While holding her things, she climbed to where she was living. Hindi niya alam pero tahip-tahip ang kaba niya habang naakyat pataas ang elevator na sinasakyan niya.
Ilang room ang nilagpasan niya bago niya narating ang mismong condo unit ni Daniel. Biglang nagbukas ang pintuan kaya bigla rin siyang tumalikod. Rinig niya ang paalam ng dalawang babae sa kung sinong tao sa loob.
Nang malampasan siya noong dalawang babae ay nakita niya ang hawak ng mga itong paper bag kaya mabilis niyang tinawag. “Miss!”
Tumigil ang dalawa at nilingon siya. “Bakit?” tanong noong babaeng may bitbit na paper bag.
“Pwede ko ba makita ang laman ng dala niyo?” nagbabakasali na tanong niya. Alam niyang nawiwirduhan na sa kanya ang dalawa pero hinayaan pa rin siyang gawin ang gusto niya.
Unang item pa lang na nakita niya ay natigilan na siya. Inisa-isa pa niya ang mga gamit para lang makita ng ayos ang laman at h
“Cris! Bakit ngayon ka lang umuwi?” salubong na tanong sa kanya ng ama. Nasa likuran nito si Miko at Nanay Belen. Kinuha ng ama niya ang hawak na mga maleta. “Saan galing ito?”“Galing kila Daniel, tama?” tanong ni Miko. Hindi siya sumagot dahil totoo naman. Doon na siya natulog at maaga na lang umalis.“Rest for a while. May pupuntahan tayo mamaya. “ Hindi na siya nagtanong at nanatiling tikom ang bibig. Walang buhay siyang naglakad papasok sa kwarto niya at ibinagsak ang sarili sa kamaa.“Nakakapagod,” mahinang bulong niya sa sarili. Agad siyang nakatulog at nagising na lang siya sa ingay ng mga taong nasa labas.Pupungas-pungas ang kanyang mata nang malakas na bumukas ang pinto at mukha ni Miko ang bumungad sa kanya. “Tara, nandiyan sila sa labas.”Hindi pa man sinasabi ng binata kung sino ang nasa labas a
Chapter 64“You actually don’t need to bring me here. Malalaman natin lahat ng kalupitan mo sa pamilya ko sa korte,” matapang na sabi niya. Wala siyang takot na nararamdaman dahil kaharap niya ang taong gustong-gusto niyang ipakulong.“Who said I want to explain my side?” Natigilan siya. “I just want you to know that you still have a lot of things to know. Hindi lahat ng nakikita mo ay iyon na. Hindi lahat ng tao ay ipinapakita sa’yo ang totoong sila.”Tinaasan niya ito ng kilay. Kahit anong gawin o sabihin nito ay hindi niya hahayaan na mauwi siya sa malalim na pag-iisip dahil lang sa mga sinasabi nito.Ngumisi ang kausap. “Alam ko namang hindi ka maniniwala sa mga sasabihin ko.”“I’m glad you know,” sabi niya.“So it’s better for you to see than to hear.” Napatingin siya sa paligid “Not now but soon, Cris. Makikita at malalaman mo ang laha
A night after she stayed with Daniel, she saw how vulnerable the guy is pero kahit ganoon ang nakita niya ay hindi niya hinayaan ang sarili na magpadala. She waited after he fell asleep and s he immediately got up and leave his place. Hindi niya nakuha ang sagot na hinahanap niya at iba ang nakita niya. Siguro ay hindi pa tama ang oras para tanungin niya ng ganon ang binata. He needs to fix himself and after the court decision, it will all happen. Hindi siya makakapagsalita ng tapos hangga’t wala ni isa pa sa mga sagot na hinahanap niya ang naririnig. Sa ngayon ay kakausapin na muna niya si Miko para sa iba pa niyang tanong. She walked her way to meet with her dad in the food court of the mall. She saw him sitting in the center. “Dad” “Saan ka galing? Bakit hindi ka umuwi kahapon?” Inilabas niya ang cellphone at ipinakita. “It’s almost out of battery so I need to charge it in the nearest 7/11,” paliwanag niya. “You
He doesn’t know if he’s right but he’s silently praying that she’s here. He wanted to be with her again. Mukha lang siyang okay pero ang totoo ay hindi. Sa bawat pagdinig na pinupuntahan nila ay lalong nadaragdagan ang mga iniisip niya. Isa pa ay hindi pa niya nasasabi kay Cri sang totoo. Alam ng ama niya kung ano ang iba pa niyang trabaho na maaaring gamitin nito sa kaso. But he’s not bothered with it. He’s bothered to what Cris will say. Napahilamos siya ng mukha at inis na pumasok sa kwarto. Pagpasok pa lang niya ay natigilan na siya. Pakiramdam niya ay may ibang tao na pumasok sa kwarto ng dalaga. Magmula kasi ng umalis ito ay doon na siya natutulog. Marahan siyang umakyat at nanlaki ang mata niya ng makita ang dalaga na tulog. Nasa gilid nito ang mga gamit kaya hindi niya agad nalaman. Anong ginagawa niya rito? His phone suddenly rang making him jump a little and hurriedly walked out of the room. Natatakot siya na ba
Umigting ang panga ni Daniel sa nangyari. Umisod siya patalikod at hinayaan na ang mga ito na dumaan. Mamaya na lang niya pupuntahan ang dalaga. Mas kailangan siya ngayon dito."Are you one of the witnesses?" tanong ng judge."Yes, I am. Kababata ako ni Crisanta. I saw what happened with my two eyes." Siya na ang susunod na magsasalita sa harap kaya naman dumiretso na siya sa unahan.Inaasahan niya na mababawasan ang pagkainisi niya sa lalaki pero hindi. Imbis ay mas lalo siyang nagalit at sisihin ito dahil natagal na sanang nangyari ang ganito at gumaling ang dalaga kung hindi ito naging duwag.Isang malaking duwag para ipagkait sa dalaga ang hustisya. Akala pa naman niya ay mapagkakatiwalaancniyo ito pero ngayon ay nagdadalawang isip na siya."Maaari ba namin malaman bakit ngayon ka lang magsasalita?" tanong ng prosecutor.&nbs
Crisanta AlvaroBumalik na siya sa bahay ni Miko at ngayon ang araw na tuluyan ng ipapasok sa kulungan ang ama ni Daniel. Huli niyang nakita si Daniel sa klinika at hindi na muling nagpakita. Hindi niya masyadong pinansin iyon dahil ang mahalaga ay ang pamilya niya.Ngayon pumasok sa isip niya ang nangyari sa korte. Kung saan naalala niya kung sino ang humampas sa ulo niya at may isang bagay pa siya na gustong malaman na kahit anong gawin niya ay hindi niya maalala.“Kamusta ka na?” tanong sa kanya ni Nanay Belen. Yumuko siya bago sumagot.“Okay naman,” sagot niya.“No, you’re not.” Tinignan niya ang matanda. Nakangiti ito. “May I know what’s bothering you? Maybe I can help.” Agad umusbong ang tuwa niya sa narinig.“I don’t know where’s my mother’s
"Daniel wants to talk to you." Hindi siya sumagot. Hindi niya alam kung dapat na ba talaga siyang makipag-usap sa lalaki. Nilingon niya si Miko na nagbabasa ng magazine. "Ayaw mo pa rin?"Bumuntonghininga siya at kinalikot ang kamay. "Hindi naman sa ayaw. I just don't know how to face him now. Naiisip ko pa lang na makakausap ko siya, naiilang na ako."Ibinaba ni Miko ang binabasa. "Then at least meet your other friends, Lilet and Philip. Matagal ka ng hinahanap ni Lilet and Philip saw you once, in the court, unconscious."Nanlaki ang mata niya. "Naroon siya?"“Yeah, he’s one of the witnesses and after he confessed, Daniel’s father confessed right away, making him guilty with the case. He saw the whole thing and you must thank him, Cris.” Nanigas siya ng malaman na nakita ng kaibigan ang lahat.Hindi siya makapaniwala na natawa. “He saw the whole thing and yet, he never confessed?”
“What are you doing here?” Lumapit ito sa kanila at umupo sa tabi ni Lilet, hindi nalalayo sa kanya.“I just assume that Lilet is here since I told her where your house is.” Tumango-tango siya. “Baka may darating pa?” Mahinang natawa sa kanya ang mga kasama.“Here’s your ATM. All the money from your business is here. I already sent you the pin.” Kinuha niya sa bulsa ang telepono at tinignan ang messages niya. Daniel really sent me the pin number. Tumayo siya at hinarap ang tatlong kasama.“I’ll treat you guys in a fine restaurant then.” Nang makahanap ng makakainan ay agad silang pumwestong apat sa tabi ng salamin. It is a Korean restaurant. Kinuha na niya ang order ng tatlong kasama at nagbayad na rin. Bitbit na niya ang sukli