CHAPTER 17: LOSING HER SANITY

Unti-unti kong iminulat ang aking mga mata. Ang unang tumambad sa akin ay ang puting kisame ng kinaroroonan ko. Sa una ay hindi ko pa alam kung nasaan ako. Pero nang sumagi sa isipan ko na baka ay nasa ibang higaan na naman ako at may kasamang iba ay biglang nagising ang sistema ko. Babalikwas na sana ako pero natigilan ako dahil sa biglaang pagguhit ng sakit sa puson ko. 

“Aray ko...” anas ko sabay hawak sa tiyan ko. 

Dahil sa ginawa ko ay para bang nakarolyong tape sa isang palabas na unti-unting dumaloy sa akin ang nangyari kaya naghisterikal ako. 

“Ang baby ko!” impit na sigaw ko, pero hindi ko marinig ang sarili kong boses. Inilinga ko ang paningin ko sa kinaroroonan ko at nalaman ko na nasa hospital ako. Ngayon ko lang din kasi napansin na may nakakabit na dextrose sa kamay ko. 

Gusto ko mang kumilos para kahi