Share

Chapter 144

I NEVER LEFT EUART'S eyes. Hindi ako makasagot hindi dahil sa naiilang ako, kundi dahil sa tono ng kanyang pananalita. I couldn't make sound of his tone, be it sarcastic or what. Hindi ko alam kung dapat ba akong mainis kung tunog panunuya iyon o medyo maginhawaan dahil kalmado siya.

He chuckled. Maybe, he was making fun of how my face looked like. Doon ko rin napansing kanina pa nakabukas ang bibig ko habang litong nakatitig sa kanya. I shut my mouth and drank my liquor when I realized how I ugly I was.

"I'm sorry I surprised you with that," mahinang saad niya. "I was merely asking because I wanted to be assured for once."

"Why? Does it matter to you?" seryosong tanong ko habang nakatungo at pinaglalaruan ang yelo sa baso ko. "If ever we built a more serious kind of r

Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status