Lorraine's POV
"Lorraine, it's time to wake up, my baby."
That voice, that familiar voice.That's the same thing my Mom tells me when she's about to wake me up.
How I missed her voice.
"Lorraine, anak. Gising na."
I slowly open my eyes. If I'm dreaming, please don't wake me up. My Mom is right in front of me, smiling.
"Good morning, Lorraine Serenity." she sweetly said. Mabilis akong bumangon at niyakap siya.
"Mom! Is it really you? Ikaw ba talaga ang Mommy ko?" umiiyak na tanong ko habang yakap-yakap siya
LORRAINE'S POV (Rain)I've already watched a lot of movies before na may ganitong situation kagaya ko. Pero sa napapanood ko, lalaki at babae ang natatrapped at hindi babae lang gaya ng kalagayan ko ngayon.Palaging magandang babae at hot at gwapong lalaki ang natatrap. Pero bakit wala man lang akong makitang lalaki rito?How can we start our romantic love relationship in this nowhere to be find Island? Tell me how? Ghad! This is so much frustrating. Mababaliw na yata ako at kung ano ano na ang mga iniisip ko.Malapit ng dumilim pero nandito pa rin ako mag-isa sa islang 'to. Asan na ba si Mr. Lee? Ang mga bodyguards ko? Kailan ba nila ako balak hanapin? Kailan ba ako makakaalis
LORRAINE'S POV (Rain)Hinayaan lang namin dalawa ni Ash na mamayani ang tunog ng pilantik ng mga kahoy na tinutupok ng apoy. Pareho lang kaming nakatingin sa dagat at pinapanood ang paunti-unti ng pagsikat ng haring araw.Matapos ko siyang yakapin kanina ay naupo lang kaming dalawa dito sa harap ng apoy at wala na kaming imikan. Siguro sobrang awkward non for him dahil ang alam niya naman ay hindi kami magkakilala.Hindi na rin ako masyadong nilalamig dahil pinasuot niya sa akin 'yung tuxedo niya. It doesn't smell like his usual scent, dahil amoy pawis na ito. But it doesn't smell bad either.Mula sa dagat ay ibinaling ko ang tingin ko kay Ash na naka unat ang mga paa habang nasa likod niya naman nakatukod ang dalawang kamay niya.&nb
ALEXANDER'S POV (Ash) I didn't know that attending that birthday celebration of Mr. Matteo Wendelin will make me trapped on this nowhere island. Kung alam ko lang talaga hindi na sana ako umattend pa, total wala rin naman akong nakuhang magandang sagot sa matandang tumulong sa amin. Psh. Kung masama lang akong apo, sinisi ko na si Lolo sa nangyaring 'to. Hindi rin sana ako matatrapped dito kasama 'tong si Ms. Wendelin. I don't know if it's a good thing or not. Saglit akong napa sulyap sa kanya bago ko muling ibinalik ang tingin ko sa dagat. Matapos ko siyang sungitan kanina ay lu
LORRAINE'S POV (Rain) I have never been nervous in my whole life like this before. Pakiramdam ko ay ito na yata ang pinaka matagal na segundo sa buong buhay ko. I can't turn away my gaze to Ash while he's intently looking at me. Parang any moment ay hihimatayin ako sa sasabihin niya. Hihimatayin ako sa mga nakakailang niyang titig! Come one! Turn your gaze away, dude! Did he really recognize me as Rain? Oh no! This can't be. "You look exactly my girlfriend," sambit niya na ikinagulat ko. What the hell? "You look exactly like Rain," dagdag pa niya na mas kinagulat ko at ikinalaki ng mga mata ko. Siguro kung may ilal
LORRAINE'S POV (Rain) "How can you say if you're falling for someone, or you already fall for someone you just met at hindi pa kilala ng lubusan?" he asked and looked at me smiling. Napalunok ako. Hindi nga kaya nafall na 'to sa'kin agad-agad? But that impossible naman siguro dahil ikinuwento niya sakin na may girlfriend daw siya at Rain pa nga ang pangalan diba. Which is technically me rin naman. "I don't know, why are you asking me?" balik na tanong ko rin not answering his questions.
LORRAINE'S POVIt's been three days simula ng makalabas ako ng ospital at three days na rin akong nananatili rito sa bahay at walang labas-labas. Hindi kasi ako pinapayagan ni Liam dahil kailangan ko pa daw na magpahinga.Bored na bored na nga ako dito e, wala akong magawa kundi ang manood ng TV, matulog, at kumain. Gusto ko ng lumabas. Gusto ko ng makita si Ash. Argh! I can't deny it, namimiss ko na siya."Liam, wala ka bang gagawin ngayon? Hindi ba may pasok ka, bakit hindi ka pa bumalik sa States?" tanong ko kay Liam, nasa harap ko siya at nagbabalat ng mansanas. Nandito kami sa sala at nanonood ng TV.Simula ng umuwi ako dito sa bahay, sobra-sobra na ang naging pag-aalaga niya sa'kin. He'
RAIN'S POV (Lorraine) "Ano ba kasing naisipan mo at nagpaulan ka?" tanong ko kay Ash, nakaupo siya sa kama ko habang nakatayo ako sa harap niya at pinupunasan ang buhok niya. Pagkatapos kong maligo ay pinaligo ko na rin at ito ngayon, pinapatuyo ko ang buhok niya. "How long have you been waiting outside?" tanong ko. "5 hours," sagot niya. Gulat na napahinto ako sa pagkuskos ng buhok niya at hinarap siya. "You're standing there for two hours? Tapos hindi ka man lang sumilong ng umulan?" takang tanong ko, tumango naman siya na parang bata atsaka tumingin sa a
RAIN'S POV (Lorraine) I can't help but to just close my eyes while Ash is kissing me gently. Oh Ghad! I can already feel butterflies inside me and my heart is abnormally beating so fast. And hearing him moan my name, he's turning me on. We were both gasping and chasing our breath when our lips parted. Why the hell is my mind shouting for more? Damn it! This is crazy in a major way. Ash's stil intently looking directly in my eyes. Damn those eyes, it's hypnotizing me and damn his lips and kisses — it's addicting. "I want to kiss you, Rain," he said huskily, "I want to kiss every inch of you because I missed you so damn much." He looked in my lips and touched it using his right hand, while he