Chapter 39

Chapter 39

(Back to present time)

Hindi mahanap ni Yvonne ang kaniyang boses. Namomroblema siyang napatingin kay Roi at sa tatlong lalaking nasa harapan nila.

“There still a lot of days left, what will you do with them? I'm curious,” pagbasag ni Roi sa katahimikan.

Kasalukuyan silang nasa living room. At hindi malaman ni Roi kung bakit pati siya ay nadamay at kinailangang ipatawag ng kaniyang amo.

“Should I just kill them, then bury their bodies under the mansion?” seryosong wika ni Yvonne.

Dahilan para mapalunok at mataranta si Roi. “Don’t even think about it, El Dorado will come for our heads if you did,” nakangiwi niyang saad para baguhin ang isip ng kaniyang amo.

Yvonne let out a laugh. “Who cares, that way I can get to keep these three for an eternity,” pabiro nitong saad at wala ng nagawa pa si Roi kung hindi ang mapasampal sa kaniyang noo.

Mas lalong lumakas ang pagtawa ni Yvonne. Nagbibiro lamang naman siya, natutuwa lang siyang asarin si Roi. Maging ang tatlong lalaki