-------------------------------
Sa punto d’ bista ni Liah.
-----------------------------
Medyo nakalimutan ko na ang kahihiyan ko last time. Bale, hindi muna ako nagpakita kay dean at good thing dahil wala kaming klase sa kanya that day. Isa pang good thing ay cancelled ang meeting at ngayon ito gaganapin, I mean mamaya.
Naalala ko na naman kung paanong sobrang ingat na ingat ako na hindi sila magising pagkabalik ko ng unit that time. Nagising kami alas sais ng umaga, nagbreakfast ng sabay-sabay. Naunang magpaalam si Justin dahil may klase pa siya. Si Maurice naman bumalik na sa kwarto niya at sinama niya si Lore, anyway matanda na sila. I’m sure alam nila kung anong ginagawa nila. Hindi ko sinasabing may gagawin
------------------------------- Sa punto d’ bista ni Liah. ----------------------------- May biglang nag-doorbell sa labas ng aking kwarto. Pambihira sino na naman ang istorbong iyon?! Madaling araw na ah, ano aswang, hindi uso tulog? Napilitan akong isuot pabalik ang roba ko na aking hinubad bago ako matulog. Sinuot ko ang feather slipper ko atsaka tumungo sa pinto. Pagkasilip ko wala namang tao sa labas. Tumalikod na ako para bumalik sa kwarto saka naman biglang tumunog ulit. Ayun wala talagang tao sa labas ng monitor. Bigla akong nilamig, hindi kaya minumulto ako? Alam niyo iyong kwento ng mga killer ghost na tuwing pag patak ng alas tres ay nagpapakita sila sa biktima. Ganitong-ganito ang eksenang iyon eh. Huminga ako nang malalim at hinintay
------------- Sa punto d' bista ni Liah. ------------------ Padabog akong bumalik ng kwarto. Binuksan ko ang cellphone ko at may spam message akong natanggap, walang mukha, malamang dummy account. Binuksan ko pa rin kahit dummy para tingnan kung anong kwenta ng chat sa akin. ‘I’m back. I want to see you again.’ Hindi maganda ang kutob ko sa isang ito. Dummy or what, mukhang alam ko kung sino ang may-ari ng account. Kung nandito na siya, ibig sabihin ay nakabalik na rin ang ahas na iyon mula sa gubat. Taena nila huwag silang papakita sa akin dahil kahit magtatatlong taon na ang lumipas hindi ko nakakalimutan ang ginawa nila sa akin. Nag-ring naman ang phone ko, wala ako sa mood na sagutin sana
------------------------ Sa punto de bista ni Liah -------------------------------- Nag-inat ako bago tumayo sa higaan. Tumayo ako at dinalaw ang tanim ko sa may maliit na Teresa ng unit ko. Oras na para diligan ko ang paborito ko na bulaklak, iyong gumamela. Minsan kinakausap ko rin sila gaya ngayon… “Sana mamulaklak pa kayo nang marami, hindi iyong mas nauuna pang magsangay-sangay ang tinanim ko na sama ng loob.” Speaking of sama ng loob, mukhang wala akong bagong punla na mapagtataniman. Confirm na nandito na ang b****a at kolektor ng b****a, nakasabay ko sila sa elevator ng main building kaya parati na akong sa staircase dumadaan. Nasisira ang araw ko kapag nakikita ko ang mukhka n
------------------------------ Sa punto d’ bista ni Liah. -------------------------------- Bago pumasok sa unit ni dean ay napalingon ako sa unit ko at unit ni Maurice, haysstt ang sabi ko ay susunod ako kay Lore para panoorin ang game niya, yet nandito ako kasama si dean. Pangatlong beses ko na rito sa unit niya at ewan ko bakit ba ang komportable ko kay dean, tho alam ko naiirita na sa akin itong si gurang despite his arrogant poker face at nakakainis na tabas ng dila niya ay pakiramdam ko ligtas ako sa kamay niyang mainit at malambot. I think he is one of the few people na sinasabi sa akin kung ano ang honest na paghuhusga nila sa akin. “Sit down,” aniya sabay hawak sa magkabilaang braso ko at inalo ako paupo sa sofa. Umalis siya at pagbalik n
----------------------------------- Sa punto d’ bista ni Maximillan. ------------------------------- Mabigat ang talukap ko dahil hindi ako nakatulog nang maayos kakaisip kung nasobrahan ba ako sa sinabi ko kay liah kahapon. Hindi ko rin alam bakit galit na galit ako kahapon, I know na player si liah at isa lang ako sa target niya at titigilan rin niya ako kapag nasatisfy na siya. Ang weird dahil ayaw ko na may kausap siyang iba at sobrang kaswal niya lang sabihin ang salitang ‘love’ at ‘like’. Arrgghhh!! Napakusot na lang ako ng buhok ko, bakit ba ako nagkakaganito? Why do I feel guilty after seeing her face, bakit kasi lumingon pa ako bago umalis nakita ko tuloy na nakatayo lang siya sa labas at nakayuko. Bakit hindi siya nakipagtalo gaya ng da
-----------------------------Sa punto d’ bista ni Liah.----------------------------Good thing na pumunta ako sa office niya ngayon, didn’t expect na papayag siya sa lame na excuse ko para lang mag-stroll sa school festival. Mukhang good mood siya ngayon, baka badtrip siya kahapon tas nairita pa siya sa akin kaya nauwi sa alitan, anyway, what matters is hindi kami awkward sa isa’t isa.Unang pinuntahan namin ay food stall na nakahilira sa kahabaan ng gate 1 as food area, sa gate 2 ang booths samantalang empty space naman ang gate 3 for safe and less hassle exit ng visitors. Open kasi ang university sa outsider, also gamit na gamit itong foundation celebration to lure visitor para mag-enrol or mag transfer sa Elysian.
------------------------------ Sa punto d’ bista ni Liah. ------------------------------ Tumikhim ako at sabay na inalis ang parehong kamay nila na nakahawak sa akin. Ano ba ang tingin nila sa akin, paslit na mawawala? “What do you think you two are doing? Hindi tayo nagfi-film ng love triangle drama rito.” “My bad, tehee~~~ sorry na baby Liah. Bakit ayaw mo na magpahawak ngayon?” anas ni Arvin habang masusing tinitingnan ang mata ko, napatutop siya bigla. I swear, ayokong nakikita iyang ganyang reaction niya. “Don’t tell me affected ka pa rin kay Juvilan?”
-------------- Sa Punto d bista ni Liah. --------------------- Sunday ngayon at nandito ang mga ulupong nambubulabog sa akin. Kumpleto nga ang mga baliw eh akala mo nagbabakasyon grande dito sa unit ko. “Lagi kayong nandito, doon naman tayo sa unit ni Maurice.” Nakapameywang na saad ko, hindi pa ako nakakpag general cleaning sumugod na sila. Pinagsiksikan ko tuloy mga labahan ko na damit kasama ng nalabahan na pero hindi ko pa natutupi. Nakakainis papalaundry ko na lang ulit lahat at magtutupi na talaga ako pagkatayo. Hindi naman kasi hotel ito kaya walang cleaning service dito. Ang sabi ni dad ay matuto raw kaming mamuhay ng payak, I wonder kung naghihirap na ba kami kaya inaalisan na kami ng luho.