Chapter 37

"Damn! Why are you so pabigat!" I complaint.

I felt his chest vibrated kaya alam ko na tinatawanan niya na naman ako. Pinalo ko naman siya sa dibdib at halos magkanda kuba-kuba na ako sa kakaalalay sa kanya.

Inayos ko ang braso niya sa balikat ko at muli ko siyang inalalayang maglakad. We're on our way to his condo unit. Hindi na nga kami nakasama sa celebration kanina kasi he needs a rest. Napapangiwi pa nga ako kasi his injured leg is turing into purple na.

Nagamot na rin ang injured leg niya so he only need is to rest. I volunteered myself to take care of him and at first, he refused. But I keep on pursuing him kaya he gives up na lang at hinayaan na ako.

"Just go home. Kaya ko na ang sarili ko," he said.

Tumigil naman ako sa paglalakad at masama siyang tiningnan. "You're being pabigat na nga tapos ang tigas pa ng ulo mo. Don't be so hard headed Wyatt. I'm struggling na nga tapos pinagtitripan mo pa ako," inis kong sabi.

He wagged h