Chapter 29

Chapter 29

Kumuyom ang dalawang kamay ko dahilan para malukot ang parte nang suot kong wedding gown na pinaiibabawan noon. Nanlalamig ang mga kamay ko at hindi ko rin mapigilan ang panginginig ng tuhod ko. The car was heavily air-conditioned yet I feel suffocated for some reason. Kung pupuwede lamang ihinto ang oras ay baka ginawa ko na.

Naalarma ako nang bumukas ang pinto ng kotse at bumungad sa ’kin ang mukha ng receptionist. Sinenyasan ako nitong lumabas at kahit labag man sa kalooban ko ay sumunod pa rin ako.

She slightly fixed my gown and even utter a few compliments shrugging off the fact that misery is visible in my face.

Hinawakan niya ang magkabilang braso ko at gaya ng inaasahan ay inalalayan ako nito paharap sa nakasaradong pinto ng simbahan. Doon ay may tumulong sa kaniyang magpatong nang mahabang puting belo sa ulo ko.

“Good luck ho ma'am,” aniya bago Sinenyasan iyong lalaki sa gilid ng pinto siguro para buksan na iyon.

I was left in daze. Maybe ‘Good luck’ is what I r