Share
Chapter 39
DALI-DALI akong tumakbo at pumasok sa kwarto ng ibang section. Hinihingal, natigil ako sa bukana ng pinto and there I saw Shanta's back. She was talking to a girl who was in front of her, but with a face I couldn't see. Nakadikit sa pader ang babae at tila may pinag-uusapan silang seryoso.
"Shanta," bano ko. Pagod na pagod akong lumapit sa kanya. "Come on. Let's go. We'll handle this on our own-"
"Ahh! I hate you!" Biglang napaatras si Shanta dahil sa malakas na sigaw, na natitiyak kong hindi sa kanya.
"Shanta!" Nataranta ako at sinubukang alalayan siya. But she just raised her hand at me, warning my naughty ass to not get involved. "Shanta, you need my help. So, please..."
Her hair was all over her face as
Related chapters
Her Life He Wrote Chapter 40
MABILIS LUMIPAS ang panahon. The other nights were seized by impenetrable darkness, but the following days freed from cloudless skies. Dalawang buwan nang nakaraan, nagkagulo at nagimbal ang buong eskwelahan noong matuklasan nila ang tungkol sa tunay na relasyon nina Shanta at Euart. That was their first hurdle as a couple. Tulad ng mga napapanood sa pelikula, these obstacles will test the strongness of their relationship. Lalo na sa kung gaano sila katapang na harapin ang mga unos na sumusubok o pumipigil sa kanilang pagmamahalan. Considering the false rumors they had been spreading about Shanta and the sad case where her mother was forbidding their relationship. Nalagpasan nila iyon nang magkasama. Hindi nagtagal at tinanggap na lang nila ang katotohanan
Her Life He Wrote Chapter 41
STREET LAMPS were lit, glowing like the sun at night. The front lights of the car showered the road with white reflecting fragments. Houses were even no ordinary here. They were built from bricks and there was no one-storey house, but all with higher elevation. Blue, green, and pink Christmas lights were also displayed in front of their lawns, which made the town one with the sky. Dala-dala ang bouquet of roses sa kanang kamay ko na binili ko sa isa sa mga flower shops at ang bughaw na trench coat sa kaliwa, nilandas ko ang hardin ng isang malaking bahay. I used the steel bar to knock on the door when I got there. Huminga ako nang malalim. Nakita ko ang usok na lumabas sa aking bibig dahil sa matinding lamig. I was standing on a porch while watching the first sno
Her Life He Wrote Chapter 42
“ANO 'YONG nakita ko?” Hindi ko pa rin maabsorba ang lahat ng nasaksihan ako. Pinakatitigan ko ang babaeng kaharap ko. “Kach, what the hell was that?!”"K-Kagan, I'm sorry.” Kinuha niya ang braso ko at mangiyak-iyak. “Believe me. I was going to tell this to you. Pero humahanap lang talaga ako ng tamang oras because I was too scared… and ashamed.”"Kung hindi ako lumipad rito, sa tingin mo, kailan ang tamang oras?” Ibinalik ko ang tanong. “Nakalimutan mo na ba ang mga habilin mo sa akin? You made a fool out of me dahil sa kakahintay ko sa 'yo-""Kagan, sasabihin ka naman ang lahat sa ‘yo!""You made me promise! And you promised, too!
Her Life He Wrote Chapter 43
NILAGOK KO ang alak at pinagmasdan ang buwan sa kalangitan. It was a cold night filled with wailings, instead of jingling carols. The coldness of Christmas embraced my chilly heart. Tila tumigil ito sa pagtibok at ayaw nang magmahal pa ulit. Pinapatay ako ng mga alaala kanina. I shouldn’t have flown all the way here. What I saw murdered me. It killed my soul. Pero, makakaya ko pa bang maghintay nang apat na taon kung hindi ako lumipad rito? Certainly, this was one of the most hurtful blessings in disguise. Natupad ang layunin ko, at iyon ang malaman at matuklasan ang katotohanan. Ngunit nasaktan ako nang lubos dahil umasa ako sa pag-ibig na hindi naman mapapasakin. &nbs
Her Life He Wrote Chapter 44
IN THAT WHOLE Christmas Break, happiness seemed to slip off my hands. Tila ayaw nitong mapanghawakan ko.Isang minuto, pakiramdam ko ay parang lumulutang ako sa ulap, nagpapasalamat na may natitira pang mga taong nagmamalasakit sa akin.Pero sa susunod na oras, mawawala na. Ewan ko sa sarili ko. Gratitude has left me. Binabalot na ulit ako ng matinding kalungkutan.After I left London, I thought I would also leave the sad and painful memories of having been rejected and fooled by someone who was with me all my life. Kaya pala sa pagdating ko sa Pilipinas, dala-dala ko pa rin iyong bigat at sakit na idinulot ni Kachina.Nakakapanlumo na parang bibigay ang katawan ko. A boulder of pain has knocked my face
Her Life He Wrote Chapter 45
IT WAS six days ago when we welcomed the new year. The classes resumed at bumalik na rin sa normal ang lahat.However, it was only my heart that was still not okay. Hindi pa ito normal. Durog pa ang puso ko. Tila mga piraso ito ng bubog na mahirap buoin. Malapit na maging pino ang mga bubog tulad ng buhangin. Pero dahil sa payo ng mga kaibigan ko, it was gradually going back to its original piece. Mabagal man ang proseso, ang mahalaga ay bumabalik ito sa dati. Mas nagiging malakas ang aking puso. Mas nagkakaroon ito ng bakod para hindi na muling mabasag ng magtatangkang humawak nito.Nagsimula na ang ikalawang semestre at kaklase ko pa rin sina Jirario, Clavis, at syempre, si Shanta. Every time, they would do their best to cheer me up. Magpapatawa sila kahit na mukha
Her Life He Wrote Chapter 46
I FIXED my position and put a bookmark on a page where I left of. Itinulak ko ang puting libro kay Shanta at ang tingin niya ay bumaba roon."Here…" I said like we were having a secret transaction in a small area in an antique library.She looked at me curiously. "Oh, tapos? Bakit 'yan? Anong gagawin ko rito?" tanong niya na tumutunog na parang mas naiirita.I shrugged my shoulders off. "Finish it for me," I said, grinning a bit.Her mouth fell open. "Ha? Haha! Gago. Pinagsasabi mo? Ba't ako tatapos niyan?""Of course. Para malaman mo na ang laman diyan sa libro at kung bakit espesyal ito para sa akin. Plus... parang gusto naman. You had
Her Life He Wrote Chapter 47
WE LEFT the library together. Para hindi na siya mabigatan, ako na ang nag prisinta na magbitbit ng kanyang mga libro. Surely, I was carrying an elephant while I was walking. Muntik na akong mapa subsob sa lupa kung hindi ko pa nagawang kontrolin ang paglakad ko. What's irking was… Hindi rin naman tumangging i-pabuhat ni Shanta ang mga 'yon dahil tuwang-tuwa pa siyang nakikita akong nahihirapan. Dagdag pa niya ay mukha raw akong alipin na pinagsisilbihan siya! "Wow. Ang kawawa ko naman sa 'yo," bulong ko. Prumeno ako sa paglalakad at sumibangot. Naglalakad siya sa harap ko. Pero natitiyak kong narinig niya 'yon dahil kaunting tum
Latest chapter
