Chapter 27Chapter 27Piniit ko ang bibig na dumaing, bago pinulot isa-isa ang nagkalat kong mga damit sa sahig. I shouldn't make a noise if I want to sneak out easily. Maingat ang ginawa kong pagbibihis para hindi magising ang natutulog na si Tyler. Nang matapos ay kinuha ko naman ang bag kong nakasabit sa closet, maging ang naiwan kong underwear sa banyo ay inimis ko. Ipinasok ko iyon lahat sa basket, tinawagan ko na rin kasi si Mama kanina. Habang inaayos ang pagkakalagay noon mabilis akong natigilan nang gumalaw ang natutulog na katawan ni Tyler. Magkahalong takot at kaba ang namutawi sa sistema. I’m praying that he won’t woke up but there’s a part of me wishing that he will, and he would be able to stop me. Dahil kung sakali, isang salita niya lang and I’ll be selfish again. Tanging dismaya lamang ang naramdaman ko nang hindi na ito umimik pa at bumalik sa pagkahimbing. Biting my lower lip, I tried reaching out for his hair. Ngunit dulo pa lamang noon ang nahawakan ko ay bin
Chapter 28Chapter 28Pinasadahan ko nang tingin ang repleksyon ko sa salamin. Nangangatal ang mga kamay ko habang nakakuyom ang kamao. Ito na ’yon, ang araw na kailanman ay hindi ko pinangarap na dumating. Muling naglandas ang luha sa pisngi ko, “Ma'am naman tigil na po sa pagiyak, pati ako naiiyak na sa ’yo e!” ani nang isang make-up artist habang patuloy lamang sa pagdampi ng panyo sa naging bakas nang mga luha sa mukha ko, at kapagkuwan ay nilalapatan ng concealer ang namumugto kong mga mata. “Paypay pa bakla!”Sinadyang papangitin nang bakla ang ekspresyon nito para lamang mapatawa ako ngunit iyon umubra. Isa ako sa mga taong mababaw ang kaligayahan, but right now I can’t afford to laugh, not even force a smile.“Ma'am naman hush na, nasisira ang beauty niyo.” Wala sa sarili at buntong hininga lamang ang naging tugon ko. Mas kumuyom pa ang kamao ko hanggang sa maramdaman ko ang pagbaon ng kuko sa mga palad ko. Naiinis ako, inis na inis ako dahil wala manlang akong magawa sa mg
Chapter 29Kumuyom ang dalawang kamay ko dahilan para malukot ang parte nang suot kong wedding gown na pinaiibabawan noon. Nanlalamig ang mga kamay ko at hindi ko rin mapigilan ang panginginig ng tuhod ko. The car was heavily air-conditioned yet I feel suffocated for some reason. Kung pupuwede lamang ihinto ang oras ay baka ginawa ko na. Naalarma ako nang bumukas ang pinto ng kotse at bumungad sa ’kin ang mukha ng receptionist. Sinenyasan ako nitong lumabas at kahit labag man sa kalooban ko ay sumunod pa rin ako. She slightly fixed my gown and even utter a few compliments shrugging off the fact that misery is visible in my face.Hinawakan niya ang magkabilang braso ko at gaya ng inaasahan ay inalalayan ako nito paharap sa nakasaradong pinto ng simbahan. Doon ay may tumulong sa kaniyang magpatong nang mahabang puting belo sa ulo ko.“Good luck ho ma'am,” aniya bago Sinenyasan iyong lalaki sa gilid ng pinto siguro para buksan na iyon. I was left in daze. Maybe ‘Good luck’ is what I r
Epilogue“What do you think about these two? Both ABM students, parehas makinis at maganda pero alam mo pare kung ako tatanungin dun ako sa kanan, halata kasing study first itong isa.” Hindi interesado at ipinagpatuloy lamang ni Tyler ang ginagawang paglalaro sa hawak na cellphone walang balak na makinig sa kaibigang kanina pa kuda ng kuda sa harapan niya. Ilang sandali pa’t nag-flash ang salitang ‘game over’ sa kaniyang telepono kaya naman pabalya niyang ibinagsak ito. “Eh ito kaya? Thick pare thick!” Mabilis na nakatanggap nang malakas na batok ang kaibigan niyang si Asher mula sa katabi nitong si Cadrus nang sa harapan nila ay ibaba nitong ang litrato ng isang p*rn star. “G*go, saan mo naman napulot ’yan e hindi naman kasama ’yan,” pagwiwika ni Cadrus. Malalim ang hinugot na hininga ni Tyler bago pinasadahan ng tingin ang lamesa nilang puno ng mga litrato ng iba’t ibang babae. Kasalukuyang naghahanap ng babaeng marereto para sa kaniya ang mga kaibigan, nakakainis man ngunit iyo
Nadama ko ang lamig ng salamin nang sandaling dumampi ang mga daliri ko roon. Sinimulan ko ang pagsuklay sa aking buhok. Hindi pa man natatapos ay naramdaman ko ang malalakas na brasong pumulupot sa baywang ko. “How’s the preparation for the opening?” Napaigik ako nang magsimulang dumampi ang mga labi niya sa leeg ko. “Ty. . . papasok pa ’ko sa opisina.” “Psh, kung bakit kasi kinailangan mo pang magtrabaho,” pagmamaktol niya habang nakabaon pa rin ang mukha sa leeg ko. “Alam mo namang nasanay na ako sa gabundok na papeles at walang katapusang pakikipagusap sa mga kliyente. Isa pa, XYZ Companies and Co. Ph will just open in a few weeks. Kailangan ko silang pangunahan bilang CEO.” Nagtama ang mga mata namin nang kaniyang paikutin ang kinauupuan ko. “You sound so mature,” “Why? Is it turning you on?” I squeal when e grabbed my behind before carrying me. Mabilis na pumulupot ang dalawang paa ko sa baywang niya. “I wouldn't mind you stomping on me, Mommy.” A giggle came out of my
Chapter 1“She’s your little sister, kamukhang kamukha mo ’di ba anak?” tuwang wika ni Mama habang mahigpit na nakakapit sa kamay ng babae kaharap ko ngayon, tila ba’y natatakot siyang mawala ito kapag binitawan niya. She never yearned that much for me before. Hinarap ko ang babae at binigyan ng bahaw na ngiti, hindi ko alam ang magiging reaksyon ko sa natuklasan ko ngayon. This is so sudden. “Are you truly my sister, Misha?” tanong ko. Maski ako’y hindi sanay na tawagin ang sarili kong pangalan sa ibang tao. My little sister and I had a same first name, bagay na sa loob loob ko’y hindi ko nagugustuhan sapagkat sa tuwing dumadalaw ako sa puntod niyang walang laman ay pangalan ko ang nakikita ko. Na tila ba ay ako ang nakalibing roon, parang pati ako ay nakalibing roon.“O-Oo iyan ang sabi ni mama, ako raw iyong nawawala mong kapatid.” Nagkasalubong dalawang kilay ko dahil sa sinabi niya. So, tinatawag na niyang mama ang nanay ko? Kailan pa ba ’to? “Pa? Nagpa-DNA na ba kayo? Napat
Chapter 2“Ma'am are you okay?” “Huh?” Nabalik ako sa ulirat nang makaramdam ng mahihinang tapik sa balikat. “Mm, yeah I'm fine.” Tumango si Leah dahil sa sinabi ko. Dali-dali akong tumayo para tulungan siya dahil sa dami ng folder na nasa kabilang kamay niya. Tipid na ngiti ang pinakawalan ko bago iniayos sa pagkasasalansan ang mga iyon. Leah is the one Riza recommended. Si Riza na rin na nga pala ang inatasan kong magasikaso nang main branch ng XYZ company sa U.S. “Magaling ka nga gaya ng sabi ni Riza. I’m looking forward for your hard work,” “I’ll do my best, ma'am!" Lumabas na siya nang sabihin niya iyon. Napabuntong hininga ako, pansin ko lang na napapadalas ang pagbuntong hininga ko nitong mga nakaraang araw. Masiyadong maraming dapat na gawin dito sa opisina dahil malapit na rin kaming opisyal na magbukas, spacing out won't do. “Haah, Tyler. . .” Kulang-kulang isang linggo na ang nakalilipas simula nang araw na iyon. Matapos noon ay parang walang nangyari. He was just li
Chapter 3“What are you saying that she’ll stay here?” Ipinagpatuloy ko ang hawak na tuwalyang kanina ay ipinampupunas ko sa aking buhok. “Just for a month, hon. Isa pa, alam mo namang hindi ako makahihindi kapag si mama na ang nanghingi ng pabor ’di ba?” Nakita ko ang pagtaas baba ng dibdib niya senyales na bumuntong hininga siya. “What do you think about her? Hindi ko pa rin kasi talaga matanggap na siya ang kapatid ko,” “She seems fine, magaan kaagad ang loob ni Z sa kaniya. But I don't like her staying here," “Why?” Lumapit siya sa akin dahil sa sinabi ko. Tila naging magkahinang ang mga mata namin sa salamin. “Because she’s still a stranger, kahit pa sabihin nating siya nga ang tunay mong kapatid. Hindi pa rin siya lumaki sa puder ng mga magulang mo, I'm taking precautions for a possible harm,” “Talaga lang ha? Bakit kung saan-saan na naman naglalakbay iyang mga kamay mo? I think you’re the possible harm.” I can feel his fingers rubbing my nipple. Pinipisil pisil niya iyo