HR42
“Do I look pretty, Mama?” my five year old daughter asked.
I caressed her hair down to her cheeks. Dahan dahan kong hinaplos ang kanyang namumulang pisngi bago ko siya niyakap. She is wearing a pink dress that Alice gave her, as expected dati palang naman ay sobrang stylish na ni Alice sa mga damit niya at ang anak ko ngayon ang pinagdidiskitahan niya.
And, guess what, my daughter loves it too. At her age napapansin ko na kakaiba siya sa iba. She’s so talkative but shy when she saw a new faces. Hindi siya palakaibigan dahil suplada talaga siya na namana niya siguro kay Yusuf…
“You’re very pretty.” Puri ko sa kanya at hinalikan siya sa pisngi.
“Dada said that I look pretty because my Mama is pretty.” May pagmamalaki pa sa boses niya.
I was amused and laughed nervously, “Really he said that?&rdqu
HR43“Mama, I have something to tell you po.” Ani Yrina, nasa harap kami ng hapag kasama ang iba pang myembro ng bahay.“Yes?” I asked her while cleaning her plate.Yrina is only five kaya medyo makalat pa siya kung kumain ngunit ang utak naman niya ay kakaiba sa ka edad niya kaya tuwang tuwa ang lahat sa kanya kapag kasama namin siya. May mga inside jokes kasi siya na siya lang at si Halil iyong nakakaintindi, wala kaming magawa kundi ang sumakay at tumawa na rin sa kanila.But for some reasons the air is serious. Kaninang pagpasok niya ng bahay ay nagtungo kaagad siya sa silid niya. She didn’t greet me inside she waited for Halil to came home. Pagkarating ni Halil ay kinausap niya ang lalaki, I don’t have any idea what they talked about.Sana naman huwag muna akong ilaglag ni Halil kay Yrine. Masyado pang maaga at babalik kami ng pilipinas. W
HR44We only have two days before our flight to Philippines. I was thankful that Halil has a lot of friends that can help us to process some papers for Yrine. Lahat kami uuwi pwera sa Mama niya na marami raw ginagawa dito sa Australia.Ayaw namang magpaiwan ng dalawa kong kapatid at gusto ring sumama sa akin kung saan akong magpunta. They resigned on their works at baka doon na lang daw maghanap ng bago sa pilipinas. They can manage that since they have their own lives now, ayaw lang talaga nilang lumayo sa akin.Now, we are here at the mall. Nagyaya kasi si Yrine na gusto niyang lumabas at pumunta sa mall para daw bumili ng damit niya. And Halil loves to spoil her, pumayag siya at pinilit ako kaya ngayon nandito kami.He even absent to his work and said ‘the company is okay without me and Yrine is my baby’. He really loves Yrine so much.“Dada, I want that dres
HR45Days passed, we are now finally getting ready for our flight to Philippines. Maaga akong nagising para asikasuhin ang aking anak na tulog na tulog pa rin. Masarap ang tulog niya dahil napapagitnaan namin siya ni Halil. Hindi ko nga alam kung bakit siya dito natulog sa amin kagabi.Iniwan ko muna siya doon para mapuntahan ang mga kapatid ko sa kani-kanilang mga silid. Pagkabukas ko sa silid ni Alyn ay gising na siya. She greeted me and I greeted her back. She’s ready and excited, finally uuwi na kami sa bansa kong saan kami pinanganak at lumaki.Sunod kong pinuntahan si Alice. I saw her busy with her phone. Nang makita ako ay kaagad din naman siyang napaupo sa kanyang kama. Binati niya rin ako kagaya ng ginawa ni Alyn.“Please, stop using your phone and get ready. Ikaw pa naman ang pinakamatagal kung kumilo, Alice.” Ani ko pa.She gave me a smile and thumbs
HR46Nakarating kami sa bahay ng maayos. The whole house was beautiful, hindi ako nagkamali na kinuha ko ang kapatid ko sa paggawa ng bahay namin. Isang yakap ang binigay ko sa kanya at hinalikan siya sa pisngi.“Ate, ako lang ‘to, ang kapatid mo.” She said, ruining the moment.Inirapan ko na lang siya at pinagpatuloy ang pagtingin tingin sa buong paligid. It was really pretty, hindi ko inakala na ganito pala ang kakalabasan ng bahay. Maganda na siya sa disenyo ni Alyn pero mas maganda pa ng ginawa na.Our first day was fun, nagkaroon kami ng family moment. Kinabukasan, maaga akong nagising at nag-ayos dahil sa trabaho ko. Lahat ay isinalin ko na sa secretary ko ang gawain dito para mas madali. Si Halil ay nagising na rin dahil may trabaho na rin siya.“May trabaho ka kaagad, Zey?” tanong sa akin ni Halil.“Oo, I move it he
HR47I retouched my face in front of the mirror inside my office. I applied some make up that I did every time I’m attending my meetings and going to work. Nakasanayan ko na iyon para magmukha naman akong kaaya aya sa harap ng mga business man na nakakaharap ko tuwing may meetings. Especially now that Yusuf is here.I request that the meeting will be held here since this is my first time facing new faces here in Philippine branch. Mag uusap lang naman kami sa stocks and stuffs ng mga materyales para sa mga itatayo nilang mga gusali. We are the suppliers at medyo marami na kaming kalaban ngayon and I don’t wanna lie, Yusuf’s company is one of the biggest in todays. Makakatulong talaga sa kompanya namin if ever magiging successful ang meeting na ‘to.“Miss Zey, they already here, waiting for you at the conference room.” Yenah said.I smiled and nodded. Iyon din ang g
HR48After that day, we meet each other again and again but I can still manage to be professional with him. Hindi ko alam kung ano ba ang kailan niya sa akin at kung bakit niya palaging tinatawagan si Yenah. I always declined it when it was not for business purposes, kung gusto niya akong makausap pumunta siya dito sa kompanya at papahintayin ko talaga siya hanggang sa mainip siya kakahintay.A very long tiring week, lumagapak ako sa hinihigaan ko matapos ang buong linggong makikipagharap kay Yusuf at sa iba pang mga business men. They are really hands on with their businesses kahit pwede naman talagang message na lang.“Mama, are you okay?” malambing na tanong sa akin ni Yrine.The whole week my focus was on our business. Ni hindi ko na nakakasama si Yrine dahil sa pagiging busy ko. Gusto kong bumawi sa kanya ngunit wala pa akong ideya sa schedule ko, hindi ko pa na check kay Yenah.
HR49Matapos magpasalamat ni Mr. Dizon at nagsimula na ang kasiyahan ay umalis na ako sa inuupuan namin ni Halil. Naiirita ako sa nakikita ko, nasa harap lang namin ang dalawang Circassian at ang malanding si Bianca na animo’y ahas kung makapulupot kay Yusuf.Sa isang gilid ako pumuwesto at kumuha ng isang basong wine. Inayos ko ang aking damit. A sweetheart tube fitted dress ang suot ko. Hanggang ibabaw lang iyon ng tuhod ko at hapit na hapit ang aking buong katawan.Sumimsim ako ng wine at kinausap ang isang lalaking lumapit sa akin. Kilala niya ako ngunit siya naman ay hindi ko kilala. We talked about business stuffs, after that Bianca and my eyes meet. Tumaas ang kilay niya at iyon din ang ginawa ko.Umalis ang lalaking kanina kong kausap at lumapit sa akin si Bianca. She gave me fake smile but I rolled my eyes for that. I took a sip and wet my lips.“You’re
HR50“Are you okay?” Halil asked me when I sit back beside him.I can’t hide my smile from what happened a while ago. I felt like it was an achievement for me that I saw them in that situation. Hindi pa ako nagsisimula at kararating pa lang namin ngunit iyon na kaagad nangyari, ni wala pa akong nagagawa ngunit may saya na iyong dala sa akin.“Yes, I am.” Sagot kong nakangiti.Kita ko ang pagkalito sa mukha ni Halil ngunit umiwas na ako ng tingin sa kanya at tinutok ang mata sa stage sa nagkakanta. The party was an old style, sympre matanda na rin ang celebrant. Mga old music ang pinapatugtog at halos lahat ay opm.Nang makita ko ang mag inang Circassian ay tumuwid ako ng pagkakaupo. Kita ko ang paglapit ni Bianca kay Yusuf mukhang kanina pang hinahanap ang lalaki. Tumingin sa gawi si Helena, I gave her I sweet smile that made her rolled her eye balls