CHAPTER 19

Nagising ako mula sa pag kakahimbing ng tulog nang makarinig ako ng nabasag na bagay, ni hindi ko namalan na nakatulog pala ako sa kakahintay kay Kevin dito sa sofa ng sala.

Nang maging mabuti kasi ang pakiramdam ko binalak ko mag try magluto ng pagkain para kay Kevin pambawi ko sa ginawa niyang pagalalay sakin kaninang umaga.

Ewan ko pero parang gustong gusto ko ulit makita ang mga ngisi sa labi ni Kevin, para bang ang sarap niyang pagmasdan habang nakangisi.

Nakakapanggigil!

Bukod dun, may saya naramdaman ang puso ko nung makita ko yung pag-aalala niya para sakin

Parang nagkaroon ng pagasa puso ko na maging totally okay kami, na baka this time ako naman.

Kaya heto sa kakahintay ko sa kanya hindi ko na namalayan ang oras.

Pakiramdam ko tuloy naghihintay lang ako sa bagay na hindi naman dadating, sa bagay na hindi naman magiging akin.

Malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko habang nawawalan ng pagasa nakatitig sa pintuan ng bahay na hanggang ngayon ay nakasara pa rin.

Lumingon