Chapter Forty

"Sigurado ka bang okay na dalawin siya?" nakatingalang tanong ko kay Eugene. 

Kasalukuyan kaming naglalakad sa hallway ng hospital para pumunta sa room ni Anica na dito rin sa hospital na to naka-admit. Sakay ako ng wheelchair ba tulak-tulak ni Eugene.

"She's already gainnher conciousness, naghihintay nalang sila na madischarge." sagot niya habang tinitingnan ang bawat room number sa pinto. 

Pangalawang araw na namin to sa hospital, nag-insist kasing mag-stay muna kami dito ang doctor dahil sa mga signs ng excessive stress and anxiety saakin na pwede daw mag-cause ng pagka-depeess ko na makakasama sa pagbubuntis. Nang malaman ni Eugene yun kaagad siyang pumayag at nataranta na baka malala daw yun o kung kailangan ko ba ng mga gamot. 

Hays, he's being too paranoid because of our situation right now, minsan iniisip ko... okay ba talaga si Eugene? Imposibleng sa dami ng nangyari, okay lang siya. Lagi niyang sinasabi na ayos lang siya', pinapat