Share
Chapter 32
Buong gabi naming pinagsawaan ang isat-isa kahit pagod na ang mga katawan ay walang pa rin kapaguran ang aming mga pagnanasa.
Kinabukasan ay tanghali na akong nagising, at nararamdaman ko pa rin ang kaniyang mga yakap sa aking bewang. Pagod na pagod siyang tingnan habang natutulog dahil halos pareho kaming walang pahinga. Last night, we just had a little rest, then he grabbed me and ended up reaching our climaxes.
The last night we had sex is I couldn’t help but wonder how many times we did that in bed. Nakaharap ako sa kaniya ngayon habang naririnig ko siyang mahinang humihilik. He still smelled so good even though his whole body was filled with sweat last night.
Sinulyapan ko ang wall clock na nakasabit sa dingding at nakita kong alas onse na ng umaga. Alam kong masyado na siyang late sa trabaho kaya hinayaan ko na lang siyang matulog. Ngunit kahit maaga man akong nagising ngayon ay mas pipiliin ko pa rin huwag siyang gisingin dahil ayaw ko s
Related chapters
Her Regrets Chapter 33
Natanggap ako sa trabahong inalok sa akin ni Ergie. Kaya niyaya niya akong mag-celebrate ngunit bago ako pumayag ay nagpasya muna akong tawagan si Petrus upang magpaalam muna sa kaniya ng maayos.Ilang beses ko nang sinubukang abutin siya ng tawag ko pero wala pa ring sagot. Nang tingnan ko ang oras na nakalagay sa screen ay alas siete na ng gabi. Sa ganitong oras ay dapat naka-out sa siya sa trabaho.Kasama ko ngayon sa condo si Ergie at hinihintay akong matapos sa tawag. Pagkatapos kong pumunta sa opisina kanina ay wala kaming ginawa kundi magkwentuhan lang. Nag-out siya ng maaga para lang sa akin at kanina ay hindi na niya ako pina-interview sa HR Department. Tumawa ito at sinabing direct hired na raw ako.Tumawa rin ito ng malaman niyang seneryoso ko ang trabahong inalok niya. Hindi siya makapaniwala dahil may sariling mga negosyo ang mga magulang ko. Kaya sinagot ko siyang hindi ako thrilled sa ganoon klaseng trabaho.At dahil
Her Regrets Chapter 34
I came home early from work to cook a delicious dish. I was excited to let him try to taste the new dish that Mama had taught me. I found out that aside from seafood, ay paborito niya rin ang pinakbit at chapsoy. Nang malapit ko ng maluto ang ulam ay may lumangitngit na tunog na nangagaling sa pinto. Ang tunog na ito ay nagpahinto sa aking ginagawa. As I was about to cook, then I suddenly stopped what I was doing because of a squeaky sound coming from the door."Ma naman, alam mo naman po na nagtitipid ako ngayon," kausap niya ang ina niya sa kabilang linya.Sa boses pa lang ni Petrus ay halatang problemado na ito. Hininaan ko ang speed gas ng burner at sinilip siya sa living room. Nakita ko ang kaniyang mukha na nakakunot ang noo. Pagod ang kaniyang itsura at salubong ang mga kilay habang iniipit ang cellphone sa pagitan ng kaniyang balikat at tenga. Patuloy pa rin siya sa pagtanggal ng kaniyang sapatos at nakikinig sa nagsasalita.Nilagay niya ang sapato
Her Regrets Chapter 35
Bagsak ang mga balikat ko nang buksan ko ang pinto at walang makitang kahit na anino sa loob. Ilang buwan na ring hindi ko nakakausap ng masinsinan si Petrus. Palagi itong abala sa trabaho at kahit ang sarili nitong kalusugan ay hindi na nito napangangalagaan ng maayos.Dumiretso ako sa loob ng banyo at nilinis ang aking sarili. Matapos maligo ay naghanap ako ng komportableng damit na masusuot. Tiningnan ko rin ang refrigerator kung may instant na ulam na pwedeng lutuin. Kinuha ko ang isang cup noodles at naisipang huwag nang magluto dahil sigurado naman akong kapag nakauwi si Petrus ay sasabihin na naman niyang tapos na siyang kumakain. Nilagyan ko ng mainit na tubig ang cup at sinira sandali. Pinatong ko iyon sa dining table at tinitigang mabuti habang hinihintay na maluto sa loob ng limang minuto.Napaisip tuloy ako dahil nakakalungkot kumaing mag-isa at hindi ko na matandaan kong ilang araw na kaming huling nagkasabay ni Petrus. Bago ko pa buksan ang mg
Her Regrets Chapter 36
"I'm sorry," mahina niyang sabi at malungkot ang boses.Sinundan niya ako sa kwarto at siguro ay nakonsensiya sa kaniyang ginawa. Nakatalikod ako sa kaniya at sa unang pagkakataon ngayon lang ako nakaramdam na ayaw kong kinukulit niya ako. Nag-aalala lang naman ako sa kaniya pero para sa kaniya ay hindi na siya makahinga.Hindi man lang niya inisip na magpaalam sa akin tapos siya pa ang galit. Ilang saglit ay bigla siyang natahimik, narinig ko na lang ang mabigat na hiningang binitawan niya. Niyakap niya ako sa likod at nagpatuloy sa paghingi ng sorry sa akin. Pinikit ko ang aking mga mata at hindi na siya pinansin. Ngayon lang nangyari sa amin na nag-away kami ng wala namang dapat pag-awayan. Kaya ang sakit sa kalooban ko kung bakit niya ako sinabihan ng mga salitang napapagod na siya."Please, kausapin mo naman ako Dawn. Sorry na talaga masyado lang akong maraming iniisip," natataranta niyang sabi ng mapagtanto niyang naiinis na ako sa kaniya
Her Regrets Chapter 37
"I love you," sinsero niyang sabi.Masaya ang kaniyang mukha kahit hindi ngumingiti.Niyakap niya ako nang mahigpit mula sa likod at pinatong ang kaniyang ulo sa aking balikat habang pinapantay ang mukha sa mukha ko. Hinaplos ko ang makinis niyang mukha at tinugon ang kaniyang sinabi."I love you too," ganti kong sagot at hinaplos ng kaniyang makinis na pisngi."I love you more," sabi niya habang hinahalikan ako sa aking leeg.Hindi ko na magawang sumagot dahil sa kiliting naglalakbay na naman sa kung saan. Katatapos lang namin ngunit uminit na naman ang buo kong katawan."You forgot to pull your sp*rm into my p*ssy," paalala ko sa kaniya.Nginitian niya ako at hindi na sinagot pa. We have been withdrawing for a long time because we have no plans to start a family. We want everything to be fine in his family before we planning to have a children.Nakaupo kami sa carpet at nanunuod ng palabas.
Her Regrets Chapter 38
Matapos kong um-absent sa trabaho noong nakaraang araw ay nakapagpasya akong mag-leave muna para may sapat akong panahon para maalagaan siya.Nakakahiya mang aminin pero hindi ko na lang sinabi kay Petrus na tinanggap ko ang tulong ni Mommy. Alam kong ayaw niyang manghihingi ako sa kanila ng tulong o kaya ay tumanggap ng tulong dahil baka isipin daw ng mga magulang ko ay peneperahan niya lang ako.Pero kilalang-kilala ko na ang mga magulang ko. Alam kong hindi nila magagawang mag-isip ng gano'n.At dahil kaibigan ko si Ergie ay pinayagan niya ako para lang maayos ang relasyon namin ni Petrus. Sinabi ko kasi sa kaniya na dahil sa kawalan ng oras ay kaya napapalayo ang loob namin ni Petrus sa isa't-isa.Naisipan ko ring dalawin siya sa trabaho dahil nasabi niya sa akin na maaga siyang uuwi. Gusto ko sanang mag-dinner na lang kami sa labas at hihintayin ko na lang siya sa kaniyang opisina.Pinghandaan kong mabuti ang akin
Her Regrets Chapter 39
Nang marating ko ang condo ay kaagad akong kumaripas nang takbo sa elevator. Pasarado na ito nang bigla kong pinigilan ang pinto. May dalawa ring nakasakay doon at natahimik ng pumasok ako sa loob.Pinagtitinginan nila ako at pakiramdam ko ay napaka haggard ng mukha ko. Pero wala na akong panahon pa upang isipin kong ano man ang iniisip nila sa akin.Nang marating ko ang nasabing floor kong saan ang aming space ni Petrus ay nagmamadali akong lumabas at dumiretso na sa pinto. Natagalan pa ako sa pagbukas dahil hindi pa nawawala ang panginginig ng aking mga kamay.Umiyak ako at nagmamadaling tinungo ang closet kung saan nakalagay ang lahat ng mga gamit ko. Kinuha ko ang maleta ko at nilapag ko iyon sa kama. Isa-isa ko ring kinuha ang mga damit ko at ang iba ko pang mga kagamitan habang umiiyak. Nilagay ko iyon sa aking maleta at pinagsiksikan ang lahat ng mga gamit na kailangan.Habang nagliligpit ng mga gamit ay hinahayaan ko na lan
Her Regrets Chapter 40
Habang tinititigan ko siyang tahimik ay patuloy pa rin ako sa pag-iyak, para akong hindi makahinga sa sakit. Napagod na ang buo kong katawan dahil sa nalaman at pati rin ang utak ko. Pakiramdam ko ay hindi na ako makapag-isip kung ano ang tama kung gawin."You just killed me instead!" mahina ngunit may diin kong sabi at pinagsasabunot ang sarili kong mga buhok.Wala na akong pakialam kong magmukha akong pangit sa harap niya. Kahit magmukha man akong baliw at tanga ay hindi ko na iniisip pa. Mabilis niya akong pinigilan at hinawakan ang mga kamay ko upang hindi ako makagalaw. Niyakap niya ako nang mahigpit pero nagpupumiglas ako.Umiiyak ako ng malakas na para bang namatayan ng mahal sa buhay. Dahil sa totoo lang parang hindi ko na alam dahil kahit sukatin ko pa kung gaano kasakit ay hindi ko magawa."Dawn, patawarin mo ako," umiiyak niya ring sabi at halatang nakokonsinsiya sa kaniyang ginawa.Umiiling ako. "Petrus paa
Latest chapter
