Umuwi ako ng apartment na sobrang pagod. Ang dami kasi naming ginawa pagkatapos ng fitting kanina. May maliit din na problema tungkol sa budget naming kasi nga ang kalahati ay nabili na nila doon sa gown na sinira ko. Bakit kasi hindi muna ako pinaalam sa gumagawa sila ng gown ng sila lang? Paano naman nila nalaman ang measurements ni Kristina, aber?! Sagot naman nila, hindi nila alam na may fitting pala na magaganap, kinunan lang nila ng base ang dating measurements ni Kristina noong nakaraang taon.
How can they not know the fundamentals of making a gown? Alam naman nila na importante ang measurements kaya bakit gumawa sila ng gown gamit ang measurements ni Kristina last year? Kaya ayon, pinagmumura ko silang lahat. Wala silang nagawa kundi ang isauli ang nakuhang pera sa budget gamit ang sarili nilang mga pera. Buti naman dahil kung hindi, baka gawin ko rin sa kanila ang ginawa ko kay Zia.
Binuksan ko ang pintuan at bumungad sa akin si Munde at Bulaklak na nanonood
Hello icebabies! I hope you're enjoying my book. Please support my book by leaving a review. Gusto ko malaman kung anong tingin niyo sa book ko, lablotsss! Muahhh!
Dahil ginabi si Bulaklak sa amin ay dito ko na lang din siya pinakain. Mukhang ang dami pala nilang pinuntahan ni Munde ngayong araw, eh hanggang natapos kami kumain ay hindi pa rin siya natapos kakadaldal sa mga lugar na pinuntahan nila. Ako naman ay tahimik lang na nakikinig sa masaya niyang pagnanarrate sa mga nangyari.“Late na, matulog ka na baby.” Sabi ko at dinala siya sa kwarto niya. Siguro dahil na rin sa ang daming ginawa nila ay naubos ang energy niya kaya naantok agad siya nang inihiga ko na siya sa kama. Ilang minuto lang ang lumipas ay nakatulog agad siya kaya lumabas na ako ng kwarto.“Iza, may sasabihin nga pala ako.” Napatingin ako kay bulaklak na may mabigat na ekspresyon sa mukha.“Ano?” Tanong ko at pumunta kami ng sala para mag-usap.“Tumawag sa akin kanina ang principal ng dating school na pinasukan ni little Z.” Pa-una niya.“Bakit? Anong sinabi niya?” Tanong ko at n
Munde’s POV:“Yes!” Bigla kong sigaw nang nasiguro ko ng umalis na si Mommy. Napasayaw-sayaw pa ako sa saya pagkatapos ay pumasok na sa room ng may malaking ngiti na tagumpay. Hehehe, salamat naman at hindi pa ako nakatransfer!Pero sabi ni Mommy ay maghahanap pa raw siya ng paraan para matransfer ako. Sana hindi siya makahanap. Kailangan kong kausapin ulit si Dad mamaya tungkol kanina. Para sigurado na talagang hindi ako matatransfer!“Mundo!” Bumagsak ang ngiti ko nang marinig ko na naman ang sigaw na iyon.“Munde.” Pangongorek ko sa tawag nila sa akin. Ilang beses ko bang kailangan e-correct ang pangalan ko sa kanila? Para silang sirang plaka paulit-ulit na lang mundo, mundo! Sabing Munde eh!Hindi ko na lang sila pinansin at hinanap si Aira sa room at nakita ko naman siyang naka-upo mag-isa sa gilid. Hindi siya naglalaro ng kung ano-ano ‘di tulad ng iba ko pang mga classmates. Nakatingin lang siya
Devan’s POV:“Sir, here’s the result of the investigation.”Napahinto ako sa pagscan ng reports at napa-angat ng ulo. It was Assistant Lee who came in with a folder in his hand. Tumigil ako sa ginagawa ko at tiningnan ang folder na nasa kamay niya. He’s pretty good finding out things, to think he’s finished investigating this early. I am very satisfied. Tumango ako sa kaniya para ireport kung ano ang contents ng investigation nila.“Well, her name is Adeloiza Agnello, currently twenty-four years old. She’s the daughter of the former President Mrs. Dianne and the current President Mr. Matheo of the Virden Company. Apparently, five years ago she lost her position as the heiress and was kicked out after getting involved in a scandal. She left the country after that. She also has a son, Munde Zeon Agnello, five years old and was born in Los Angeles. About the father of the child, we’re still on it.&
Adeloiza’s POV: Hawak ko ang card na binigay ng Principal sa akin kanina habang naglalakad ako papasok sa building. Kung pwede lang ay tatawag na ako ngayon din para makausap ang taong iyon at nang maitransfer na si Munde. Pero sabi niya ay sa hapon lang tatawag kasi nga busy daw ang taong iyon sa umaga. Haysss! Irita kong binalik sa pouch ko ang card. Wala akong magawa, kung mamaya edi mamaya! Pumasok ako sa room at bumungad sa akin ang mga kateam ko na busy na nagchachat. Napatingin sila sa akin isa-isa nang napansin na nila ako. “Leader? Ba’t ang dilim ng mukha mo?” Tanong sa akin ni Hannah na binigyan lang ako ng nakaka-awang tingin. I rolled my eyes at her and put my bag on the chair. “Ano bang pinag-uusapan niyo? Ang bibigat ng ekspresyon niyo sa mukha.” Casual na tanong ko at binigyan sila ng tingin. Napatingin sila sa isa’t-isa at sumagot. “Leader, may rumors na kumakalat sa department natin.” Bulong sa akin ni S
Pagkatapos ng lunchbreak ay nagpatuloy na naman kami sa paggawa ng gown. Natapos na sa pagtahi, mga exterior designs na lang ang gagawin. And because it’s the most important part of our gown, we will probably spend two days or more completing it. “Leader, this design is so tricky. Paniguradong matatagalan tayo dito.” Sabi sa akin ni Alyn habang tinuturo ang likod ng gown na hindi niya pa nasisimulan. Nakita ko kung paano siya namroblema habang nakatingin sa sketch at sa gown nang paulit-ulit. “Of course. Matatagalan talaga tayo diyan. But be patient. Kaya niyo ‘yan.” Casual na sabi ko sabay tingin sa harapan ng gown. Ang likod kasi na design ay konektado sa upper bust ng d****b. The color we chose is royal blue and the lower part of the gown ay iyong nagkablack. We also took our dying the lower part with black to achieve this kind of effect. ‘Yong black sa baba tapos unti-unting nagkablue sa itaas. “I can already imagine it. This will look absolutely fabulous
“Daddy!” Agad na sigaw ni Munde at gusto na sanang bumaba para lapitan siya. Hindi ko hinayaang makababa siya at hinigpitan ang pagkakayakap ko sa kaniya. Nagpumilit siyang bumaba pero hindi ako pumayag.“Excuse me sir, bakit nandito ka?” Malamig na tanong ko. Tiningnan ko ang buo niyang pagkatao. Mula sa sobrang itim niya na buhok at sa kaniyang mga matang kulay putik. Hindi iyon dark kundi light brown. Kahit gabi na ay naaninag ko iyon. Mayroon siyang matangos na ilong at manipis na labi. Maputi siyang tao kaya naiisip kong nahaluan ang dugo niya ng iba pang lahi.Kahit na aaminin kong maganda ang hubog ng hitsura niya at iyon mismo ang dahilan kung bakit naakit ako sa kaniya nang gabing iyon. Sobrang nakakaakit talaga na kahit isang sulyap lang sa kaniya ay kakabog na ang dibdib ko sa kaba. Kabang hindi ko nagugustuhan na nararamdaman ko sa g*gong ‘to!Pareho kaming pinagmamasdan ang isa’t-isa, iyong tingin niya ay dumapo s
“Go to your room.” Bulong ko kay Munde na agad namang lumingo-lingo ng malakas at niyakap ang hita ko. “No! N.E.V.E.R!” Malakas na sigaw niya. I furrowed my brows before massaging my forehead because of a headache. “Huwag matigas ang ulo. Go. Now.” Diin na utos ko at tinuro ang kwarto niya. He gave me a pitiful look and showed me his teary eye. Ughh! Alam kong cute ka pero ‘wag naman ngayon baby! “Please?” Sabi niya ulit. Tinigasan ko ang konsiyensya ko at lumingo. “Son, go to your room first. Mag-uusap kami ng Mommy mo. You’re a good boy right?” Napa-angat ang ulo ko at sinamaan ng tingin ang lalaking puno ng kayabangan sa katawan. Puro pa siya ngisi na parang timang. “He’s not your son-“ Bulyaw ko pero pinutol iyon ni Munde. “Yes! I’ll go now, Dad!” Tiningnan ko ang silang dalawa. It looks like they’re secretly exchanging messages with their eyes at sila lang ang naka-intindi. I looked at the pair of father and son behaving suspiciou
Mabilis na dumaan ang tatlong araw. Naitransfer ko na si baby sa ibang skwelahan. Noong una ay nagpumilit siyang hindi pumasok dahil ayaw niya, pero pinilit ko siya. Kahit labag sa kalooban niya ay pumayag na siyang pumasok.“I’m sorry darling. Make some new friends here if you want. Mas dadami friends mo. Ayos ba?” Ngiting saad ko sa kaniya habang hinaplos ko ang ulo niya. Hindi siya kumibo sa sinabi ko kaya napahinga ako ng malalim. Lumuhod ako sa harapan niya at tiningnan ang malungkot niyang mukha.“Don’t make such a grumpy face. Papangit ka niyan.” I ceased my eyebrow and forced a smile.“Okay.” Walang gana niyang sagot sa akin. I gently kissed his forehead at tumayo na.“Pumasok ka na. Pumasok na ang mga bago mong classmates. Be good okay?” Sabi ko na lang at bahagya siyang tumalikod at umalis na. Tiningnan ko ang nakabagsak niyang balikat na nagmistulang ang lungkot niyang tingnan sa likod