Cypher's POV
I was stunned on my position when I saw her. Not that I’m afraid of her, but I'm thinking about Zero, panigurado akong magtataka siya kung bakit kilala ako ng taong ito. Kahit na natatakluban ng tela ang kaniyang bibig ay nakikita ko pa rin ang nakalolokong ngisi sa kaniyang mga mata.
"It’s been a long time," she said.
Napapikit ako nang mariin nang humarang si Zero sa aking unahan. I can feel that his aura becoming more darker. I don’t know what the hell is she doing here. Nagawa niya pa talagang magpakita ngayon kung kailan may iba akong kasama. Does she want me to get caught? Well, what should I expect kung noon pa man ay gawain na niya ang ungusan ako.
“Who are you?” I didn’t bother to speak since Zero was the one who did it. Narinig ko ang pagak na pagtawa niya sa itinanong ni Zero. It was like that’s the most stup
Cypher's POV Amethyst immediately leave matapos niya kaming ihatid ni Zero sa aking apartment. Binigyan niya pa ako ng makahulugang ngisi na hindi ko na lang pinagtuunan ng pansin. Tsk. She’s always like that, hindi man lang nagpanggap na nag-aalala rito sa lalaking kasama ko. Zero woke up when we reached my room, he looked really pale. Mabilis ko siyang inihiga sa kama at iniwan siya saglit para kumuha ng mga gamit na panggamot sa kaniya. Bumalik din ako pagkatapos. Balak ko pa lang buklatin ang damit niya, ngunit mabilis niyang nahawakan ang pala-pulsuhan ko. “What are you tyring to do?” tanong niya na ikinaikot ng dalawa kong mata. “Giving you a first aid. Gusto mong maubusan ng dugo?” I sarcastically said to him. Inalis ko ang pagkakahawak niya sa wrist ko bago ko binuklat ang kaniyang damit. I’m not a nurse nor a
Cypher's POV Weekend just ended, and now I am back being a student. Napansin ko ang katabi kong babae na kanina pa naghihikab at kinukusot ang mata dahil sa kanina pa nagkukuwento ang aming lecturer tungkol sa buhay niya. Tahimik ang buong klase nang matapos sa pagkukuwento ng aming baklang professor. “Class, masyado bang nakakaantok ang kuwento ko?” tanong niya ngunit tanging paghikab lang ang isinagot ng ibang mga estudyante. Tumikhim ang aming prof para makuha ang atensyon namin. “Since the 76th anniversary foundation of our school is near, I want you to prepare for this event,” he announced. Nagsimulang mag-ingay ang buong classroom dahil doon, halatang excited ang iba dahil sa mga nakabalandrang bungisngis sa kanilang mga labi. “Bawat room ay may kaniya-kaniyang Booth nagagawin. So any suggestion class?” Maraming nagtaas ng kamay para sa mga booth suggestions nila.
Cypher's POV “By the way, ano nga pa lang booth ang gagawin ninyo sa darating na foundation?” I heard Farris asked while I’m laying on my bed looking at the ceiling of our dorm. “Restau bar,” I answered. Nakita ko sa aking gilid na napahinto si Farris sa pag-aayos ng kaniyang mga gamit. Napabaling ako sa kaniya at nasalubong ang nagniningning niyang mga mata habang may isang malawak na ngiti sa kaniyang labi. “Really? So waitress ka?” “No.” “Kitchen chef?” " No. " “Kakanta ka?” “Still no.” She frowned nang ni isa sa mga tinanong niya ay hindi ko gagawin. “Then ano’ng gagawin mo?” Napabuntonghininga na lang ako nang bigla kong naalala ang gagawin ko sa foundation. According to Denise, gabi ang ganap ng foundation ng university, probably thr
Cypher's POVEveryone are preparing to make their own booth, while I’m busy eating my own food here at the cafeteria. In-announce ng Dean na walang magiging klase sa buong maghapon dahil magsisimula na ang 76th anniversary foundation mamayang gabi. Since welcome ang mga outsiders ay may mga kung ano-ano mga abubot silang sinasabit sa bawat palibot ng soccer field. A lot of students are busy, ngunit may iba rin namang walang gawa kagaya ko at nandito lang sa cafeteria para kumain.Balak ko palang na isubo ang kahuli-hulihang slice ko ng pizza, ngunit may kamay nalang na biglang umagaw doon, halos mapanganga nalang ako nang walang pasabi iyong kinain ng lapastangang lalaki na nasa aking harapan.“It’s the slice, Zero!” I blurted out while he’s eating my delicious pizza. The hell with him! That’s my pizza!“It’s delicious.” He winked at me na mas lalong ikinainis ko. Bakit ba bigla-bigla nalan
Cypher’s POV I’m currently walking at the dark hallways when my phone rang. Mabilis ko itong kinuha sa bulsa ng aking pantalon at kaagad na sinagot ang tawag.“Sorry, baby Cy. Hindi sila makakasama sa 'yo, ” I heard Amethyst’s voice.“It’s okay. But why?”“They’re already here. We need to secure the place, Cy. Head Master told us so. Don’t worry we’ll handle this.”“Okay.” The call finally ended. Sa tingin ko may kakaibang mangyayari ngayong gabi. To think that Amethyst and the others need to secure the whole area. Sigurado ako na hindi lang basta outsiders ang makapapasok ngayong gabi.... Pagpatak ng 8 p.m. ay nagsimula na ako sa aking trabaho. Sinimulan ko sa pinakamalapit na department which is the en
Cypher’s POV Nagmadali ako na hanapin ang lokasyon kung nasaan sina Amethyst. Hindi ko na namalayan na hindi na pala nakasunod sa akin sina Zero. I ran as fast as I could kahit na pagod na ako sa mga ginawa ko kanina. I’m pretty sure na mga mafias ang humabol kay Zero kanina. I was trying to ask him earlier why didn’t he fight those mafias, pero mukhang alam ko na kung ano ang dahilan. There are lots of people here at the soccer field; mga taong dinarama ang saya ng buong paligid dahil sa maaari nilang paglibangan. Zero doesn’t want to make any trouble inside the campus, dahil paniguradong maaalarma ang mga taong nandito.“Cypher!” Napalingon ako sa pinanggalingan ng boses. I saw Deltran running towards me.“What happened?” I early asked.“I really don't know, pero nagkakagulo sa labas ng university,” saad niya.
Chapter 26: CypherCypher’s POV “Are sure you don’t want to tell her what happened? I mean you can make an excuse kung paano mo natamo 'yang mga sugat mo,” Amethyst started the conversation after I ended the call. Nagising kaagad ako nang nakarating kami rito sa head quarters ni Amethyst. Though my head still hurts, but it’s not the same pain unlike earlier.“Magtataka lang 'yon. Isa pa, umiiwas ako sa mga komprontasyon nila sa akin.” Nabaling ang tingin ko kay Avery na kasalukuyang ginagamot ni Amethyst. It’s better this way. I don’t want them to worry about me, ayaw ko munang magpakita sa kanila dahil baka kung anu-ano ang itanong sa akin ni Farris tungkol sa nangyari, and I don’t want them to see me looked like a mess. Ni hindi pa nga yata ako nakakapasok sa university nang walang galos o pasa.“Ouch! Bakit mo ako binuhusan ng alc
Cypher’s POV I went at the gadgets store to buy a new phone since my old phone got broken, so I replaced it with a new one. I’ve been gone for four days at wala pa akong balak na pumasok. Yeah, I broke what I've just said to Denise that I would be gone for three days, dahil na-extend na ito ng pang-apat na araw. I am planning to go to school tomorrow. Medyo galing na rin nang kaunti ang mga sugat ko. Though visible pa rin siya kung titingnan sa malapitan, kaya kahit sino yata ang makasalubong ko ay napapatingin sa akin. Dumiretso ako sa isang fast food. Hindi na ako na-surpresa sa rami ng text messages galing kay Denise. There’s this unknown number that missed calls me for five times, hindi ko nalang inabala na alamin kung sino iyon. Mabilis akong naghanap ng table na mauupuan matapos kong maka-order sa counter, nang nakahanap ako ay kaagad akong naupo ro