We Could Happen 2

Pagkatapos kong magpalit, nagpaalam din kami paalis dahil mukhang nagmamadali ang tsonggo. Nakapagpasalamat naman ako sa kabarkada niya at nangako na babayaran ko siya pero sinagot niya ako.

"No need," ngiti niya sa akin. "Sinabi ko na ngang libre, binayaran pa rin ako ni Vince. Alam mo, bagay talaga kayong dalawa."

Nagtaka naman ako sa sinabi niya habang naglalakad kami papunta sa kotse. Pagka sakay namin,

"Uy Tsong, magkano yung dress?" tanong ko.

"Cactus, wear your seatbelt," sagot niya naman at ginawa ko naman.

Nang paandarin niya ang makina ng kotse, "Uy Tsong, magkano na kasi yung dress?" tanong ko ulit.

"Cactus, I'm driving," sagot niya so tumahimik ako.

Nang tumigil siya dahil sa pulang ilaw,

"Tsong, magkano nga kasi yung damit?"

Naglabas siya ng buntong hininga. "Hindi ka talaga titigil noh?" irita niyang tanong pabalik.

Tumahimik ako pero hindi niya pa rin ako sinagot. Nang mai-park niya ang kotse niya s