Chris
Hindi ko magawang alisin si Jazmine sa mga mata ko, kahit na sandali. Gusto kong busugin palagi ang mga mata ko mula sa pagtitig o pagtingin lamang sa kanyang magandang mukha.
Habang tumatagal, inaamin kong ayaw ko na siyang nawawala sa aking tabi. Gusto ko palagi ko siyang nakikita at kasama. Hindi ko na rin alam kung nasanay lang ba talaga akong kasama siya palagi o mayroon na itong ibig sabihin.
Bagay na labis na nagpapagulo rin sa aking isipan.
I am becoming addicted to her, to her smell, to the shampoo she uses that I smell from her hair every time the wind blows it, to her smile, to her beautiful voice and her laughs like music to my ears, to everything about her, I was addicted and completely drowning.
At kanina, hindi ko rin alam kung bakit naisipan kong magpunta sa guest house kung nasaan siya. At mas lalong hindi ko akalain na pagtatagpuin kami roon. Hindi k
JazmineIlang araw na akong nakakulong lamang dito sa aking kuwarto. Ayoko kasing lumabas ngayon kahit na sabihing sandali lamang. O sisilip lamang d'yan sa may bayan.Ayoko.Dahil may iniiwasan akong tao.Paano kasi, iniiwasan ko si Chris.Oo, si Chris.Hays!Bakit ko ba kasi nagawa ang bagay 'yun? Bakit naman kasi masyado akong nagpadala sa nararamdaman ko noong araw na iyon?Hindi ko tuloy magawang harapin ito ngayon. At mas lalong hindi ko siya magawang tignan sa kanyang mga mata oras na muling magkita na kami.Argh! Hindi ko mapigilan ang mapasabunot sa aking sarili bago muling ibinaon ang aking mukha sa unan at parang tanga na nag pagulong-gulong aking higaan.Nahihiya ako sa aking ginawa! Parang pakiramdam ko, bigla-bigla eh nawala ang aking pagkababae.Eh paano ba naman kasi!Waaaah!B
Jazmine"A-Ano?" Gulat na gulat na tanong ko na halatang hindi makapaniwala sa narinig.Ibig ba niyang sabihin...gusto niya rin ako?Pero, p-paano? Kasi sa nakikita ko at sa mga pinapakita naman nito nakaraan, tila ba ako lamang ang palaging apektado sa aming dalawa.Oo, nagawa man nito akong halikan. Pero marahil natukso lamang ito at hindi naman talaga kami parehas ng nararamdaman. Hindi ba?Ngunit bakit sinasabi niya sa akin ang lahat ng ito ngayon? Naguguluhan na tanong ko sa sarili.Muling nanumbalik sa realidad ang aking isipan nang muli ako nitong hawakan sa mga kamay ko.Agad na nagkasalubong ang aming mga mata. Muli itong napangiti sa akin at tumayo siya."I have something for you. Come!" Sabay aya nito sa akin at kahit na wala pa naman akong sinasabi kung pumapayag ba ako o hindi ay basta na lamang niya akong hinila paalis muli sa boulevard.Teka saan ba niya ako dadalhin?&nb
JazmineNagising ako kinabukasan na wala si Chris sa sofa kung saan ito natulog kagabi.Oh, wag kayong mga malisyoso at malisyosa, hindi kami nagtabi sa pagtulog. Kahit naman may nararamdaman ako para kay Chris, alam ko parin naman kung hanggang saan lang ang limitasyon ko.At mas lalong hindi dapat ako ang unang maging dahilan ng tukso sa aming dalawa, na alam kong pagsisisihan lamang namin sa huli.Nag-inat ako bago napahilamos ng palad sa aking mukha.Finally, it's been a while since I've felt this feeling.Ang gaan lamang sa pakiramdam.Para bang pinaghalong tagsibol at tag-ulan.Wala kang ibang mararamdaman kung hindi kapayapaan. At ang tanging amg kwarto na ito ang nagsisilbi kong yakap sa mga sandaling ito.Hindi ko mapigilan ang hindi mapangiti sa aking sarili at walang sabi na niyakap ang unan na nasa aking tabi.Naalala ko kasi ang ginawang pakulo ni Chris kagabi. He's so sweet talaga.Kaya lang,
Jazmine"Pwede bang sabihin mo sa akin kung bakit bigla ka nalang na tahimik diyan?" Tanong nito noong matapos na kami sa pagkain.Simula kasi noong lumabas ako ng banyo kanina, hindi ko na siya masyadong kinikibo."Please." Pagkatapos ay hinawakan niya ako sa aking kamay na nakapatong sa ibabaw ng lamesa."Pwede ko bang malaman? May nagawa ba akong hindi dapat? Sumobra ba ako sa limitasyon kaya---""I'm okay, Chris." Putol ko sa kanya bago ito binigyan ng assurance smile. Pagkatapos ay binawi ang aking kamay na hawak niya."B-Baka masyado lang akong napasarap sa tulog kagabi kaya iba ang effect ngayon." Pilit na pinasisigla ko ang aking awra.Mataman na tinitigan lamang ako nito sa aking mukha. Bago napatango."Alright." Tipid na wika niya. "May gusto ka bang puntahan? Or gawin? Worried lang ako, Jaz. Hindi ka naman kasi ganyan. Nakakakaba kapag tumatahimik ka na. Nangangahulugan lamang na maraming gumugulo sa iyong isipan." D
Jazmine Ilang buwan ko pa kayang pilit na tatakasan ang buhay na sana ay panghabambuhay na akong hindi na guguluhin pa. Ngunit sabi nga nila, walang permanente sa mundo. Lahat may hangganan, lahat natatapos. Kung ngayon man ay masaya, maaring bukas hindi na. Kung sa ngayon ay puro pagdurusa at sakit, maaring bukas tapos na. Kaya alam ko at naniniwala ako, na lahat ng mga nararanasan ko ngayon ay matatapos din. Dahil tiyak ko na maaaring bukas o makalawa ay matutunton na ako ng aking mga magulang o maging ni David. Ngunit sa ngayon ay ayoko na munang guluhin ang aking isipan. At ganoon din sa kung ano man ang meron kami ngayon ni Chris. And speaking of Chris, mas lalo ko pa itong nakikilala, ganoon din naman ito sa akin. Alam ko na ang mga bagay na gusto nito at maging ito sa akin. Habang tumatagal ay mas nagiging panatag na lalo ang aking loob rito. Masaya akong napapasaya ko siya. Masaya ako na ako ang dahilan ng bawat pagtawa nito sa bawat a
Jazmine"Can you please stop staring at me like that?" Saway ko kay Chris habang napapailing ngunit may sumisilip naman na ngiti sa gilid ng aking labi."What? Inaano ka ba ng mga mata ko?" Pamimilosopo naman nito. Halatang sinusubok na naman ang kilig ko."Just--- just please, stop it." I frowned."I can't." Sagot naman niyang muli habang naka ngiti. "I cannot stop it. Ang sarap mong titigan eh."Napapikit ako ng mariin. Jusko po! Bakit naman kasi ganito itong lalaking ito? Papatayin yata ako sa kilig palagi."Kapag hindi ka pa rin tumigil diyan, h-hahalikan kita!" Pagbabanta ko. Napatawa ito.Noon ko lamang din na-realized ang sinabi kong iyon. Bakit ko nga ba nasabi 'yun? For sure hindi naman siya matatakot doon. Tss!"Oh, please. I will kiss you back then, with love and care." Sabay kindat pa nito sa akin."Waaah! I hate you!" Sabay suntok ko sa braso nito at nag walk-o
ChrisI couldn't help but smile when I wake up this morning, feeling more excited to be with Jazmine.It's been three days simula nang pumayag siya na sa iisang Hotel na lamang kami mag-stay, kung saan ako naka check-in.I guess, wala na akong mahihiling pa kung hindi ang sulitin ang bawat minuto at segundo na kasama ko siya.Hindi ko rin alam kung hanggang kailan ko siya makakasama, pero para sa akin, lahat ng alaala na meron kaming dalawa sa islang ito ay dadalhin ko hanggang sa huling sandali ng aking buhay ko.I groaned.Hindi dahil sa frustrated, kung hindi dahil sa kakaibang saya na nadarama, noong maalala ang aming mainit na muling pinagsaluhan kagabi.I owned her last night, every night. At hindi lamang isa, hanggang dalawang beses o tatlo, maraming beses na.Inaamin kong mali ako sa part na hindi ko pinigilan ang sarili ko. Nagpadala ako sa init ng katawan, sa kapusukan, pero iyon ay
Now playing: Pano by Zack TabudloChris"You know what? Ikain na lang muna kaya natin ito, ano? Medyo nagugutom na rin kasi ako eh." Sabay himas ni Nikki sa kanyang tyan.Hindi ako kumibo at tinignan lamang siya sa kanyang mukha.Hindi pa nga rin pala kami nakakapag almusal, lalo na si Jazmine.Kahit na alam kong may ibang kasama siya sa mga sandaling ito, siya parin ang inaalala ko."Saan ba may malapit na at masarap na kainan dito for breakfast?" Tanong ni Terrence na halatang pinagagaan din ang atmosphere.Still, hindi parin ako kumikibo ngunit agad na napamusyon ako sa may unahan, kung saan mayroong malapit na Hotel at the best ang menu nila for breakfast.Minsan na rin kasi kaming napadpad doon ni Jazmine.Pagdating namin roon, ay agad na lumapit sa amin ang dalawang waitress para kunin ang aming order.Hinayaan ko na lamang 'yung dalawa na mag order para sa akin. Habang ako naman ay nalulunod pa rin sa