Chapter Thirty-two: Rescue

MASAYANG lumulutang si Xylona sa ibabaw ng dagat habang tinatanaw niya ang kalangitan. Malamig ang tubig at pasapit na din ang gabi. Inaabangan niya muna ang sunset bago siya aahon sa dagat. Inalis niya muna sa kanyang isipan ang mga posibleng mangyari kapag bumalik na sila ng syudad.

"Xylona, umahon kana diyan malamig na ang dagat baka ginawin ka!" Sigaw ni Hendrix sa di kalayuan sa kanya.

Mahina siyang natawa saka siya dahan-dahang lumutang patayo sa tubig. Hinarap niya ang binata at kinawayan niya ito.

"Okay lang ako dito! Halika't sabayan mo ako sa pagligo dito!" Sigaw niya pabalik sa binata.

Kumaway lang ito saka ito umiling tanda na ayaw niyang maligo sa dagat. Simula nang nagising siya naging protektado at maingat si Hendrix sa kanya. Limang araw pa lang ang lumipas pero unti-unti na niyang nakilala si Hendrix. Walang mga araw na hindi siya nito tinatampalan sa noo dahil tutulong talaga siya s