Chapter 25

Sinalubong ako ng yakap ni papa pero si mama ay nasa likod niya lamang. Umiyak ako sa braso ni papa habang inilalapag ng mga nag hatid ng urn nila lola at lolo. Hinaplos ni papa ang buhok ko at pinatahan ako pero walang tigil ang pag buhos ng luha ko.

"Anak."

"P-Papa wala na sila." Sumbong ko sa kaniya kahit alam naman niya.

Tumikhim si mama akala ko ay gusto niya akong yakapin pero binalingan niya si papa at parang nag usap sila gamit ang mga mata.

"Emelda 'wag ngayon," sabi ni papa, "pag hilomin muna natin siya."

"Ano po iyon papa?" tanong ko.

Nakita ko kung pa'no umiling si mama ng ngitian ako ni papa at inilingan rin. Lumabas na si mama at sinundan ko lang siya ng tingin.

Wala bang yakap ma?

"Anak sana maintindihan mo kami pag sinabi na namin," sabi ni papa.

Kinabahan ako at napatingin sa pala sing-singan ni papa. Matagal ko ng hindi nakikitang suot niya ang sing-sing nila ni mama.

"H-Hindi na k-kayo okay ni m