Happy reading!!
Chapter 3“What are you saying that she’ll stay here?” Ipinagpatuloy ko ang hawak na tuwalyang kanina ay ipinampupunas ko sa aking buhok. “Just for a month, hon. Isa pa, alam mo namang hindi ako makahihindi kapag si mama na ang nanghingi ng pabor ’di ba?” Nakita ko ang pagtaas baba ng dibdib niya senyales na bumuntong hininga siya. “What do you think about her? Hindi ko pa rin kasi talaga matanggap na siya ang kapatid ko,” “She seems fine, magaan kaagad ang loob ni Z sa kaniya. But I don't like her staying here," “Why?” Lumapit siya sa akin dahil sa sinabi ko. Tila naging magkahinang ang mga mata namin sa salamin. “Because she’s still a stranger, kahit pa sabihin nating siya nga ang tunay mong kapatid. Hindi pa rin siya lumaki sa puder ng mga magulang mo, I'm taking precautions for a possible harm,” “Talaga lang ha? Bakit kung saan-saan na naman naglalakbay iyang mga kamay mo? I think you’re the possible harm.” I can feel his fingers rubbing my nipple. Pinipisil pisil niya iyo
Chapter 4“How’s my son, Doc?” Humiwalay si Tyler mula sa pagkayayakap sa akin. Namumugto ang mga matang binalingan ko ng tingin ang kararating lamang na doktor. “Hindi pa tayo makasisigurado, kailangan pa ng mga test para masigurong walang malalang nangyari sa pagkakauntog ng ulo ng anak niyo. Naampat na ang pagdurugo nang kaniyang ulo, but we’re still hoping na walang internal bleeding. Kayo ang una naming sasabihan kapag lumabas na ang MRI.” Napuno nang mga hikbi ang buong hallway. “Ang anak ko, Tyler. . .” “Shh, it’s going to be alright. He’s going to be alright.” Ramdam ko ang pagaalala at alam kong puno ng walang kasiguraduhan ang sinasabi niya. Pero palagi ginagawa niya ang lahat para hindi mag-break down kagaya ko, ayaw niya akong sabayan ngayon. “Thank you,” iyan na lamang ang naiwika ko. “Ate! Anong nangyari kay Y? Ayos lang daw ba siya?” “Malalaman pa makalipas ng tatlong araw sabi ng doktor, Luna,” si Tyler na ang nagsalita para sa ’kin. Nakita ko ang paglungkot n
Chapter 5“Take a deep breath, Mrs. Montero. Tell me what’s been bothering you.” Gaya ng inutos nito ay huminga ako ng malalim. “Inhale, Exhale.” I’m currently in a psychiatric center. Ito iyong ini-recommend sa akin ni Lily sapagkat wala na sa tamang hulog ang utak ko this days. “I’ve been overthinking, hindi ko alam kung ang sarili ko ba ang paniniwalaan ko o ang mga tao sa paligid ko,” “Mukhang isa iyang sign nang traumatic event, Mrs. Montero. Napasama ka na ba sa isang malaking trahedya? O ’di kaya naman ay pangyayaring talagang dumurog sa puso mo,” “I did, countless times. . .” Tumango ito dahil sa sinabi ko. Matapos noon ay dinissmiss na niya ako since hindi raw p’wedeng pwersahin ang utak ko. Trauma heals with time. At nagpapasalamat akong handa siyang tumulong kahit pa gaano katagal ang mangyari. She should be, nagbabayad ako. “Yvonne? Saan ka nanggaling?” Nabungaran ko si Tyler. Mukhang aalis pa lamang siya papuntang opisina. “Naglakad-lakad lang diyan sa labas,” pag
Chapter 6“Mom, I’m sorry. . .” Nag-angat ang tingin ko kay Y hanggang sa malipat ito kay X at Z. “No, mom. We are sorry. Kami po iyong nagutos kay Y na biruin kayo,” wika ni X.“But it’s not a good joke.” Kitang kita ko ang pangingilid ng luha ni Z. “No mom, it was me po. . . I asked Y if he could play Dory,” saad nito bago humikbi hikbi hanggang sa tuluyan nang umiyak. Ang tinutukoy niya ay si Dory iyong isang character sa nemo na may short term memory loss.Sinasabi ko na nga ba at masiyado na siyang kinakain ng kanonood niya ng cartoons. Iyan kasi ang nakahihiligan niya. But I made sure, na ang ipinapanood ko sa kaniya ay iyong mga para lamang sa age niya. I didn't know that he would come up with this.Mabilis ko silang niyakap, para bigyan nang assurance na hindi ako ganoon ka-galit. “It’s okay to joke around but not in this kind of situation, mga anak. Hindi ko kayo tinuruang gawing biro ang sakit. Hindi kailanman magiging katatawanan ang ginawa niyo,” “Are you mad?” Napab
Chapter 7Napakamot na lamang ako sa sintido. Nakakapit sa kamay ko ang ma-cute na batang sinasabing ‘boyfriend’ kuno ang aking anak. Nagtatatalon ito habang naglalakad at mahahalata mong masaya siya sa patutunguhan namin.I shouldn't jump to conclusions, baka naman siya lang ang nagsasabi nito. Dapat ay tanungin ko muna ang side ni Y para makasigurado. “My boyfriend is really cute, he used to eat lunch with me. That’s why I was really sad about what happened to him. Ngayon ko lang po siya mabibisita.” Pagak na tawa na lamang ang naisagot ko dahil sa sinabi niya. Hindi rin nagtagal at narating namin ang kwarto ni Y. “Mom!” Iyan ang bungad niya sa akin nang mauna akong pumasok. “Boyfriend ko!” Mabilis na nawala ang ngiti ng anak ko at napalitan nang gulat ang mga mata niya. “L-Lui?” Ang mata niyang nakabaling sa batang babae ay nalipat sa akin. Hindi na niya kailangan pang isatinig ang nasa utak niya, sa mga mata pa lamang niya ay alam ko na kung ano ang itinatanong niya. “I nev
Chapter 8“Can you be my boyfriend!” Umalingawngaw ang malakas na tili sa apat na sulok ng kwarto. Tumaas ang isang kilay ng batang Montero mayroon kasing nakalahad na love letter at isang kahon ng fresh milk na kaniyang paborito. Kani-kaniyang kantyaw ang mga kaklase niya sa naging pagc-confess sa kaniya ni Lualhati. “Hep, hep, hep! Chu, chu, chu! Dadaan ang tren!” Isang matinis na boses ang nangibabaw sa mga kantyawang iyon. Kahit pa hindi lumingon si Y ay alam na niya kung sino iyon. “What’s happening here? Peace sa lahat!” wika nito bago nagtaas ang dalawang daliri. Nagaalangan man ay ganoon din ang ginawa ng iba pang batang nasa loob ng classroom. Napasampal na lamang sa noo niya si Y. Kina-career talaga ng kapatid niyang si Z ang pagiging peace officer nito. Binalingan niyang muli si Lualhati, may kinang sa mga mata nito habang naghihintay nang sagot niya. “I won’t,” aniya bago kinuha ang gatas sa kamay nito, leaving the love letter behind.Kitang kita niya ang dismayado n
Chapter 9“Boyfriend ko, wait for me!” Walang lingon-lingon na naglalakad ang batang Montero. Kasalukuyan silang pasakay ng bus na kanilang sasakyan patungo sa ocean park. Yhler didn't really wanna go, nag-suhestyon pa nga siyang ibigay na lamang sa iba ang ticket ngunit binantaan lamang siya nang kapatid na si Xyler na kung kaniyang ibibigay ang ticket sa iba, i-donate na lamang din niya pati ang ibang premyo kasama na roon ang Yamaha Nmax na ninanais niya. “Aray!” Naagaw ang pansin niya nang pagdaing ni Lualhati. Matapos huminga nang malalim ay dinaluhan niya ito at tinulungang makatayo. “Bakit ba kasi ang dami mong dala? Ocean park ang pupuntahan natin hindi bahay bakasyunan,” reklamo niya rito. Kinuha na rin niya ang pinakamalaking bag na dala nito at siya na ang bumuhat. Nilampasan niya ito nauna nang pumasok sa bus. Bumungad sa kaniya ang tahimik na bus. Silang dalawa lamang magiging sakay noon. Sana naman ay matahimik na ang buong araw niya dahil isang madaldal lamang an
Chapter 10Napakamot na lamang ako sa ulo nang matapos ang pagkukuwento ni Y sa akin. I guess I wasn't that against about they’re relationship but just surprised. Parehas ko silang binalingan ng tingin. “Being in a relationship is a big thing, a big responsibility. May tiwala naman ako sa ’yo anak. Can't you two just wait for the when you both are legal enough to be together?” Sabay silang tumango kaya’t sa palagay ko ay naiintindihan naman nila ako. Hindi na ako nagdalawang isip na yakapin silang dalawa at halikan sa noo. “I also would like to meet your father, Lui," wika ko dahilan para mapalunok silang dalawa. Kinabukasan, kahit pa gustuhin kong manatili sa tabi ni Y ay kinailangan kong bumisita sa opisina. Mahigit isang buwan na rin kasi mula noong huling pasok ko sa trabaho. Kampante naman akong hindi pababayaan ni Leah ang kumpanya. Ngunit hindi maganda ang image as an acting CEO na wala ako roon palagi lalo pa’t malapit na ang official launching nang XYZ Companies and Co.