Chapter 17

Chapter 17

Pumupungas pungas ang mga mata ko nang masikatan ng araw. Dahan-dahan akong bumangon, naramdaman ko pa ang paghigpit nang pagkakayakap sa akin Tyler.

I giggle when he pulled me towards him, the main reason why my body meet the bed again. “Babangon na ’ko, Ty.”

“No . . . you can't. I want to be with you much longer,”

“May pasok ka po ngayon, remember?”

Mas humigpit ang kapit niya at parang batang nagmamaktol. “I’ll stay here, wala namang magagalit kung a-absent ako.”

Hinawakan ko ang buhok niya at mahinang sinabunutan. “Tigilan mo ’ko baka gerahin na naman ako ng sekretarya mong si Gabriel.”

Napabuntong hininga siya bago bumitaw. Mukhang na-trauma na siya last time. Dati kasi nang biglaan siyang mag-leave sa trabaho ay nanggalaiti si Gabrielle at sinugod siya rito sa bahay at kinaladkad papasok sa opisina, kahit pa naka-pajama lamang siya noon.

Matapos mag-hilamos at mag-toothbrush ay bumaba na ako sa kusina. Ipinagluto ko lamang ang tatlo nang umagahan nila, cereal na