Xyra's POV
Time flew past, parang nung other month kakasimula palang nmin as highschool students. Isang araw na naman ang dumating, kaya isang araw na naman ang nabawas sa araw na kasama nmin si Yana. After a week aalis na sya, and even we made the day more happy, it will end sad.. Hayzz
"So ano magmumukmok nalang kayo dyan, meron pa tayong 1 week na magkakasama, sasayangin natin. Mga phar hindi na maganda yan, parang sinasabi nyo na ayaw nyo kong umalis. " pagrarant ni Yana sa amin.
"Hindi naman sa ganun bespren, syempre we want the best for you, nakakalungkot lang talagang malapit ka nang umalis. Pero hindi nmin ibig sabihin na ayaw ka nming umalis. "
"Pero alam nyo tama si Yana, masyado nang malungkot. Maigi pa magfood trip nalang tayo, dali na." Oh my typical Tan.
"Gosh Tan, puro food nalang yang nasa brain mo. Would you stop eating a lot, hindi porket dancer ka hindi ka na tataba. "
"Wow, coming from you. Really besphar?sinasabi mo bang matakaw ako?baka nga ikaw yun. "
"At least me I controlling my food, eh you? You didn't stop eating until it will gone, and you have nothing to eat na. Kaya don't say that we're the same." pakikipag argue ko sakanya
"Oh really? I don't care." he really roll his eyes on me
" So ano na mga phar magfofoodtrip ba tayo o magbabangayan" tanong ni Emuel
"Nako bespren, ang mabuti pa tayo nalang magfoodtrip at nag-aaway pa silang dalawang magbestfriend." sabi ni Yana habang tumatawa.
"Hey shut up Yana. I'm hungry too, si Tan nalang yung maiwan dyan since he didn't admit that he's patay gutom."
"Oo na. Patay gutom na ko, happy?" sarcastic nyang say.
"Oh Arat na mga phar, san nyo ba gustong kumuha ng makakain? Restaw or..."
"Streetfood nalang bespren."
"So, come on na guys."
Tan's POV
"Oy tirhan nyo ko ng french fries tsaka cheese stick mga phar. Wag kayong patay gutom" sabi ko sa mga kasama ko dito.
"Kami pa talaga yung patay gutom Tan, eh halos ikaw na nga lang yung kumain nung fishball tsaka kikiam."
"Sorry na Yana, kahapon pa ko di kumakain eh."
"Ano ulit yung sinabi mo kanina? 'Sa pagkakaalam ko pare-pareho lang tayong may kaya at may pagkain sa bahay', tas sasabihin mo ngayon di ka pa kumakain simula kahapon." sabi nman ni Emuel naiinis na.
"I told you both wag na natin isama si Tan, because he's so patay gutom. May dragon yata sa tummy nya." si Xyra nman yung nagsalita this time, inirapan pa ko. Bumabawi sya ah
"Whateves besphar." inirapan ko din sya ulit.
Pagkatapos naming magfoodtrip, pumunta nman kami sa bahay nila Yana, para maggroup study dahil nga sabado ngayon. Tanungin nyo ko kung bakit kina Yana kami gagawa, dali na.... Pero dahil mapilit talaga kayo sasabihin ko na. Meron kasing study room sina Yana, kumpleto yung mga gamit dun kaya dun kami gagawa. Kaya ayun HAHAHAH.
"Hey guys, what's gonna do in activity 4?"tanong ni conyo kong bespren.
"Magdadrawing ng building that you want to build in the future for your business." sagot ni Yana.
"Oh okay."
"What about this about argue between two people?" si Emuel myloves nman yung nagtanong.
"You need to make a argument topic, then pag-aawayin mo nga yung dalawang tao. They need to defend their side kasi argument." pagsagot ulit ni Yana, since sya nga yung pinakamatalino samin.
We spend more than 3 hours sa paggawa ng school works. Eto lang talaga maganda kapag may kasama kang gumagawa, sinisipag ka. Halos nakalahati na nman namin yung mga gagawin kaya umuwi na kami sa kanya-kanyang bahay, maliban lang syempre kay Yana kasi nasa bahay na nila sya. Halos gabi na kami natapos kaya pag-uwi ko dumetso na ko sa kwarto at humiga sa aking pakening bed. At unti unti na kong nakatulog.
Emuel's POV
Natapos na ang isang linggo na kasama nmin si Yana. We already here, in the airport para ihatid sya. Madaling araw palang kaya medyo antok pa kami habang bumabyahe kanina, pero nung nakarating na kami dito bigla nalang nagising yung mga diwa nmin.
"I will miss you Yana, we will," Xyra said, she also tearing up.
"Diba usapan natin walang iyakan. Mga phar nman oh. Mamimiss ko din kayo." naiiyak na sabi nman ni Yana.
I can't hold my emotion anymore kaya naiyak na rin ako, Tan is crying silently in the corner, nakayuko lang sya.
"Basta bespren, pagdating mo dun m-magpahinga ka agad tas t-tsaka mo kami tawagan. Para alam nmin na nakarating ka ng ligtas."
"R-right. Call us if need a friend, w-we are one call away. Don't pressure yourself, m-magpahinga ka. Have time to enjoy don't make study your w-world, o-okay?"
"Gagawin ko lahat ng sinabi nyo. Don't make t-this hard for m-me please. Magkakasama pa nman ulit tayo d-diba?"
Nagulat kami nang biglang tumayo si Tan at niyakap nya si Yana ng mahigpit.
"Basta maging masaya at o-okay ka l-lang dun. Magiging masaya n-na rin kami dito. Take care of yourself, kasi wala kami dun p-para alagaan ka." Yana hugged Tan too.
"Time to go Yana." Kuya Ali said because he is the one who will company Yana.
Mas lalong lumakas yung iyak namin nung sinabi yun ni Kuya Ali. We did a group hug before she walk few step.
"Mag-iingat din kayo ha, a-alagaan nyo yung isa't isa. Yung pag-aaral nyo, p-pagbutihin nyo k-kailangan pagbalik ko dito lahat tayo gagraduate. Bespren, alam mo na."
Then she turns her back to us. She was midway past when she look us and shout...
"MAHAL NA MAHAL KO KAYO. ALABYUUU."
After that, Yana walk continously and she didn't look back again. Like she's already done to saying goodbyes to us. Ayaw pa sana nming umalis kaso may pasok pa kami mamaya, kaya we decided to leave.
"Magiging okay din tayo. Malalagpasan din natin to, magsasama-sama ulit tayo." pagpapagaan ko ng loob nila, because they're still crying.
We need to be strong for Yana, kasi ang swerte pa nmin dahil tatlo pa kaming magkakasama habang sya mag-isa lang. I wish I can go to you and be with you all the time my bespren.
Yana's POV
"Please turn off all your gadget because we are now ready to fly. Thank you for your cooperation"
"Kuya Ali, matutulog nalang po muna ko."
"Ah sige. Sleep well." he just smiles at me.
After 5 hours we land safely in America. I just really want to cry right now because until now, I can't believe I leave my friends in the Philippines. Leave them sad and crying.
"Are you ready?"
"I need to be Kuya."
"Shush. We will get through it." he hugged me as my tears start to fall.
Pagdating nmin sa bahay na titirhan nmin tinuro na agad saken ni Kuya Ali yung kwarto ko, para makapagpahinga na daw ulit ako. I just sleep the whole day, kasi next week pa nman yung pasok ko.
"Why they didn't answer my calls? Sabi nila tawagan ko sila pagkapahinga ko."
"Yana may problema ba?" nagising ko pa tuloy si Kuya.
"Hindi nila sinasagot yung tawag ko, Kuya." naiiyak na sabi ko.
"It's just 2am in the Philippines Yana. Tulog pa sila nyan, mamaya ka na tumawag."
Hindi ko na napigilang maiyak. It just I can't live without seeing or talking to them, it feels uneasy for me.
"Cry and cry Yana. Masasanay ka den na malayo sila sayo. Mahirap sa una pero masasanay ka den." I'm so thankful that Kuya Ali was bear with me.
"I'm gonna cook our breakfast. Do you want anything?"
"A milk, I guess." I laugh little baka sakaling gumaan yung pakiramdam ko.
Habang nagluluto si kuya ng almusal, inayos ko muna yung gamit ko sa kwarto. Parang kahapon lang tinutulungan pa nila kong maglagay ng gamit ko sa maleta, binigyan din nila ko ng mga tshirt na may pabango nila para daw pagnamiss ko sila, aamuyin ko nalang yung t-shirt.
"I'm missing you more mga phar."
Pagtapos kong mag-ayos ng gamit ko bumaba na ulit ako para kumain na kami ni Kuya. Si Kuya Ali lang yung kasama ko dito, obviously, they have a two month vacation bago ulit magsimula yung 2nd quarter. After a month si Mama nman yung pupunta dito para nakasama ko.
"I think Yana, they calling at you na," Kuya said, so I look at my phone and there they call me.
"Sasagutin ko lang to Kuya." paalam ko sakanya.
"Take your time." he smiles at me and continues eating.
"Hay sa wakas sinagot mo rin bespren, akala ko nagtatampo ka na eh."
"Kind of, bespren. Kakagising mo lang ba?"
"No, kanina pa ko gising palabas na nga ko ng bahay eh. Oh btw, andito na sina Xyra." nagulat ako nang biglang may humablot nung cellphone ni Emuel.
"Oh my gad. It's really you Yana? How are you? Are good? Did you--- Oy Yana sorry hindi ko nasagot kanina yung tawag mo, alam mo na naghihilik pa ko nun." natatawa nalang ako sa kaguluhan nila. Pinagpasa-pasahan pa nila yung phone para makausap ako.
"Hey guys, kailangan nyo na yatang umalis baka malate pa kayo. Next time nalang ulit tayo mag-usap-usap."
"Sige Yana. Bye, take care. We alabyuuu."
"Bye." naramdaman ko na nman yung lungkot.
But I'm not Allyana for nothing. Isinantabi ko muna yung lungkot ko at nagsimula na ulit akong maging positive thinker. Inayos ko na yung kwarto ko, i even designed it with moon and star sticker because it's my favorite. I also display my picture with the three tae's. Ako na rin yung nagluto ng lunch nmin ni Kuya dahil nakatulog sya habang nag-aaral.
After a week I need to go in my new school, hindi na ko nagpahatid kay Kuya dahil nagkaroon sila ng zoom meeting with his prof and classmate. I didn't know where to go, I'm like a lost puppy.
"Hey Miss are you having a problem?" one boy approached me.
"Ahmmm.. I'm looking for my room, here is my section." binigay ko sakanya yung papel na may nakasulat na grade and section ko.
"Newbie huh? Your problem has already been solved. We have the same section, so if you don't mind Miss you can come with me."
"My name is Allyana, you can quit calling me Miss. I'm not your teacher." he just laugh at my remark.
"Well, it's nice to meet you ALLYANA. My name is Dan Cedric." he also extends his hand so I get it to have a shake hands with him.
Emuel's POV Ang lungkot nman dito. Simula nung umalis si Yana which is isang buwan na, naging wala na kaming buhay.Kahit nagbibiro at nagpapatawa si Tan, parang wala lang samin, kasi nasanay kami na pagnagbiro sya gagantungan ni Yana na lalo nagpapatawa sa amin. "I miss Yana so much na. Can't we go there? I badly want to see her." naiiyak na sabi saken ni Xyra. "Sorry to say phar pero hindi ih. May pasok pa tayo, tas andami pa nating kailangang gawin na school works." "Pano mo nagagawa yan Emuel? Yung hindi sya mamiss." napatingin ako kay Tan. "Bestfriend ka nya pero parang wala lang sayo na malayo sya." "Namimiss ko rin nman si Yana. Pero gaya nung sinabi nya saken bago sya umalis, ako nalang yung inaasahan nya na magbabantay sainyo." huminga muna ko ng malalim bago ulit nagsalita.
Tan's POV Isang taon na ang lumipas mula ng umalis sina Yana at Emuel. Ang dapat na isang quarter lang na pagstay ni Emuel sa America ay naging isang taon. Dahil sa tagal na naman na umalis sila ay natanggap ko na din na si Emuel talaga ang makakasama ni Yana sa ibang bansa. Naisip ko na kung ako yung nabigyan ng ganong pagkakataon ay hindi ko alam kung pano icocomfort si Yana kung sakali, mas maganda nga kung si Emuel nalang. "Wala namang bumagsak sainyo no?" tanong ni Emuel na kavideo call namin ngayon kasama nya syempre si Yana. Nagsad face ako para pakabahin sila. "Sh*t you fail, Tan?" nag-aalala si Yana. "What a good artist. Don't mind him Yana. Parehas kaming nakapasa, tsaka asa namang hahayaan ni Tan na magfail sya no." panira naman tong bestfriend ko. Nakipag-usap lang ulit
Emuel's POV"You know, until now he didn't talk to me. Like we are now strangers. Ugh! Kairita.""Again? Bakit nga kayo nag-away?" I ask because I'm still sleeply."Because of that Jellian.""Wait..wait..wait. Diba yun yung may gusto kay Tan?" I ask like there is a light bulb in my head."Yeah. She is." she sound really pissed."Oh okay. Now I know. Hindi naman siguro sya manggugulo sa inyo, Xy. Just don't mind her.""Fine. Thank you for listening to my rant now. Take care and see you soon, phar."After that she ended the call. We already know that when me or Yana is not around them they become chaotic, given na yun. Xyra can't really handle Tan's attitude. Kaya nga marami pa ring nagtataka kung paano sila
Xyra's POVIts been two weeks since our pity fight of Tan. Honestly, I feel sad about it. I mean, I have no one to talk to because we are not in the good terms right now, obviously. I guess I just need a sign?Emuel and Yana is busy for sure. I can't disturb them because they are both studious, no need to mention.These past few days I'm always crying, I just cant believed that my best bestfriend can ignore me this long. For all these years he can just ignore me because that girl and whenever I see him,he always happy with his new friends. Then I'm here, watching him.*one message received*From: YanaTalk to him. I think that is the best way to fix that pity fight of the both of you, remember magbestfriends kayo hindi mag-enemies. Your friendship is more important than the pride of yours, okay?Take care. lo
Emuel's POVAlmost 3rd quarter. Time past so fast. Parang nung isang ayaw kakalipat ko palang dito sa America then next week I will go home na.I can't imagine Yana waiting for me to go inside to the airport and leaving her alone here. I might cry with that if ever, but Yana won't let me, she will shout to me that if I cry...she will never comeback. Ayoko naman ng ganun kaya hindi ko nalang siguro papakita sakanya na iiyak ako."Kelan nga pala test nyo mga phar?" medyo slang na sabi ni Yana.We are now in video call with Tan and Xy. Yana insist to call them so we can know what they're doing."Mmm... maybe next week. Mas maaga lang yung sa inyo since you're both are there." nagsama na po silang dalawa na conyo nanng magsalita."Oh tologo bo besphar? Share mo lang?" suddenly Tan is in beside Xyra.Xyra just hit Tan's arm because of his non-sense words. Me and Yana just laugh at them. Th
I'm here, staring at him again while he is packing his things. What worst? I'm helping him packing and putting it in his baggage."Bukas na talaga? Hindi na ba pwedeng magmove, kahit isang araw lang?""You know that I can't do anything about my flight. Kung meron man, ipapamove ko yun ng 1 week para magkasama pa tayo nang matagal." yun ang sinagot nya saken, hindi sya makatingin. "Sana nga meron akong kayang gawin tungkol dito."He can't look at me because he knows that when he look at me, I will cry. I will burst in tears. Kahit naman hindi sya tumingin naiiyak pa rin ako. Hindi ganito yun iniimagine ko kapag umalis na sya, ang niimagine ko kasi...masaya kaming maghihiwalay, walang iyakang mangyayari."Hayy.. Let's stop this drama. This is not we imagine, right? Kailangan mong umalis at makarating dun nang masaya kaya let's be happy and spend our time together like we been plan."
Emuel's POVFlight in Philippines are now landing....I finally here. I dont' know if I'm gonna be happy or what. I left her there. I just hope she didn't cry when she came back to their house."Welcome home, anak! Finally." My mother said because she is the one who fetch me in the airport.I just smile at her.When we arrived in our house, I immediately go to my room with my things. It is still evening here so people is still sleeping, my body is adjusting that's why I'm awake. For sure she is in her class rn.Aghhh.... Emuel, stop thinking about her. She will be fine there, okay? Okay."Anak, okay ka pa ba dyan?" Si Papa."Opo Pa. I will sleep later, don't worry. I just fix my things.""Good night, son."After I'm done putting my clothes in my cabinet. I go to bed and close my eyes,
Xyra's POV What a nice day to start early. Yeah I'm happy right now because after all the lame day of our life naging masigla na ulit, Emuel are joining us again and he is happy. But of course he always think about Yana, about what