Share
Chapter 21
Kaugnay na kabanata
Hiding Tyler Montero’s Triplets Chapter 22
Chapter 22Makalipas ng araw na iyon ay wala muling pansinan, o mas magandang sabihin na hindi ko pinapansin si Tyler ni tapunan siya ng tingin ay hindi ko ginawa. “Ingat sa pagpasok sa school, magaral ng mabuti mga anak. Xy take care of your brothers okay?” Napangiti ako nang tumayo at sumaludo sa akin si X na sinegundahan naman nang kaniyang mga kapatid. “We’ll be going na po.” Hinalikan ko sila isa-isa sa noo bago ihinatid sa pinto. Kumaway pa ako ng tuluyan silang makapasok sa sasakyan. Sumilay ang matamis na ngiti sa labi ko at nanlalaki ang mga matang lumapit sa sasakyan nang dumungaw ang ulo ni Lualhati mula doon. “Lui!” hiyaw ko bago ito binuhat at niyakap ng mahigpit. “Kaunti na lang talaga, iisipin ko ng inaagaw mo ang anak ko sa ’kin.” Napairap akong napatingin kay Uno. Siya nga pala ang sumundo sa tatlo dahil hiling daw ni Lualhati na makita si Y. Pinayagan ko na lamang sapagkat mga bata pa naman sila at may tiwala naman ako sa mga anak ko. Inismiran ko siya. “P’w
Hiding Tyler Montero’s Triplets Chapter 23
Chapter 23“Hey! Watch where you’re going!” Mabilis akong nabalik sa ulirat nang may malakas na busina akong narinig, hanggang sa nagsunod sunod pa ang pagbusina sa unahan at likuran ng kotseng minamaneho ko. “Sorry . . . . ” Iyan na lamang ang nabigkas ko sapagkat gulong gulo ang isip ko ngayon. Tyler's bitch is pregnant. Iyong obgyne na mismo ang tinanong ko para makasigurado at hindi nga mali ang isinagot sa akin ng babaeng iyon. “Gago! Gago ka!” nanggagalaiti kong sigaw at saka pinaghahampas ang manibela. “Ginago mo ’ko! Akala ko ba ako lang you even swore at our wedding . . . akala ko lang pala.” Nanghihinang bumagsak ang katawan ko sa manibela. Ipinikit ko ang mga mata, hanggang sa tuluyan na iyong bumigat at mabilis akong nakatulog. ***Isang malalakas na katok ang siyang nagpabalikwas sa akin ng bangon. Hinilot hilot ko pa ang leeg at balikat ko sapagkat nangalay iyon sa pwesto ko. Wala ng araw nang tumingin ako sa labas, ganoon ba katagal ang naging tulog ko? Nagsalub
Hiding Tyler Montero’s Triplets Chapter 24
Chapter 24“Salamat.” May iniabot na bote ng tubig sa akin ang kararating lamang na pulis. Tumabi ito sa akin ng upo sa kabilang swing dito sa playground. “Salamat pero parang hindi naman yata katanggap tanggap iyong dinahilan mo para pagtakpan ako,” saad ko bago nilagok ang tubig sa bote. “Why? Gwapo naman ako ah, besides maraming humihiling na maging girlfriend ko. You should consider yourself lucky,” sagot niya habang mahinang tumatawa. Pinaningkitan ko siya ng mga mata. “Iyan na ba ang tunay na kulay mo? Lumalabas na ba?” Tinakpan ko pa ang bibig ko para kunwari ay maging kapani-paniwala ang pagkagulat ko. “Hindi ka p’wedeng mag-artista, ang pangit ng pag-arte mo,” aniya bago ako inirapan. Tinaasan ko siya ng kilay. “Of course, I'm a businesswoman after all.” “I know.”Napukaw ang buong atensyon ko dahil sa sinabi niya. Tiningnan ko siya ng nagtatanong. “How?” “Para namang hindi mo alam? Aren't you that Misha Yvonne Hernandez? Iyong palagi kong nakikitang mukha riyan sa bi
Hiding Tyler Montero’s Triplets Chapter 25
Chapter 25Nagliliyab ang mga matang sinipa ko ang gate ng bahay nila Papa. Nasa likuran ko lamang si Tyler at hinahayaan akong ibuhos ang lahat ng galit ko sa gate na iyon. “What is it, anak? Bakit parang gusto mo na yatang wasakin iyang gate?” aligagang tanong ni Mama nang makalabas mula sa bahay. “Nasaan ang lalaking ’yon?” “Sino? Ang papa mo ba?” Sinabunutan ko ang sarili, doon na dumalo sa akin si Tyler para pigilan ang mga kamay ko. “Ma, h’wag ka ng mag-maang maangan pa. Hindi ko mahanap si Luna, saan niyo siya dinala?” Makikita ang pagkagulat at pagkalito sa mukha ni Mama. Mahahalata na wala siyang ideya sa kung anuman ang nangyayari. Palagi namang ganyan, kailan ba siya nagkaroon ng ideya sa mga nangyayari sa mga anak niya. “You don't have to do this, Misha. Ano ba ang kailangan mo?” Mas lalong nadagdagan ang init ng ulo ko nang magsimula nang lumabas mula sa loob ang lalaking isa sa kinamumuhian ko. “Where’s Luna? I can't find her anywhere. She's not here either!” Hi
Hiding Tyler Montero’s Triplets Chapter 26
Chapter 26Ilang araw matapos kong makatanggap ng invitation para sa kasal ni Liam at Luna ay ang siyang pagdating ng araw ng kanilang kasal. Hindi ko na kinailangan pang maghanap ng masusuot na sapagkat nakatanggap ang buong pamilya namin nang damit para sa tema ng kasal. I didn't wear the one they gave me, sa halip ay isinuot ko ang long v-neck kong dress na kulay itim. I want them to know that I'm against their wedding. “You’re so tense, calm down okay?” Iwinaksi ko ang kamay ni Tyler, nakasandal ito sa kaniyang kotse habang matamang nakatingin sa akin. “Anong gusto mong gawin ko? Magsaya habang nakikita kong miserable iyong kapatid ko ngayon?” Palakad lakad ako habang nasa labas kami ng simbahan. Nasa loob na ang ibang bisita ngunit hindi ko magawang pumasok din sa loob. I want to see Luna, baka mapigilan ko pa siya. “Bakit ba ang tagal niya?” Kasasabi ko pa lamang noon ay dumating din ang isang puting limousine kung saan lumabas ang kapatid ko hawak ang isang puting bouqu
Hiding Tyler Montero’s Triplets Chapter 27
Chapter 27Mapanglaw ang buong lugar. Makulimlim ang langit at mahihinuha mo ang sakit sa mga puso ng taong naroon. Lahat ng tao ay nakasuot ng kulay itim, nagsisilbing senyales nang kanilang pagluluksa sa yumaong kapamilya. May ilang nakapayong sapagkat walang tigil ang pagambon mula sa langit, habang ang ilan ay hinayaan ang sariling mabasa kasama ng kanilang mga lungkot. “H-Hindi . . . hindi p’wede. Bakit mo naman ako iniwan ng ganito?” Walang humpay ang naging pagpalahaw ni Nerissa Hernandez habang nakayakap sa puting kabaong na nasa harapan ng lahat. Hawak naman ng umiiyak na si Luna ang balikat nito para bigyan ng kaunting suporta ang kaniyang ina. “Mario! Mario!” patuloy na sigaw ni Nerissa. Napatingala si Luna para pigilan ang sariling umiyak. She have cried enough, simula noong malaman niya ang pagkamatay ng kaniyang ama. Wala ang kaniyang Ate Misha sapagkat nasa ospital ito at hindi pa rin nagigising. “Shh tahan na, ma,” mahinang wika ng kaniyang kuya Mico na katabi
Hiding Tyler Montero’s Triplets Chapter 28
Chapter 28Maingat na ipinatong ni Luna ang isang mainit at bagong timplang gatas sa lamesa katabi ng kaniyang ate. Iniiwasan niya ang gumawa ng malakas na ingay, sapagkat makarinig lamang ng kahit na anong malakas na tunog ang kaniyang ate ay natatakot na ito. “Ate, inom ka muna. Sabi ng doktor pupuwede ka na raw sa mga ganito.” Pinaalis niya ang buhok na tumatabing sa nakatulalang mukha ni Misha. Matapos ng insidenteng nangyari sa ospital ilang linggo na ang nakararaan ay hindi na kailanman pa niya nakausap ang kapatid. Para bang naging pipi ito at palagi na lamang nakatunghay sa kawalan. “Hindi ka p’wedeng maging ganito habang buhay, ate. Hindi ko alam kung gaano kasakit, wala akong karapatan para maliit iyang nararamdaman mo. Pero paano naman iyong mga anak mo? Paano naman kaming nagaalala sa ’yo?” Hindi mapigilang mapaiyak ni Luna ngunit kahit pa siguro ilang daang beses niyang ipaalala ang kaniyang ate na bumalik sa reyalidad ay hindi niya ito maabot. Dahan-dahang umangat
Hiding Tyler Montero’s Triplets Chapter 29
Chapter 29Nagising ako dahil sa nakakasilaw na sinag ng araw na nagmumula sa labas. Hindi na ako nagatubili pang bumangon mula sa pagkakahiga at tumayo. Wala na ang swero sa pulso ko. Ito na rin ang huling araw ko rito sa ospital. I immediately made my way to the restroom. Matapos maligo at magbihis ay lumabas na ako. Itinali ko pataas ang mahabang buhok. Tiningnan ko pa ang itsura ko sa salamin. “Should I cut my hair short?” pagkausap ko sa sarili. Nagkibit balikat ako bago ibinalik ang salamin sa bag. Inimis ko na rin ang mga gamit sa loob ng kwartong pinaglagian ko.Alam kong pupunta rito ang mga anak ko kasama si Luna at Tyler para sunduin ako pabalik sa bahay. Alam kong magaalala sila kapag nakita nila akong wala rito. But, I think is for good. Isinarado ko na ang pinto nang makalabas. May nakasalubong pa akong naglalakad lakad na mga pasyente na siya ko namang binati pabalik. “I guess ito na ang discharge day mo, Mrs. Montero?” tanong sa akin ni Doc Cleofe ang doktor na siy
Pinakabagong kabanata
- Hiding Tyler Montero’s Triplets Special Chapter 2.15: Y
- Hiding Tyler Montero’s Triplets Special Chapter 2.14: Y
- Hiding Tyler Montero’s Triplets Special Chapter 2.13: Y
- Hiding Tyler Montero’s Triplets Special Chapter 12: Y
- Hiding Tyler Montero’s Triplets Special Chapter 2.11: Y
- Hiding Tyler Montero’s Triplets Special Chapter 2.10: Y
- Hiding Tyler Montero’s Triplets Special Chapter 2.9: Y
- Hiding Tyler Montero’s Triplets Special Chapter 2.8: Y
- Hiding Tyler Montero’s Triplets Special Chapter 2.7: Y
