Share

Chapter Eighteen

 

VODKA was holding the spoon and fork as if she was life dependent on it. Eugene was sitting in front of her at the dining table and the intensity of his gaze was making her weak and breathless.

Ilang beses na siyang kamuntikan nang mabilaokan sa kinakain, agad naman itong magbibigay ng tubig sa kanya.

Nang hindi na niya matagalan ang tingin ni Eugene ay ibinaba niya ang hawak na kubyertos at matapang na sinalubong ang mga mata nito.

"Can you stop that?" She made it sound irritable, she didn't know if it worked though. He was still looking at her, with his chin on his knuckles and the side on his lips twitch amusedly.

"Stop what?"

Gamit ang mga daliri ay itinulak ni Vodka ang mukha ni Eugene palayo sa kanya. Hindi siya makakain ng maayos dahil dito, pati yata pagsubo niya ay binibilang nito. "Well, Mr. Lorenzo, if you don't know, it is rude to stare at someone who is eating or even if that someone is not eating at all."

Sa halip na maapektuhan si Eugene sa pagsusungit ni Vodka ay lalo lang lumawak ang pagkakangisi nito. Pinasadahan ng tingin ang mukha ng dalaga, kapagkuwan ay dumukwang at pinahiran ang dumi sa gilid ng mga labi.

Ilang sandaling nagtagal ang daliri ni Eugene sa mukha ni Vodka at ngayon ay hinahaplos na ang pang-ibaba niyang labi.

Hindi magawang ilayo ni Vodka ang mukha kay Eugene o hawiin ang kamay nito. She kept on staring at his eyes, mesmerized.

"Continue eating, finish your food," basag ni Eugene sa mahikang bumalot sa kanila. Umayos siya ng upo at hindi pa rin inaalis ang mukha sa kaharap.

Vodka rolled her eyes, she had no choice but to continue eating her food while Eugene was watching her. How creepy could that be?

Binilisan na lang niya ang pagkain upang madaling matapos at makatakas sa mga mata ni Eugene na kung tumitig ay parang hinihigop ang buo niyang pagkatao.

Pagkalunok ng huling subo ay agad siyang tumayo at dinala ang pinagkainan sa lababo.

Eugene nudged Vodka and captured her wrist to stop her from getting the sponge and snatch the plate from her other hand. "I'll do it, you're not fully healed."

Nanindig ang mga balahibo sa batok ni Vodka dahil sa pagkakabulong nito malapit sa kanyang tainga. Hindi na niya tinapunan ng tingin si Eugene at agad na tumalikod upang iwanan ito roon at lumabas ng kusina. Napatigil siya sa bukana at ipinalibot ang mga mata sa kabuuan ng bahay. Eugene's house was a bungalow.

Napatingin si Vodka sa kaliwang bahagi niya pagkatapos ay sa kanan. Parehong may pintuan ang magkabilang bahagi at magkaharap. Ang pinto sa kanan niya ay patungo sa likurang bahagi ng bahay, habang ang nasa kabila ay ang harapang pinto, ang katabi niyong dingding ay gawa sa salamin kaya nakikita niya mula sa loob ang harapan ng bahay.

Maaliwalas at masinop ang pagkakagawa sa sala na nahahati sa dalawang bahagi. Malapit sa salaming dingding ay naroon ang mahahabang sofa na may maraming throw pillows na maayos na nakasalansan. Sa kabilang bahagi ay nakasabit ang forty-eight inches flat screen TV, doon ay mayroon ding mahabang sofa at mga bean bags. Malaking ang espasyo sa gitna nang magkabilang panig ng sala.

Ilang metro ang layo mula sa kanyang kinatatayuan, sa bukana ng kusina, ay ang silid na tinulugan niya. Nasisiguro niyang iyon lang ang nag-iisang silid sa bahay ni Eugene dahil wala na siyang iba pang makitang pinto bukod sa pintuan ng banyo na katabi ng silid.

She sighed wearily and walked towards the direction of the long sofa. Nakaharap iyon sa salaming dingding kaya nakikita niya ang mumunting patak ng ulan.

Wala siyang pagpipilian kung 'di manatili roon ng ilang araw hanggang sa mawala ang panganib na nakaamba sa kanya. Eugene said that his house was the safest place for her right now. And somehow, she trusted him, though he was partly a stranger to her and him to her. Lalo nadagdagan ang tiwala niya kay Eugene dahil sa pag-aalaga nito sa kanya kahapon habang siya'y maysakit. Mahigit isang araw na nagtagal ang kanyang lagnat at ito ang umasikaso sa kanya.

She sat in a lotus position on the sofa and embraced the throw pillow tightly. She can now agree with Eugene fully when he said that it was the safest place for her, now that she had seen the fence. Hindi niya masyadong napagtuunan ng pansin ang paligid noong unang tapak niya roon. Ngayong natitigan niyang mabuti ay hindi niya maiwasang 'di mamangha.

Malawak ang lawn na nalalatagan ng berdeng bermuda grass na pinapatakan ng mga ambon. Mula sa kinauupuan niya ay nakikita niya ang mga naglalakihang German Shepherd at Dobermann na sumisilong sa mga bahay ng mga ito. Sa kabilang bahagi, kaharap ng mga doghouse, ay may isang malaking puno ng Narra na bahagya lang lumampas sa mataas na bakod-kahit ang isang notorious na magnanakaw ay mahihirapang akyatin iyon dahil sa taas.

Vodka never saw as tall as his fence before. It's crazy.

Tapik sa balikat ang kumuha ng pansin ni Vodka. Binalingan niya si Eugene na ngayon ay nakaupo na sa kanyang tabi at kagaya niya ay nakaharap sa salaming dingding.

"You're place is crazy. The fence is so tall and you have a couple of guard dogs!"

Hindi sumagot si Eugene at tanging pagkibit ng balikat lang ang naging tugon. Tinitigan ito ni Vodka at dramatikong napabuntung-hininga ang dalaga habang nakatingin sa aristokrata nitong ilong. Pakiramdam niya ang pango-pango niya habang nakatingin doon.

Iniiwas ni Vodka ang paningin kay Eugene bago pa siya nito mahuling nakatingin at itinuon ang mga mata sa salaming dingding.

"What will happen now?" tanong niya kasabay ng paghugot ng malalim na hininga.

Si Eugene naman ang napatingin sa dalaga nang magkasalubong ang kilay, ngunit nang makita ang kahuluhan sa mata nito ay agad na lumambot ang kanyang ekspresyon. He wanted to hold her and washed those flicker of worriness in her eyes with his kisses.

"I don't know who's desperate to kill me, I... I nearly died. I almost didn't make it when the shooting incident happened shop. My life is a mess."

Hinawakan ni Eugene ang magkabilang balikat ni Vodka at iniharap sa kanya. May namumuong luha sa mga mata ni Vodka ngunit hindi niya iyon hahayaang pumatak.

"Leave everything to the authorities, they will find that person in no time." Sabay hawak sa pisngi ni Vodka. "He won't have his chance again, I won't let him go near you," he said firmly and gently. Who knew that it was possible to be firm and gentle at the same time? Eugene felt like he had no control over his body and mind when it concerned her and when she was near him.

"Why? Why are you doing this, Eugene Lorenzo? You're life's at risk the moment you brought me here."

"Because... Because..." But Eugene cannot find an answer to her question. He sighed. "I don't know."

"Eres un misterio para mi. Haces latir mi Corazon mas rapido," Vodka muttered in Spanish, telling him that he was a mystery to her and he made her heart beat faster.

Eugene couldn't catch up with what she said, he was studying her language for the past days, but his mind was clouded in passion to understand her, if there's only one thing that remains in his head, it's her voice. He couldn't stop himself, he doesn't want to stop himself from claiming her soft lips.

Sandali lang ang pagkagulat ni Vodka at nang malinawan kung ano ang nangyayari ay hindi niya nagawang itulak si Eugene palayo sa kanyang katawan. Sa halip ay ibinuka niya ang kanyang mga labi at pinapasok ang dila nitong naglulumikot.

They were French-kissing on the sofa, a wet and open-mouthed kiss. Nabitawan niya ang throw pillow na hawak nang lalo siyang hilahan ni Eugene, ang mga kamay nito ay nasa kanyang likuran at humahaplos.

Ikinawit ni Vodka ang isang braso sa leeg ni Eugene at lumuhod sa ibabaw ng sofa. Hindi siya ganoong kakomportable kaya umupo siya sa ibabaw ng mga hita ni Eugene.

They moaned in unison when there's no space left between their bodies. She can feel his maleness on her thighs, it was supposed a warning sign for Vodka but she disregarded that sign and pressed her body even more.

Vodka felt his hand went inside her shirt and caress her back, and she let him. Both of her hands were clutching Eugene's hair, but he seemed like he doesn't care. His hands went to the hook of her brassiere and undo it, she then gasped when he mold both of her breasts with his big hands. Her peaks throbbed, begging for attention and Eugene did not disappoint her.

She bit her lips to stop herself from moaning when Eugene moved down to the hollow of her neck and sucked her throat and probably sucked the oxygen in her body as she became breathless with his sweet torture. He sucked and bite her gently while his hands were still on her breasts, palming them.

Vodka was completely drowned with lust, she started to move on top of him. Brushing her mound to his crotch, that organ in her body was throbbing painfully as if it demanded attention.

Eugene's breath became heavy and rough. He was stirred and he ached for her. His kisses moved down to her collarbone and accidentally squeezed her nip when she rubbed herself to him boldly. He wanted her from the moment first he saw her and nothing change now, he wanted her more though.

Vodka let out a whimper and dropped her eyes closed. She felt something weird but pleasurable in her stomach, the tension kept on building as she kept on pouncing.

Binuksan ni Vodka ang mga mata na puno ng pagnanasa. Mula sa gilid na bahagi ng kanyang mga mata ay nakita niya ang pagbukas ng pinto sa may likuran at ang pagpasok doon ng isang pamilyar na lalaki.

"Oops, sorry!" Agad na tumalikod si Jasper nang makita ang ginagawa ng dalawa sa ibabaw ng sofa.

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status