy. “Hinanap ko na sa labas Master Jeff. Wala talaga.” Pumasok ako ng silid ko para kunin ang phone ko. Tinawagan si Missamy. Sinagot naman niya. “Asaan ka?” “On the way to school Boss Jeff. Parang may bisita ka ata? Entertain her well. Ba-bosh!” at ibinaba niya ang tawag ko. Nangigil ako sa inis. Bakit nakakaramdam ako ng inis sa babaing yun?! Akala ba niya nagbibiro lang ako tungkol sa di pagpasok niya?! Kapag
(Missamy POV) Inilabas ni Jay ang phone niya at tinawagan si Jeff. Napatitig ito sa akin. Halatang Sinisigawan ni Jeff sa kabilang linya. Walang mudo talaga ang lalaking yun. May attitude. Dapat sa kanya tinuturuan ng leksyon! Still parin ang sagot ko kay Jay, isang matikas na iling. Saka pumasok na ako ng classroom. Nakangiti na parang walang nangyari. Lunch break.Paglabas ko naka tambay parin tauhan ni Jeff. Wala na si Jay. Kasama ko si Jude papuntang canteen. Awkward ngang sinusundan kami ng tauhan ni Jeff. Gamit ko na nga yung jacket ni Jude na may hood para di ako makilala pero heto putakte parin ang dating ko sa kanila. Sa isang sulok ng mesa kumain kami ni Jude. Active sa school si Jude at heartthrob din dito sa campus. Di ko alam kung bakit lapitin ako ng mga heartthrob na lalaki. Hahaha. Di ko talaga alam. Kaya di ko po mashi-sh
(Missamy Charm POV) Pumasok kami ng elevator at si Jay nasa likuran ko lang na sumusunod na nga lang talaga ako kay Jeff. Nang makapasok kami sa opisina niya, naalala ko na naman tuloy yung punishment niya. Jusko po. Dito ata ako mahihimatay ulit. May truma na ako dito Jeff. Bakit dito mo pa ako dinala? Naupo ako sa sofa. Habang si Jay, ng makaupo ang hari sa trono niya, agad inutusan ito na may kunin. Or whatever. Ano gagawin ko dito Jeff? Tatambay na naman? Matutulog na naman dito? Napaubo ubo ako para pansinin ni Jeff pero walang dating yun sa taong Nagbibingi-bingihan. Napasandal na lamang ang likuran ko sa upuan. Ganito ba si Jeff kapag nagagalit? Mas pinipiling wag magsalita? Edi mabuti. Pero saan siya nagagalit? Ang hirap intindihin ni Jeff. Naningkit ang mata ko na parang ini-snipper siya. Shoot to kill. Bang! Haist. Ilang beses ko n
(Jeff POV) No! Stop it Jeff! At bakit nga ba naririto ang babaing yan?! “Want to go home Missamy?” “Sana. Sa school mo na lang ako ibalik.” “No. Magpagaling ka muna sa bahay. Dahil ang drama mong yan mabubuko tayo.” “Ikaw ang masyadong OA. Kasi wala na akong sakit oh!” Heto na naman kami magbabangayan. Juan Carlos, ang tigas ng ulo ng kapatid mo. “Tss. Ako pa yung OA dito. Nag-aalala lang ako sa kalusugan mo. Walang ibang mag-aalaga sayo kundi ako Missamy!” “Si Juan Carlos kaya ang nag-aalaga sa akin!” “Asaan siya ngayon? Diba ako ang nagpapakain sayo ngayon.” “Syempre dala na yun sa package na pinirmahan kong kontrata diba? Meaning di mo ako hahayaan magutom.” Napangisi na lamang ako. “At laman din ng kontrata na kailangan mo ako sundin. Saka tungkol sa kalusugan mo ang pinag
(Missamy Charm POV) Nang lumapag kami. Sobrang na-amaze ako dahil parang langgam lang yung mga naghihintay na tauhan ni Jeff. Yung langgam na kulay itim. Kinalas na ni Jeff yung safety gear niya habang ako, di ko alam ang pag-alis nito. Hangang sa lalabas na si Jeff ng pigilan ko siya. “Saan ka pupunta? Tulungan mo muna ako nito.” May pahaba nguso pa akong nalalaman. “Please.” Beautiful eyes Charm. Pero hindi siya ang tumulong sa akin kundi tauhan niya. Ang lalaking di man lang gentleman. Bow. Talagang madidisappoint ka sa kanya. Nang makalabas ako… “Anong ginagawa natin dito?” Ang dami kong tanong. Ahahaha. Dahil parang training ground ng mga military ang pinuntahan namin. Ngumisi lang siya sa akin. Parang nawala na lang talaga ang boses niya para magsalita. Sumunod ako sa kanya. Nagmamasid sa paligid habang naglalakad at nagsisitayuan ang balahibo ko. Kit