Chapter 949

Nang bumalik si Esteban sa maliit na patyo, si Ariel Montemayor ay nakaupo sa hagdan ng courtyard pavilion na tulala, na para bang nawalan siya ng malay.

"Ano ang mali?" Lumapit si Esteban at nagtanong.

Nauna si Ariel Montemayor at hindi nagsalita.

Sa pagtingin sa direksyon ng daliri ni Ariel Montemayor, natagpuan ni Esteban ang likod ng isang batang babae na nakapusod, na mukhang napakaliit, ngunit sa paghusga mula sa likod lamang, ang maliit na batang babae na ito ay isang magandang embryo.

"Sino siya?" Naghinala ang tanong ni Esteban.

Sa wakas ay bumalik sa kanyang katinuan si Ariel Montemayor, itinaas ang kanyang ulo upang tingnan si Esteban at sinabing, "Siya ang maliit na pulubi."

Lumapit si Esteban at sumigaw sa maliit na pulubi, "Turn around, titingnan ko." Ang maliit na pulubi ay natigilan saglit, pagkatapos ay tumalikod ng medyo mahiyain, at ang kanyang maliit na mukha ay kasing pula ng mansanas.

Napakaganda, hindi nagkakamali at walang kamali-mali.

Ito ang pinakaperpektong